به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ احمد شفیعی */// دولت چهاردهم درحالی با شعار وفاق ملی کار خود را شروع کرده‌است که عدم پایندی به مبانی وفاق، در آینده می‌تواند مشکلات زیادی برای مجموعه‌ی حاکمیت ایجاد کند.
اگر به صحبت‌های آقای رئیس جمهور توجه کنید، آنچه بیشترین وزن را در این صحبت‌ها دارد، وفاق و وحدت در سطح حاکمیت و راهبری امور مبتنی بر سیاست‌های کلی مقام معظم رهبری است. در ظاهر این حرف‌ها خیلی خوب و اتفاقاً همراستا با مبانی اسلام است ولی در عمل دیده می‌شود که دولت‌مردان بجای وحدت واقعی، به سمت زد و بند سیاسی می‌روند که امری شیطانی است.
آنچه از مبانی اسلام فهمیده می‌شود این است که وحدت و وفاق، نیازمند یک معیار و الگو است. مثلاً در مسئله‌ی وحدت شیعه و سنی، سیره‌ی پیامبر اکرم(ص) به عنوان معیار و الگوی مطلوب جهت وحدت، مورد اتفاق همه‌ی مسلمین است. از طرفی آقای دکتر پزشکیان به طور مکرر می‌گویند باید سیاست‌های ما مبتنی بر سیاست‌های کلی مقام معظم رهبری و نظرات کارشناسان باشد. یعنی ملاک و معیار وفاق را هم خودشان به درستی بیان می‌کنند که سخنان رهبری و کارشناسان است. اما آنچه تاکنون در برخی موارد اتفاق افتاده‌است، به وضوح خلاف این معیارها است.
به طور مثال در زمینه‌ی انتخاب وزرا، با القای اینکه همه‌ی وزرا مورد تأیید رهبری هستند توانستند رأی اعتماد برای همه‌ی آنها بگیرند. در صورتی که اگر به نظرات رهبری در دیدار با نمایندگان مجلس و معیارهایی که معرفی کردند و همچنین به دیداری که با اعضای دولت داشتند مراجعه کنیم، می‌توان فهمید که واقعاً نظر رهبری آن طوری که القا شد، نبوده‌است. و نتیجه‌ی این کار، می‌شود حضور برخی افراد در شورای اطلاع رسانی دولت که التزامی به بسیاری از مبانی نظام ندارند.
در مثالی دیگر چندین بار مسأله‌ی برجام و FATF را مطرح کردند در صورتی که نظرات رهبری در مورد برجام به صراحت مشخص است. حتی خود آقای عراقچی در روزهای گذشته گفتند که آن برجام دیگر قابل احیا نیست. با این وجود رئیس جمهور همچنان فکر می‌کنند تحریم‌ها در این قالب، قابل برداشته شدن است.
حتی در مسئله‌ی FATF بجای اینکه کمیته‌ای تشکیل دهند و به طور دقیق و به دور از سیاست زدگی، زوایای این مسئله را بررسی کنند، استناد می‌کنند به حرف‌های اتاق بازرگانی که خیلی بعید است چیزی درباره‌ی ماهیت تحریم‌ها و یا سازوکار اجرایی لازم جهت خروج ایران از لیست سیاه FATF بدانند. کما اینکه در شرایط تحریم و لزوم به پنهان نگه داشتن راه‌های دور زدن تحریم،اصلاً امکان پیوستن به معاهده پالرمو به عنوان تنها موردی از توصیه های FATF که اجرا نمی‌کنیم، وجود ندارد!
و در این بین، وظیفه‌ی دانشجو این است که اگر دید دولت مردان یا هر مسئول دیگری، به ظاهر شعار وفاق می‌دهند ولی در عمل، خلاف آن عمل می‌کنند و به نوعی به دنبال تحمیل تفکرات خودشان با زد و بند هستند، به آنها و همچنین عموم مردم، تذکر بدهد که مسیر وحدت واقعی، از محل ارجاع به سخنان امام و رهبری و همچنین گوش دادن به نظرات کارشناسانی که به دور از سیاست زدگی نظر می‌دهند باشد. که اگر مسئولین چنین نکنند، باعث ایجاد اختلافات بسیار در کشور می‌شوند که نه تنها در امورات داخلی کشور خلل ایجاد می‌کند بلکه باعث مخابره‌ی پیام ضعف و تنش داخلی به کل جهان می‌شود.
* نائب دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علامه طباطبایی
