به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: پس از یادداشت روزنامه کیهان با عنوان «بازگشت غیرقانونی اخراجی‌های قانونی آقای پزشکیان! با کدام توجیه؟!»، دفتر ریاست جمهوری جوابیه‌ای برای روزنامه کیهان ارسال کرد.
روزنامه کیهان علاوه بر انتشار این جوابیه، در ادامه آن نیز اقدام به انتشار پاسخ خود در ادامه این مطلب نمود. اما طبق یک عادت همیشگی مدعیان اصلاحات و کسانی که تعهد و قسم به انتشار صحیح اخبار و وقایع را خورده‌اند، در کانال‌های رسانه‌ای خود که در واقع ویترین اخبار و اطلاع‌رسانی‌شان محسوب می‌شود صرفا به پخش جوابیه دفتر ریاست جمهوری کردند و پاسخ کیهان را منتشر نکردند.
این اقدام رسانه‌های زنجیره‌ای مدعی اصلاحات خلاف رسالت خبرنگاری بوده و لازم به ذکر است که موضوع جدیدی نیست.
به طور مثال یکی از این رسانه‌های مدعی اصلاحات به این صورت گزارش کیهان را منتشر کرد که صرفا جوابیه دفتر ریاست جمهوری در آن قرار داشت. این گزارش به شرح ذیل منتشر شد:
«جوابیه دفتر رئیس‌جمهور به کیهان:
دستور پزشکیان برای بازنگری وضعیت اساتید و دانشجویان اخراجی کاملاً در چارچوب قانون است
دولت وفاق ملی رفتارهای سلیقه‌ای را که آزادی بیان و اندیشه را محدود کند، تحمل نخواهد کرد»
این شکل از انتشار یک گزارش نه تنها در اصول خبرنگاری مورد قبول نیست بلکه خلاف اصل وجدان و تعهد خبرنگاری است.
همین مسئله حکایت از آن دارد که مدعیانی که صحبت از سانسور اخبار و انتشار اخبار تحریف شده توسط دیگر رسانه‌ها را مدعی می‌شوند، خود به این درد دچار شده‌اند.
همین رسانه‌ها صحبت از خالص‌سازی و شنیدن نظرهای متفاوت می‌کنند اما به خودشان که می‌رسد قضیه متفاوت می‌شود؛ نه اخبار و گزارش دیگر رسانه‌ها را به درستی منتشر می‌کنند و نه حتی نظری متفاوت از آنچه که فکر می‌کنند و می‌اندیشند را برمی‌تابند.
این رسانه‌ها وقتی صحبت از وفاق ملی می‌کنند گویا برداشتی متفاوت از وفاق دارند و این کلمه را به معنای انتقاد نکردن و موضعی متفاوت و درست نگرفتن با دولت برداشت می‌کنند.
از طرف دیگر همین رسانه‌ها بودند که با موضع غلطشان در دوران دولت سیزدهم نسبت به عدم انتشار اقدامات خوب و بجای این دولت عبارت وفاق ملی و رعایت اصل خبرنگاری را نقض کردند و در زمان شهادت رئیس‌جمهور بود که به خودشان آمدند. اما طولی نکشید که موضع قبلی خود را نسبت به دولت سیزدهم مجددا اتخاذ کردند و همان روش قبلی را پیش گرفتند.
چه خوب است که قبل از هرگونه شعاری اول خودمان باشیم که به آن عمل می‌کنیم و صرفا به صورت بلندگوی شعاردهی که خود خلاف آن را انجام می‌دهد ظاهر نشویم!
