به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ عبدالباری عطوان با اشاره به این موضوع در رای الیوم نوشت: آنچه دولت بایدن و آنتونی بلینکن به عنوان مهندس سیاست خارجی آن را عصبانی کرده، مخالفت حماس با همه فشارهای آمریکا از طریق میانجیگران مصری و قطری برای قبول آتش بس موقت چند روزه و آزادی هفت اسیر اسرائیلی است تا به این طریق شانس پیروزی کامالا هریس را بالا ببرند اما رهبری حماس به همه تعهدات خود در قبال شهید یحیی السنوار پایبند بود و با این خواسته ها مخالفت کرد.
خبرگزاری رویترز روز جمعه از قول یک مقام ارشد آمریکایی گزارش داد که دولت این کشور به قطر اعلام کرده است که حضور حماس در خاک این کشور پس از مخالفت این جنبش با دور اخیر مذاکرات، دیگر قابل قبول نیست.
دولت قطر این درخواست آمریکا را نمی توان رد کند و جنبش حماس هم به دو دلیل، این را خوب می داند:
دلیل اول، اظهارات شیخ محمد بن عبدالرحمن آل ثانی نخست وزیر و وزیر خارجه قطر و نماینده کشورش در مذاکرات مذکور است که در آنها گفت: «دفتر حماس در دوحه حضور دارد تا اجازه مشارکت در مذاکرات را بدهد و تا زمانی که کانال ارتباطی مفید باقی بماند، اجازه داده می شود این دفتر باز باقی بماند و این بدان معناست که این دفتر پس از فروپاشی مذاکرات و بی فایده بودن تداوم حضور این دفتر و اعضای آن در خاک قطر بسته خواهد شد.»
دوم اینکه کشور قطر که از امتیاز عضویت شبه کامل در ناتو برخوردار شده است و اتحاد استراتژیک منحصربه‌فردی با ایالات متحده دارد، نمی‌تواند این موقعیت استثنایی را که هیچ کشور عربی یا اسلامی از آن برخوردار نبوده را قربانی کند. علاوه بر این، قطر کشور کوچکی است و یکی از بزرگترین پایگاه های آمریکایی در جهان (العیدید) در خاک آن حضور دارد، بنابراین نمی تواند «نه» بگوید و اطاعت از آمریکا را نپذیرد.
در تایید این موضوع باید گفت که الجزیره سال ۱۹۹۶ با شیخ حمد بن جاسم وزیر خارجه وقت قطر مصاحبه کرد و در پاسخ به اینکه ایا قطر کنترلی بر پایگاه نظامی آمریکا در این کشور دارد؟ گفت: از کدام کنترل حرف می زنید؟ این یک پایگاه نظامی آمریکا به عنوان بزرگترین کشور جهان است و ما چه کسی هستیم که بر آن کنترل داشته باشیم؟» او حتی اذعان کرد که قطر هیچ نظری در این زمینه ندارد . او همچنفن گفت: «ما نمی دانیم در این پایگاه چه می گذرد؟ »
اما در این جا دو سوال مطرح می شود یکی اینکه در صورتی که رهبران حماس گفته شود دوحه را ترک کنند، واکنش آنها چه خواهد بود؟ و سوال دوم هم این است که گزینه های مطرح و جایگزین های موجود کجاست؟
در پاسخ به سوال اول باید گفت که رهبران حماس همواره صدور دستور اخراج از خاک قطر را پیش بینی می کرده اند و خالد مشعل گفته بود که زمین خدا گسترده است.
اما در مورد سوال دوم باید گفت که شش پایتخت و شهر احتمالی برای مقصد بعدی رهبران حماس وجود دارد که عبارتند از: استانبول، صنعا، تهران، الجزایر، بغداد و بیروت.
با این حال بستن دفتر حماس در قطر تاثیر محدودی بر اوضاع این جنبش خواهد داشت و چه بسا نتایج عکس به دنبال داشته باشد.
در ادامه این مطلب با اشاره به اینکه ایران، الجزایر و یمن محتمل ترین مقصد برای رهبران حماس است، آمده است: خروج اعضای رهبری خارجی جنبش «حماس» از دوحه، اتفاقی است که برای کشور قطر و آمریکا ضایعه بزرگی است و قطر شبکه «الجزیره» خود را از دست خواهد داد چرا که این شبکه یک کارت سیاسی و یک پوشش ملی برای قطر است که نقشی سیاسی و دیپلماتیک در عرصه های عربی و اسلامی و در نتیجه جهانی به آن بخشید و همانطور که اسرائیل و آمریکا از ترور سید حسن نصرالله پشیمان شدند، از ترور شهید سنوار و اخراج رهبری حماس از دوحه نیز پشیمان خواهند شد به دلایلی که ممکن بعداً آن را توضیح خواهیم داد.
