به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، یادداشت از حمیدرضا کاظمی /// * تقابل میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی به مرحله ای تعیین کننده رسیده و پس از عملیات وعده صادق ۲ اغلب ناظران منتظر هستند تا واکنش این رژیم به عملیات کوبنده موشکی ایران را مشاهده کنند.
در حالی که در عرصه جنگ روانی، همانند عملیات وعده صادق یک، رژیم صهیونیستی و متحدانش بر کم اهمیت جلوه دادن عملیات وعده صادق ۲ تأکید داشتند اما کارشناسان نظامی و تحلیلگران امنیت بین الملل بر این امر اذعان داشتند که عبور موشک‌های ایرانی از رینگ‌های دفاع موشکی اسرائیل و آمریکا قابل توجه بوده است.
با این حال مقامات و به تبع آن رسانه های صهیونیستی بر محتوم بودن پاسخ به حمله موشکی ایران تاکید دارند اما درباره کیفیت و چند و چون این اقدام ارزیابی های متفاوتی وجود دارد. سه سناریو اصلی مطرح درباره اقدام رژیم صهیونیستی بنابر ارزیابی اظهارات تحلیلگران صهیونیست و رسانه‌هایشان حاکی از آن است که حمله به پایگاه های هوایی و موشکی در غرب کشور، حمله به زیرساخت های انرژی در جنوب کشور و حمله به تأسیسات هسته ای در مرکز کشور سه سناریو اصلی است که توسط آنها بازنمایی می شود.
با این حال با توجه به عملیات وعده صادق ۲ از یکسو و از طرف دیگر موقعیت دولت آمریکا در آستانه انتخابات این فرضیه مطرح می شود که رژیم صهیونیستی نباید در راستای تشدید گام بردارد. ارزیابی ها حاکی از آن است که وعده صادق ۳ دست‌کم ۵ برابر بزرگتر خواهد بود و یا اینکه حمله به زیرساخت نفتی ایران می‌تواند منجر به اختلال در کل بازار انرژی جهانی شود و از همه مهمتر حمله به تاسیسات هسته‌ای کشورمان می تواند منجر به تکرار چرنوبیل در سرزمین های اشغالی شود و علاوه بر آن، تبعات گسترده دیگری را نیز داشته باشد.
در چنین پیچیدگی ژئوپلتیک منطقه، روزنامه شرق الاوسط مدعی شده که آمریکایی‌ها به اسرائیل مجوز داده‌اند در ازای تشدید ضربات به لبنان و دیگر گروه های مقاومت (احتمالاً حملات گسترده علیه سوریه، عراق و یمن) از میزان ضربه به ایران بکاهد.
این سناریو را می توان اینطور ترجمه کرد که رژیم صهیونیستی در راستای تلافی ضربه ایران برای احیا توازن (Tit for tat) حمله ای گسترده به مواضع کل محور خواهد داشت. در این سناریو، در مرحله جنگ روانی قبل از عملیات حمله به ایران در سطحی بزرگ معرفی می شود تا در صورتی که حمله ای محدود صورت پذیرفت این ضربه برای جمهوری اسلامی قابل تحمل باشد. از سوی دیگر برای رضایت داخلی رژیم و احیا توازن منطقه ای ضربات شدیدی به کل محور مقاومت در سالگرد طوفان الاقصی وارد خواهد آمد.
در این سناریو فرض بر این است که ضربه به ایران نباید منجر به جنگ بزرگ شود بطوری که آمریکا بطور مستقیم مجبور به ورود به این جنگ در آستانه انتخابات باشد.
البته همه اینها منوط به عقلانیت در تصمیم گیری در تل آویو است که این امر با خوی جنایت پیشه رهبران آن طی یکسال اخیر در تضاد بوده است. از این رو این فرضیه پردازی ها با توجه به تلاش صهیونیست ها برای اتخاذ تصمیمات غافلگیرکننده به چالش کشیده شود.
