به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به فاصله نیم روز از توییت فابریتزیو رومانو(روزنامه‌نگار ایتالیایی) که ادعا کرده بود توماس توخل با اتحادیه فوتبال انگلستان برای هدایت تیم ملی این کشور به توافق دست یافته، قرارداد این سرمربی آلمانی رسمی شد.
به این ترتیب، سرمربی آلمانی سابق تیم‌های ماینس، دورتموند و پاری‌سن‌ژرمن به‌جای لی کارسلی هدایت سه‌شیرها را به‌عهده گرفت و این مربی انگلیسی را به تیم اصلی‌اش یعنی تیم زیر ۲۱سال انگلیس فرستاد. شکست ۲بر یک مقابل یونان شانس لی کارسلی را برای هدایت تیم ملی در درازمدت از بین برد. خود او هم علاقه‌ای به ماندن نداشت و معتقد بود این پست یک مربی پرافتخار نیاز دارد.
مقامات فوتبال انگلیس با گواردیولا هم مذاکره کرده بودند اما نمی‌توانستند بیش از این منتظر پاسخ او بمانند. پپ تا پایان فصل با منچسترسیتی قرارداد دارد و ممکن بود فرصت صعود به سطح اول لیگ ملت‌های اروپا از بین برود.
توخل کارش را از اول ژانویه۲۰۲۵آغاز می‌کند و در ۲بازی آینده فیفادی همچنان لی کارسلی هدایت تیم ملی را در دست دارد. قرارداد سرمربی آلمانی تا پایان جام جهانی۲۰۲۶معتبر و قابل‌تمدید است. توخل از اتحادیه فوتبال انگلیس خواسته بود به او فرصت دهند که در ۲ماه پایانی سال هم استراحت کند و دور از فوتبال باشد، این درخواست او مورد قبول قرار گرفت.
توافق بین توخل و فدراسیون فوتبال انگلیس هفته‌های قبل انجام شده بود، فقط دیروز به‌طور رسمی اعلام شد. سه‌شنبه هفته پیش که باشگاه منچستریونایتد با مدیر برنامه‌های توخل تماس گرفته بود، متوجه شد که دیگر امکان استخدام این مربی به‌جای تن‌هاخ وجود ندارد و او با اتحادیه فوتبال انگلستان به توافق نهایی رسیده است.
این خبر خوبی برای بایرن‌مونیخ است چون دیگر نیازی نیست بقیه حقوق و غرامت او که از این باشگاه اخراج شده و جایش را به ونسان کمپانی داده، پرداخت شود. توخل در قرارداد ۱۸ماهه با انگلیس سالی ۵میلیون پوند دریافت می‌کند، این نصف حقوقی است که در دوره ۲۰ماه حضور در چلسی می‌گرفت.
توخل پس از قهرمانی با چلسی در لیگ قهرمانان اروپا و با آمدن تاد بولی از این باشگاه اخراج شد و به بایرن رفت ولی در این باشگاه نتوانست موفق عمل کند. او همواره غر می‌زد و از حضور در آلمان شکایت می‌کرد.
توخل گلایه کرده بود که در آلمان به‌گرمی به او نگاه نمی‌شود. منظورش این بود که آلمانی‌ها با او احساس صمیمیت و دوستی نداشتند. بله، در آلمان یورگن کلوپ را دوست دارند اما او را نه. این تفاوت در انگلیس هم وجود دارد. کلا کلوپ که کارش را دقیقا مثل توخل در ماینس و دورتموند آغاز کرده بود، شخصیت محبوبی است. کمتر کسی توخل غرغرو را دوست دارد.
انتصاب مربی ۵۱ساله آلمانی به سرمربیگری تیم ملی انگلیس از نظر بسیاری عجیب بود. خصومت فوتبالی بین دو کشور و همچنین سابقه جنگ‌های جهانی بین آلمان و انگلیس از دلایل تعجب بود. کری هاو از اسکای آلمان اعتراف کرد که دیدن یک سرمربی آلمانی برای هدایت انگلیس غیرمنتظره است:
«این یک غافلگیری بزرگ است زیرا انتظار نداشتیم یک آلمانی به‌عنوان سرمربی تیم ملی انگلیس باشد.» با این‌حال هم آلمانی‌ها و هم انگلیسی‌ها از این انتخاب خوشحال هستند. پس از اعلام رسمی این انتصاب کریستین فالک، خبرنگار فوتبال روزنامه بیلد، از طریق وبلاگ زنده بی‌بی‌سی ادعا کرد که آلمانی‌ها به توخل به‌خاطر این شغل افتخار می‌کنند و این خبر به‌ویژه برای هری کین، خبر مثبتی است.
او گفت: «ما به‌عنوان یک کشور بسیار مفتخریم که توخل سرمربی انگلیس شد.»
سال۲۰۲۱توخل تیم متوسط چلسی را با پیروزی مقابل تیم تا بن دندان مسلح منچسترسیتی در فینال به قهرمانی اروپا رساند. تنها فینال اروپایی هم که پاری‌سن‌ژرمن تجربه کرده، با این مربی بوده. او اما در بایرن‌مونیخ یک بازنده به تمام‌معنا بود، توخل فقط یک قهرمانی شانسی لحظه آخری با این تیم در بوندس‌لیگا آورد و پس از آن نوار قهرمانی بایرن‌مونیخ در لیگ پس از ۱۱سال پاره شد.
سه‌شیرها از جام‌جهانی۱۹۶۶تاکنون هیچ‌چیز قابل توجهی کسب نکرده‌اند اما این مربی جام‌های زیادی را در اختیار دارد و می‌تواند ذهنیت قهرمانی را به تیم ملی انگلیس منتقل کند. گرت ساوث‌گیت توانست انگلیس را به ۲فینال یورو و یک نیمه‌نهایی جام‌جهانی ببرد.
اما توخل با حضور در بوروسیا دورتموند، پاری‌سن‌ژرمن، چلسی و بایرن‌مونیخ موفق شد ۱۱جام کسب کند. شاید با او شعار «جام به خانه برمی‌گردد» محقق شود؛ شعاری که هواداران تیم ملی در هر تورنمنتی سرمی‌دهند اما درنهایت سرخورده می‌شوند.
