به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از سید جواد نقوی///* میشل فوکو در بحثی که در باب روشنفکران دارد بیان می کند روشنفکر فردی است که بیرون از سطح اجتماعی و توده تحلیل میکند و اگر فردی همراستا با توده اجتماعی و مد زمان تحلیل کند او نمی تواند روشنفکر باشد
محسن رنانی پدیده جالبی است، روزی با اعتماد به نفس متنی نوشت که که حکومت از چهار مرحله سقوط سه مرحله را طی کرده است و به نوعی بحث می کرد که مرحله چهارم هم به زودی شکل میگیرد و کلیپهای سخنرانی او به صورت عجیبی در بدنه اپوزسیون و طرفداران توده ای او به صورت وحی گونه وایرال میشد و رنانی در مقام نوستراداموس ظهور کرده بود که با واژگان قشنگ و
علمی قصد داشت به ما بگویید او همه چیز را می داند !
در کمتر از دو سال خالق اثر سقوط در ذهنها با جراحی که خیلی کم از حکمرانی می داند قصد دارد ایران را جراحی کند عجیب نیست؟ چطور سقوط را با جراحی پزشکیان در کمتر از دو سال می توان نجات داد؟ با ایده رنانی اصلا ما
تا الان باید حداقل دو بار سقوط کرده بودیم !
رنانی روشنفکری فصلی است، در هر فصل با توجه به شرایط زمانه تحلیلی
که توده ها و هواداران دوست دارد، ارائه میکند او مثل فردی که در هر فصل بهترین لباس را تهیه میکند و خوشتیپ است خوب میداند چه بگوید که توده ها لذت ببرند
در پس ایده های رنانی افقی نیست ، همه چیز با پایان فصل و از مد افتادن
لباس خاص به پایان میرسد و رنانی برای فصل بعدی طرح جدیدی عرضه می کند که خیلی زود از رونق خواهد افتاد
برگردید و متن سقوط رنانی را مجدد بخوانید حتما خواهید خندید و با نوعی متن لذت بخش مقطعی که عمرش دو سال هم نشد روبرو خواهید شد
راستی تا یادمان نرفته بگویم آقای رنانی از فحش های رکیک در مقطع زرا
دفاع کردند، آقای رنانی اگر حالا که شما مدافع یک دولت برای انقراض ایران شده
اید ، منتقدان به شما فحش دهند باز هم از صبر شادمانه خواهید گفت یا با برچسبهای تندرو و بنیادگرا آنها را به جهنم حواله خواهید داد؟
دنیای عجیبی است مدافع فحش های رکیک در اینده ایران نقش خواهد
داشت آن هم به نام فردی صاحب اندیشه و فکر !
*فعال رسانه‌‌ای
