به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ چند ماه پیش، زمانی که رژیم صهیونیستی زبان به تهدید علیه حزب الله گشوده بود و گاه و بی‌گاه آمادگی خود را برای حمله به جنوب لبنان اعلام میکرد، دکتر پزشکیان بر صندلی ریاست جمهوری نشست. همزمان با شروع دولت پزشکیان، ماشین ترور رژیم صهیونیستی هم روشن شد، تاحدی که روز تحلیف رئیس جمهور با ترور شهیدهنیه و فواد شکر در تهران و لبنان مصادف شد.
هنوز دو ماه از عمر دولت اصلاحات نگذشته بود که رژیم صهیونیستی تهدیدات خود را که از اواخر سال گذشته مرتب تکرار میشد، عملی کرد. ارتش رژیم چند روز پس از حمله تروریستی پیجرها، دست به حملات هوایی گسترده زده و جنوب، شرق و پاییتخت لبنان را بمباران کرد. در خلال این بمباران‌ها، همزمان با قتل عام مردم عادی، فرماندهان ارشد حزب الله را نیز ترور کرد.
چند روز پیش هم سید حسن نصرالله، با بیش از هشتاد تن مواد منفجره به شهادت رسید. از آنجایی که پیکر سید سالم بود، گفته میشود ایشان به علت ورود گازهای سمی به محل جلسه به شادت رسیده است.
پس از گذشت این اتفاقات تلخ، شب گذشته ارتش رژیم اعلام کرد که حمله زمینی خود را به جنوب لبنان آغاز کرده است. البته در همان ساعات اولیه، نیروهای رضوان توانسته بودند ارتش رژیم را به عقب برانند.
علی‌رغم تراکم بحران‌ها و توطئه‌های صهیونیستی و آمریکایی علیه مقاومت، در ماه‌های ابتدایی ریاست جمهوری پزشکیان، مواضع ایشان در قبال مقاومت و مشخصا حماس و حزب الله قابل تقدیر است. برخلاف مواضع و رویکردهای هم حزبی‌های ایشان، و برخی چهره‌های حاضر در دولت، نگاه ایشان در حمایت از محور مقاومت بسیار محکم و غیرتمدارانه است.
البته برخی اظهارات سهوی ایشان همچون «سلاح بر زمین گذاشتن»، دستاویز دشمن و رسانه‌های اصلاح طلب قرار گرفت، اما حقاً و انصافاً وزن حمایت‌های پزشکیان بسیار سنگین تر از برخی جملاتی است که ظاهرا بدون قصد و غرض خاصی بیان کردند.
ایشان در همان روز تحلیف بعد از سخنرانی محکم خود در حمایت از فلسطین گفته بود: «آنان که سلاح کودک‌کشان غزه را تأمین می‌کنند، نمی‌توانند به دیگران درس انسانیت و مدارا بدهند. هیچ‌کس در دنیا نمی‌پذیرد رئیس رژیمی که با زنان و کودکان می‌جنگد و بر سر آنها بمب می‌ریزند، مورد حمایت و تشویق قرار گیرد. گویا برای برخی از مدعیان تمدن حقوق اساسی انسان‌ها براساس رنگ پوست، زبان و دینشان سنجیده میشود.»؛ سپس شهید هنیه را در آغوش کشید تا تعهد خود را به انسانیت و مقاومت نشان دهد.
مواضع ایشان در نشست خبری نیز، علی رغم حواشی‌های آن، قابل تقدیر بود؛ خصوصا آنجایی که گفت: «باید مسلمانان با هم وحدت داشته باشند و به آنها «اولتیماتم» بدهند. رسانه‌های غربی با افکار مردم بازی می‌کنند. در ظاهر می‌خواهند صلح کنند اما پشت پرده اسرائیل را مجهز می‌کنند! ...جنگ قلدرها و نسل‌کش‌هاست، افرادی که دم از حقوق بشر می زنند خودشان راحت می‌کُشند و نابود می‌کنند.»
نطق رئیس جمهور در مجع عمومی سازمان ملل علیه صهیونیست‌ها هم دلنشین بود. آقای پزشکیان گفت: «مردم جهان در یک سال گذشته، ماهیت رژیم اسرائیل را دیده‌اند؛ دیده‌اند سردمداران این رژیم چگونه جنایت می‌کنند و در یازده ماه بیش از 41 هزار مردم بی‌گناه را در غزه به خاک و خون کشیده‌اند که بیشتر زنان و کودکان بی‌گناه بوده‌اند؛ ولی به نسل‌کشی، کودک‌کشی، جنایت جنگی و تروریسم دولتی می‌گویند «دفاع مشروع»! به بیمارستان و مهدکودک و مدرسه می‌گویند «هدف مشروع نظامی»! به مردم آزادیخواه و شجاعی که در غرب و شرق جهان به نسل‌کشی آنها اعتراض می‌کنند می‌گویند «یهودستیز»! به مردم مظلومی‌که پس از هفت دهه اشغال و تحقیر، علیه آنها به پا خاسته‌اند می‌گویند «تروریست»! »
پیام محکم و مقتدرانه پزشکیان برای شهادت سید حسن نصرالله نیز، درس عزت، اقتدار و روشن بینی برای سایر اصلاح طلبان بود و جا دارد هم حزبی‌های دکتر پزشکیان چندبار آن را بخوانند.
اظهارات اخیر رئیس جمهور در مورد نیت آمریکا از آتش بس و مذاکره نیز حاوی نکات تحلیلی ارزشمندی بود که ناشی از اعتقاد ایشان به مقاومت و دفاع از فلسطین بود: « ادعاهای سران آمریکا و کشورهای اروپایی نیز که در ازای پاسخ‌ندادنِ ایران به ترور شهید هنیه وعده آتش‌بس می‌دادند، تماما دروغ بود و فرصت‌دادن به چنین جنایتکارانی صرفا آنها را در ارتکاب به جنایات بیشتر جری‌تر خواهد کرد.»
