به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، مسعود حبیبی معاون فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت در رابطه با وضعیت دانشجویان علوم پزشکی اظهار کرد: دانشجویان علوم پزشکی از بهترین جوانان کشور هستند، زیرا این رشتهها ظرفیت محدودی دارند و پذیرفتهشدگان، افراد با استعداد و با انگیزه بالایی هستند. در وزارت بهداشت تلاش داریم بستر رشد و تعالی این دانشجویان را فراهم کنیم تا هم دروس خود را به خوبی بیاموزند و هم مهارتهای اجتماعی کسب و به کشور و ملت خود خدمت کنند.
وی در پاسخ به این سوال که بزرگترین چالشها و کمبودهای دانشجویان علوم پزشکی چیست عنوان کرد: با افزایش ظرفیت پذیرش در رشتههای پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی در چهار سال اخیر، زیرساختهای آموزشی مانند خوابگاهها، امکانات رفاهی، کلاسها، آزمایشگاهها، و جذب استادان باید تقویت شود تا آموزش با کیفیتی به دانشجویان ارائه و رفاه آنها را تأمین کنیم. به این مسائل در وزارت بهداشت توجه داریم و در حال پیگیری هستیم تا بهزودی شرایط بهبود یابد.
حبیبی درباره افزایش ظرفیت رشتههای پزشکی با وجود کمبود زیرساختها گفت: افزایش ظرفیت یکی از راههای تأمین نیروی انسانی متخصص است، به ویژه در مناطقی که کمبود پزشک دارند. البته باید در کنار افزایش ظرفیت، برنامهریزی مناسبی برای توزیع پزشکان و متخصصان در سطح کشور داشته باشیم و شرایط مناسبی برای ماندگاری آنها ایجاد کنیم. با اصلاح شرایط بیمهای و بهبود شرایط کاری و رفاهی، توزیع عادلانهتری برای جامعه پزشکی فراهم کرد.
وی با اشاره به برنامههایی که برای بهبود شرایط دانشجویان و کادر پزشکی در نظر گرفته شده اظهار کرد: ما در وزارت بهداشت برنامههایی برای افزایش حقوق دستیاران، تکمیل خوابگاهها و اصلاح آییننامهها داریم تا شرایط بهتری برای دانشجویان و پزشکان جوان فراهم کنیم. امیدواریم با ایجاد بسترهای مناسب، انگیزه خدمت و تعلق به کشور در جامعه پزشکی تقویت شود. همچنین شرایط بیمهای را به گونهای تقویت کنیم که بیماران از هزینههای اضافی درمان رنج نبرند و پزشکان نیز از درآمد مناسبی برخوردار باشند.
معاون فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت در پاسخ به این سوال که مهمترین انگیزهها برای حفظ پزشکان جوان و جلوگیری از مهاجرت چیست، خاطرنشان کرد: پزشکان و اساتید جوان باید احساس کنند که در جامعه تأثیرگذار هستند و برای بهبود شرایط کشورشان نقش مؤثری داشته باشند. اگر امکان تبادلات علمی، رشد علمی و مدیریتی و همچنین شرایط معیشتی مناسب فراهم شود، پزشکان تمایل بیشتری به ماندن خواهند داشت. علاوه بر این، باید در تدوین آییننامهها و قوانین، ثبات و امنیت روانی جامعه پزشکی را مدنظر قرار دهیم تا با آرامش به کار و تحصیل ادامه دهند.
