به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ جوان نوشت:در جدال‌ها و مراودات میان اصلاح‌طلبان بر سر وزرای کابینه پزشکیان و استعفای ظریف، یاسر هاشمی، فرزند مرحوم هاشمی رفسنجانی فرصت را برای انتقام و سرزنش و ماهی‌گیری مغتنم شمرده و با نوشتن یادداشتی، با ادبیاتی تند و بعضاً توهین‌آمیز به حسن روحانی و حلقه افراد اطرافش حمله کرده که به هاشمی رفسنجانی بی‌احترامی کردند. او با همسان دانستن نقش ظریف برای پزشکیان با نقش هاشمی رفسنجانی برای روحانی، خطاب به ظریف نوشته که «دکتر ظریف حتماً بارها دیدند و شنیدند که حواریون دکتر روحانی چگونه به هاشمی گریزی رسیدند و فکر می‌کردند شرط درخشش آن‌ها در آسمان سیاست و اقتصاد و مدیریت، نشاندن غبار بر خورشید است.»
یاسر هاشمی با ادبیاتی طعنه‌آلود و توهین‌آمیز نوشته که «یاد آوری بی‌احترامی‌ها و موضع گیری‌های حلقه اول دولت یازدهم مانند آقایان فریدون، واعظی و نوبخت، حتی شخص دکتر روحانی تکرار نامهربانی‌های برادران یوسف با آن "عزیز یعقوب" (خطاب هاشمی عزیز امام خمینی را به یاد آورید) بود که مایه افتخار و سرمایه اعتبار خویش را به گرگ‌های دهن آلوده سپرده بودند.»
یاسر هاشمی، هر کدام از افراد حلقه اول دولت روحانی را به طعنی می‌نوازد؛ یکی را می‌گوید فکر همسرش بود و دیگری را با برادر حاتم طایی قیاس می‌کند که با ادرار کردن در چاه زمزم دنبال شهرت بود و بعد هم به خود روحانی می‌رسد: «البته رشد تدریجی غرور دکتر روحانی از توجه ۷ درصدی جامعه تا رأی ۲۴ میلیونی؛ خود ماجرایی دیگر است که مانند احمدی‌نژاد بی‌توجهی به جلسات مجمع تشخیص مصلحت را شأن پروتکل ریاست جمهوری می‌دانست و عدم پاسخگویی به تلفن‌ها و توصیه‌های مشفقانه آیت‌الله هاشمی گوشه‌ای از قدرنشناسی‌ها بود و بعدها وقتی در ناگهانی‌ترین اتفاق، خبر آسمانی شدن آیت‌الله هاشمی در زمین پیچید، وزارت اطلاعات دولت یازدهم به جای اقناع ایرانیان و جهانیان، پا به پای دیگر مراکز اطلاعاتی و امنیتی کشور، به تسریع در بستن آن پرونده همیشه باز می‌کوشید.»
و در نهایت عیان می‌کند که از ظریف یاد پدرش افتاده است و با تعابیری عجیب می‌نویسد: «امروز که خبر استعفای شما رسانه‌ای شد، انبوهی از نامهربانی ها، کارشکنی‌ها، توهین‌ها و تهمت‌های تندروها علیه آیت‌الله هاشمی و دورویی‌های برخی از عاشقان پست و مقام به ذهنم آمد هرچند می‌دانم ابهت و مقاومت دماوند در برابر زلزله‌ها قابل قیاس با سهند و سبلان و دنا نیست، اما یادمان باشد که: در مسلخ عشق جز نکو را نکشند.»
