به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ نامش مرتضی بود؛ مرتضی خائفی با بیش از شصت سال سن. آقا مرتضی از تیفوسی‌های ملوان محسوب می‌شد که برای تماشای این مسابقه با اتوبوس حامل هواداران این تیم خودش را به فولادشهر رسانده بود. اصرار اطرافیان هم برای منصرف کردن او از حضور در اصفهان بی‌فایده بوده و علی‌رغم رنج بردن از بیماری قلبی، مثل همیشه در استادیوم محل برگزاری مسابقه تیم محبوبش حضور داشت .
نیمی از دقایق مسابقه در نیمه اول سپری شده که هیاهوی هواداران خبر ناگواری را مخابره می‌کند؛ آقا مرتضی دچار ایست قلبی شده است. لحظات جان می‌کنند. آمبولانس کجاست؟ در حدفاصل رسیدن آمبولانس به بیمار، اعضای تیم ملوان که به خوبی مرتضی را می‌شناسند و از بیماری او مطلع هستند؛ از دکتر تیم می‌خواهند که خودش به سمت سکوها برود. اما به گفته شاهدین مطلع کردن دکتر صیاد، صحبت با ناظر مسابقه و ترک نیمکت و حضور او روی سکوها وقت زیادی می‌برد.
در همین زمان هم مازیار زارع با اطلاع از موضوع، اصرار به قطع مسابقه دارد که داوود رفعتی، ناظر بازی چنین اجازه‌ای نمی‌دهد. موضوعی که مازیار زارع در کنفرانس مطبوعاتی خود نیز به آن اشاره می‌کند و حتی در جریان مسابقه چندین بار با یادآوری مسابقه گرانادا و اتلتیکو که بعد از مرگ هوادار در جریان مسابقه، قطع شد؛ از رفعتی درخواست لغو مسابقه را می‌کند.
بعد از انتقال هوادار بی‌جان ملوان به آمبولانس، پزشک ملوان به همراه یک پزشک‌یار مشغول احیای بیمار می‌شوند اما این کار بی‌فایده است. قلب از کار افتاده. بیمار بلافاصله به اورژانس بیمارستان فولادشهر اعزام می‌شود؛ اما روح او زمین را ترک کرده و دیگر به کالبدش باز نخواهد گشت .
