به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران روز شنبه ۱۷/۶/۱۴۰۳ در بازدید از قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء(ص) گفت: «راه نجات کشور احیا و تکیه به روحیه جهادی و بسیجی واقعی همچون سال‌های ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی و همان روحیه و مجاهدتی است که جنگ را اداره کرد و ادامه داد: اگر از آبادانی و ساختن کشور غفلت کنیم یا از روش‌های ناکارآمد برای این منظور استفاده کنیم، بیش از پیش از روند پیشرفت عقب می‌مانیم و این عقب‌ماندگی باعث می‌شود که فرصت‌ها و ظرفیت‌ها و منابع ما در منطقه و جهان از دست برود. ادامه مسیر با همین روند فعلی نتیجه‌بخش نخواهد بود و باید نگاه‌ها و روندها را اصلاح کنیم.»
وی همچنین بر ضرورت برگزاری جلسات مشترک میان نیروی مقاومت بسیج و سازمان برنامه و بودجه برای برنامه‌ریزی جهت اتخاذ راهکارهای جهادی برای حل هرچه سریع‌تر مشکل مدارس در مناطق محروم تأکید کرد و افزود: «با کمک مردم و حاکمیت نگاه بسیجی می‌توانیم ظرف مدت یک‌سال کل مدارس لازم در مناطق محروم کشور را ساخته و مهیا کنیم.»
رئیس‌جمهور در بازدید از قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء(ص) با تأکید بر «روحیه جهادی و بسیجی» یکی از عوامل پیشرفت و اداره کشور را وابسته به این نوع نگاه دانست. نکته قابل تأمل اینجاست که این اظهارنظر رئیس‌جمهور، هیچ جایی در صفحه اول رسانه‌های زنجیره‌ای نداشت.
به نظر می‌رسد این اظهارات به مذاق روزنامه‌های زنجیره‌ای مدعی اصلاحات خوش نیامده و با مزاجشان سازگار نیست چرا که بر اساس اصول منطقی، عدم بازتاب و نشر همسان با حذف و نادیده گرفتن است و ادعای «دانستن حق مردم است» را که شعار این جریان است، زیر سؤال می‌برد.
بر همین اساس، این نگرانی وجود دارد که از حذف واژه، سانسور اظهارات و عدم بازتاب پا را فراتر گذاشته و به حذف نگاه، اصول و روش برسیم لذا موضوع عبارت «روحیه جهادی و بسیجی» نیست بلکه مسئله انگیزه حذف و «حد یقف» این نوع نگاه است.
اگر دغدعه مدعیان اصلاحات پیشرفت، توسعه و راه‌های منتهی به رشد ایران باشد، بازتاب نظرات و اصولی که مُنتج به صعود ایران است، باید یکی از موارد کثیرالنشر باشد، بنابراین عدم بازتاب، نشانگر نگاه قشری و حزبی رسانه‌های مدعی اصلاحات است و نه تنها بر تفکر محدود این جماعت مهر صحه گذاشته بلکه ادعای ایران دوستی و دغدغه توسعه و پیشرفت کشور آنها را زیر سؤال می‌برد. ادعائی که عامل فخر و شانتاژ خبری بوده و به عنوان وجه تمایز با دیگر جناح‌ها مطرح می‌شد.
