به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ المپیک 2024 پاریس نیز به پایان رسید. جدول توزیع مدال ها و نتایجی که در مسابقات این دوره به دست آمد، حاوی نکات جالب توجهی است که در اینجا به چند مورد آن اشاره می کنیم:
یک: در اینکه ورزش ایران باید در رشته های گوناگون ورزشی مدال به دست آورد و نباید تمرکز یا انتظار ما بر روی کشتی، تکواندو و وزنه برداری باشد، شکی نیست، اما جدول توزیع مدال ها نشان می دهد که سایر کشورها - مخصوصاً کشورهایی که در رتبه های برتر جدول توزیع مدال قرار گرفته اند - هم در برخی رشته ها موفق تر از سایر رشته ها هستند.
برای مثال، آمریکا 40 نشان طلا کسب کرده است که اکثریت آن، مربوط به دو و میدانی (14 نشان طلا) و شنا (8 نشان طلا) است. در مورد نشان های نقره و برنز این کشور هم باز هم اکثریت این نشان ها مربوط به دو ورزش ذکر شده هستند.
ژاپن که در جایگاه سوم توزیع مدال ها قرار گرفته، دارای 20 نشان طلا است که 8 مورد آن را از رشته کشتی (هم مردان و هم زنان) به دست آورده است.
استرالیا که در جایگاه چهارم توزیع مدال ها قرار گرفته، دارای 18 نشان طلا است که اکثریت آن از رشته شنا (7 نشان طلا) و کانوی اسلالوم (3 نشان طلا) به دست آمده است.
جالب است که از 8 نشان طلای ازبکستان، 5 مورد آن از رشته بوکس به دست آمده است.
دو: کشورمان با 3 نشان طلا، 6 نشان نقره و 3 نشان برنز در جایگاه 21 جدول توزیع مدال ها قرار گرفته است. این در حالی است که کشورهایی نظیر بلژیک (با رتبه 25)، صربستان (با رتبه 27)، دانمارک (با رتبه 29)، اتریش (با رتبه 36)، لهستان (با رتبه 42)، سوئیس (با رتبه 48)، پرتغال (با رتبه 50)، یونان (با رتبه 51)، آرژانتین (با رتبه 52)، ترکیه (با رتبه 64) و هند (با رتبه 71) پایین تر از ایران قرار گرفته اند.
سه: برخی مدال ها توسط کسانی به دست می آید که اصالتاً برای کشور دیگری هستند، اما زیر پرچم کشوری دیگر مسابقه می دهند. برای مثال، بحرین هیچ جایگاهی در دنیای کشتی ندارد، اما کشتی گیر روسی الاصل در وزن 97 کیلوگرم رشته آزاد، با پرچم این کشور توانست مدال طلای المپیک را به دست آورد.
در هر صورت، فرق است میان این نوع مدال ها که به اصطلاح، مدال های وارداتی و ویترینی محسوب می شوند با مدال هایی که حاصل ساختن و خون دل خوردن ها و برنامه ریزی های مستمر یک کشور است. قدرت اصلی کشورها در ورزش، به مدال های ویترینی نیست. ورزش قهرمانی، زمانی ارزش و جذابیت دارد که از درون یک ملت بجوشد.
چهار: نکته عجیب این است که عربستان و امارات - که بعضاً پیشرفت های ویترینی آنها چشم برخی افراد را در داخل کشورمان می گیرد – اساساً وارد جدول توزیع مدال نشده اند و حتی یک مدال برنز هم در این رقابت ها کسب نکردند! این در حالی است که برخی از کشورهای ناشناخته دنیا توانستند حداقل خود را وارد جدول توزیع مدال ها کنند. قطر هم تنها توانست یک مدال برنز به دست آورد. این نشان می دهد که میزبانی بازی های آسیایی و یا هزینه کردن در برخی عرصه ها، لزوماً به معنی موفق بودن ورزش یک کشور نیست و لزوماً موجب ترقی ورزش آن کشور در آینده نمی شود.
با این همه، در میان کشورهای غرب آسیا(خاورمیانه)، ایران بالاترین جایگاه را کسب کرده است. ترکیه نیز نتوانست حتی یک نشان طلا به دست آورد و با 3 نقره و 5 برنز در جایگاه 64 قرار گرفته است.
پنج: در برخی آمارهای منتشر شده، جمعیت هند بیش از یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر و جمعیت استرالیا، بیش از 27 میلیون نفر ذکر شده است. اما مشاهده می کنیم که رتبه این دو کشور در المپیک 2024، قابل مقایسه با یکدیگر نیست. استرالیا در این دوره در رتبه 4 و هند در رتبه 71 قرار گرفته است. هند یک نقره و 5 برنز کسب کرده و حتی یک نشان طلا هم به دست نیاورده است. به طور کلی، هر چند برای موفقیت در عرصه های ورزشی، نیروی انسانی و کمیت نقش مهمی دارد و چین به خوبی توانسته است از ظرفیت نیروی انسانی در این عرصه استفاده کند، اما مهمتر از آن، توانایی و چگونگی استفاده از ظرفیت و در واقع، کیفیت است.
