به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ از سبک بازی آرتتا در مصاف این هفته با منچسترسیتی انتقادات زیادی شده اما کسی از گواردیولا ایرادی نمیگیرد. گواردیولا با وجود ۴قهرمانی پیاپی و آمار فعلی ۲۷بازی بدون شکست در لیگ برتر، آخرینبار دسامبر۲۰۲۱ برنده عنوان بهترین سرمربی ماه در لیگ برتر انگلیس شده است.
پپ دقیقا ۲سال و ۹ماه را بدون رسیدن بهعنوان بهترین سرمربی ماه سپری کرده. در همین بازه زمانی، میکل آرتتا، سرمربی آرسنال ۶بار این عنوان را بهدست آورده. سر الکس فرگوسن (۲۷)، آرسن ونگر (۱۵) و گواردیولا (۱۱) رکوردداران بیشترین دریافت عنوان بهترین سرمربی ماه لیگ برتر هستند.
شاید دیگر روشهای گواردیولا جذابیتی ندارد، شاید موفقیتهایش تکراری شده یا شاید سبک بازیاش. الان هر باشگاه انگلیسی که میخواهد سرمربی استخدام کند، از او میخواهد تیمش مثل تیم گواردیولا بازی کند اما خود پپ طرفداری ندارد. آرتتا، مارسکا، دیزربی و... همگی با چنین درخواستهایی از سوی باشگاههای خود مواجه شدهاند.
آرتتا با اینکه شاگرد گواردیولا بوده، بیشتر شبیه مورینیو است. سرمربی آرسنال در دفاع از عملکرد تیمش در تساوی ۲-۲این هفته در زمین منسیتی که در نیمهدوم ۱۰نفره شد و فقط ۱۲.۴درصد مالکیت توپ را در دست داشت و ۲۹پاس سالم داد و ۲بار در زمین حریف لمس توپ داشت، گفته:
«دیدید که سیتی فقط چند ثانیه ۱۰نفره بود و گل خورد. قبلا در شرایط مشابهی مقابل منچسترسیتی قرار گرفتیم و ۵ بر صفر شکست خوردیم. بنابراین این سبک بازی مناسب بود. درباره تأثیر از مورینیو هم باید بگویم که یک مربی همیشه باید از مربیان بزرگ یاد بگیرد و بفهمد که آنها چگونه به موفقیت دست یافتهاند.»
آیا منسیتی مقابل آرسنال ۱۰نفره خوب بازی کرد؟
دور از ذهن است. در مجموع این دیدار ۱۰۹:۱۷دقیقه به طول انجامید و این طولانیترین بازی تا به اینجای فصل لیگ برتر بود. توپ در مجموع ۶۳:۲۸دقیقه در بازی بود؛ پنجمین زمان طولانی در یک بازی تا به اینجای فصل. این بدان معناست که توپ در ۵۸.۱ درصد مواقع در بازی بوده است. این به هیچوجه یک رقم غیرعادی نیست، با توجه به میانگین ۵۶.۸درصدی لیگ برتر برای فصل ۲۵-۲۰۲۴در این بازی بیشتر از حد متوسط فوتبال دیدیم.
در این بازی روبن دیاس، آکانجی و واکر هر کدام ۱۳۸، ۱۱۸و ۱۲۵لمس توپ در طول ۹۰دقیقه یا ۳۸۱لمس توپ بین خودشان داشتند که آمار این ۳ مدافع منچسترسیتی ۱۸لمس توپ بیشتر از کل بازیکنان آرسنال (۳۶۳) بود. اما نگاهی به نحوه بازی، تاکتیک و استراتژی درنظر گرفته شده برای غلبه بر دفاع ۱۰نفره آرسنال نشان میدهد که گواردیولا روز موفقی نداشته است.
فقط روبن دیاس در نیمهدوم ۸۰لمس توپ داشت و ۵بار اقدام به شوت کرد که همگی بد بود. تنها هالند با ۶شوت دفعات بیشتری برای گلزنی اقدام کرد. کای هاورتس برای آرسنال یک پاس صحیح هم نداد و گواردیولا میتوانست دیاس را مقابل تیم بدون مهاجم حریف بیرون بکشد و یک هافبک یا مهاجم اضافه کند یا گواردیول را به جای او به پشت محوطه جریمه منتقل کند تا از قدرت شوتزنی این مدافع چپ بهره ببرد.
گواردیول که سابقه گلزنی با شوت را دارد، ۲شوت زد که هر دو خطرناک بود و داوید رایا را به زحمت انداخت. آرسنال در نیمهدوم هیچ اصراری به حضور در زمین تیم میزبان نداشت اما گواردیولا کمی زودتر بازیکنانی مثل گریلیش یا فودن را به زمین نفرستاد و از مدافعان کم نکرد. شیوه بازی تیم او پاسهای متعدد پشت محوطه جریمه حریف و تکرار همان روند از چپ به راست یا برعکس بود و گاهی سانتر یا شوت.
گواردیولا ۷۰دقیقه برای فرستادن تنها بازیکن شوتزن تیمش یعنی فودن به زمین صبر کرد. تازه، نکرد یکی از ۳مدافع وسطش را بیرون بکشد و دوکوی دریبلزن را که ممکن بود گرهای باز کند، از زمین بیرون کشید. جان استونز هم به جای آکانجی وارد زمین شد؛ یعنی ۲بازیکن با ارزشها و قابلیتهای مشابه با هم تعویض شدند.
آرسنال وقتکشی را هم خوب بلد است. بازیکنان سیتی هر زمان که توپ از بازی خارج شد، خیلی سریع شروع مجدد کردند. برای مثال آنها در پرتابها بعد از ۹.۵ثانیه توپ را به بازی بازگرداندند که بسیار کمتر از میانگین لیگ؛ ۱۶.۲ثانیه است.
برعکس، آرسنال از هر فرصتی برای کاهش سرعت استفاده میکرد. آنها بهطور متوسط به ۴۲.۷ثانیه زمان نیاز داشتند تا پس از دریافت کرنر، ضربه ایستگاهی یا پرتاب به بیرون بازی را شروع کنند. قبل از این آرسنال رکورد ۴۱.۱ثانیه را در بازی با برایتون ثبت کرده بود، آنها در آن بازی هم ۱۰نفره بودند و باز هم تن به تساوی دادند. فقط داوید رایا بهطور متوسط ۴۵.۳ثانیه طول میدهد تا توپ را دوباره به جریان بیندازد.
آیا آرسنال کثیف بازی کرد؟
با توجه به ۱۰نفره بودن این تیم شاید بشود گفت نه. گواردیولا هم همین عقیده را دارد: «شاید من هم همین کار را میکردم، شما باید این را اعتراف کنید.» او ۲فصل پیش در بازی با اتلتیکومادرید که خودشان استاد بازی چرک هستند، به همین گونه بازی کرد و از هیچ ضدفوتبالی رویگردان نبود.