به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ وزارت بهداشت هند می‌گوید این بیمار ایزوله شده و در وضعیت پایداری قرار دارد. مقامات بهداشتی هند می‌گوید آزمایش‌ها برای تأیید عفونت بر روی این مرد در حال انجام است، اما مشخص نکرده‌اند که این بیمار به کدامیک از سویه‌های ویروس «آبله ام» (Mpox) مبتلا شده است.
ویروس آبله ام می‌تواند از طریق تماس‌های نزدیک میان انسان‌ها سرایت کند. بیماری آبله ام معمولاً خفیف است، اما در موارد نادری کشنده است.
این بیماری علائمی شبیه آنفلوانزا یعنی تب، سردرد، درد عضلانی و خستگی در فرد ایجاد می‌کند و سپس باعث ایجاد تاول‌های پوستی چرکی می‌شود. دوره بیماری ممکن است ۲ تا ۴ هفته به طور انجامد. ویروس عامل بیماری از طریق تماس‌های اتفاقی با حیوانات مبتلا (جوندگان آفریقایی)، تماس پوستی نزدیک با انسان‌های بیمار یا اقلام آنها که با ترشحات تاول‌ها آلوده شده‌اند و نیز از طریق آمیزش جنسی منتقل می‌شود.
وزارت بهداشت هند می‌گوید تدابیر درمانی برای این مورد بیماری بر اساس پروتکل‌های تعیین‌شده در حال انجام است و ردیابی افراد در تماس با بیمار برای شناسایی منابع بالقوه عفونت و ارزیابی تأثیر اقدامات در داخل کشور ادامه دارد.
روزنامه‌های هند ماه پیش گزارش کردند که دولت این کشور از هنگام ظهور یک سویه جدید خطرناک‌تر ویروس آبله‌ا م در حالت آماده‌باش قرار گرفته است.
سازمان جهانی بهداشت پس از شناسایی سویه جدیدی از ویروس آبله ام شیوع این بیماری را یک «وضعیت اضطراری بهداشتی عمومی با جنبه بین‌المللی» اعلام کرد.
هند در هنگام نخستین همه‌گیری خارج از آفریقای آبله ام در فاصله سال‌های ۲۰۲۲ تا اوائل ۲۰۲۴ سی مورد عفونت با سویه قدیمی‌تر ویروس آبله ام (دسته یا کلاد دو Clade II ) را شناسایی کرد.
آفریقا در حال حاضر با یک شیوع عمده آبله ام دست و پنجه نرم می‌کند که باعث بیمار شدن هزاران نفر و مرگ بیش از ۵۰۰ نفر شده است. این شیوع ناشی از یک سویه بیماری‌زاتر ویروس آبله ام است که دسته یک‌بی (Clade 1b) نامیده شده است.
سازمان جهانی بهداشت می‌گوید این سویه جدید تا مرگباری در حد ۳.۶ درصد مبتلایان دارد و کودکان د رمعرض خطر بیشتر ابتلا و مرگ ناشی از آن قرار دارند.
آبله ام که قبلا آبله میمونی نامیده می‌شد، یک بیماری مشترک میان حیوانات و انسان‌هاست. ویروس آبله ام به دو دسته یا Clade تقسیم می‌شود: دسته یک (Clade I) در کشورهای مرکز آفریقا شیوع بومی یا آندمیک دارد و دسته دو (Clade II) عمدتا در کشورهای غرب آفریقا شیوع دارد. هر کدام از این دسته‌ها به زیردسته با پسوند a و b تقسیم می‌شوند. ویروس دسته دو-بی (Clade Iib) عامل شیوع سال ۲۰۲۲ بیماری بود که به بسیاری از کشورها در خارج از آفریقا گسترش یافت.
