به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ تالار فردوسی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران روز یکشنبه میزبان محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی بود. در آغاز این نشست و پس از خیرمقدم سیدحسین حسینی، سرپرست دانشگاه تهران و حسین کرباسی، پدر شهیده کرباسی پشت تریبون حاضر شد و ضمن تبریک روز دانشجو روایتی از تلاشهای دختر و دامادش در راه مبارزه با رژیم صهیونیستی مطرح کرد.
در این مراسم، دانشجویان از تشکلها و طیفهای مختلف تریبون داشتند و نکاتشان را مطرح کردند. یکی از منتقدانهترین متنها، سخنرانی دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل بود، که با استقبال و تشویقهای پیدرپی دانشجویان حاضر در سالن همراه بود. در این متن به مسائل مختلفی از جمله گفتمان و انتصابات غیرقانونی و نامتعارف دولت و همچنین رویکردهای مجلس شورای اسلامی به ویژه رئیس این نهاد، محمدباقر قالیباف، پرداخته و انتقادات شدیداللحنی وارد شد.
متن کامل نطق هادی مولائی، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران را در ادامه میخوانید:
بسم الله الرحمن الرحیم
۱۶آذر یادآور روزی است که شجاعت، آگاهی تلاش بی وقفه دانشجویان برای عدالت، آزادی حقیقی و استقلال کشورمان به ثبت رسیده است. دانشجو به عنوان چشم بیدار جامعه، مسئولیتی سنگین و کلیدی بر دوش دارد؛ مسئولیتی در هر برهه از زمان نقشی مهم در شکلگیری آیندهای بهتر و هر چه نزدیکتر به تعالی ایفا میکند.
خدا را شکر که بعد از مدت ها و پس از پیگیری های متعدد میتوانیم در صحن دانشگاه و به صورت صریح و بدون تکلف با آقای قالیباف سخن بگوییم. متاسفانه ایشان حتی در زمان انتخابات هم بر خلاف سایر نامزدهای محترم توفیق حضور در جمع دانشجویان را پیدا نکردند.
در ابتدای نکات نیاز است که به مفهوم وفاق بپردازیم. علیرغم شعارهای زیبا و فریبنده برخی گروههای سیاسی، امروزه وفاق اسم رمزی برای حذف برخی جریانات دلسوز و وفادار به انقلاب از عرصه کنشگری و اثرگذاری و همچنین سرابی برای دور زدن برخی دیگر از به اصطلاح اصولگرایان است؛ همانطور که در ماجرای انتصاب غیرقانونی محمدجواد ظریف، اتهام ضد وفاق بودن را به جنابتان هم نسبت دادند؛ گویی که خرشان از پل مجلس عبور کرده باشد.
سرمنشا این اتفاقات و رفتار ها را میتوان در روز رای اعتماد به وزرای پیشنهادی دولت جست. روزی که جایگاه مجلس زیر سوال رفت و علیرغم انتظاری که وجود داشت، شاهد کنش فعالانهای در جهت دفاع از حیثیت مجلس از جانب شخص شما بعنوان رئیس و سایر نمایندگان نبودیم. طوری که نقش این نهاد نظارتی صرفا تشریفاتی انگاشته شد. مگر نه اینکه مجلس باید در راس امور باشد؟
به اسم وفاق بعضاً کسانی مجوز حضور در کابینه را گرفتند، که در فتنههای مختلفی که بر علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی برپا شده، با آشوبگران همنوا شده اند. اینان بارها نسبت خود را به طور عیان با نظام اسلامی مشخص کرده اند.
این چراغ سبز مجلس باعث شد تا در سطوح دیگر دولت هم شاهد انتصابات گسترده فعالان فتنه های گذشته باشیم.
برای مثال در وزارت علوم و دانشگاه ها شاهد حضور اینگونه افراد هستیم و در جواب مطالبات تشکل ها هم مسئولین امر ما را به وفاق فرا میخوانند. البته ما جوانان نسل سوم و چهارم این انقلاب هستیم و هنوز به مانند برخی پیر مرد های 60، 70ساله انقدری اسیر دنیا نشده ایم که بر ضد آرمان های انقلاب و مسیر شهدا با فرد یا گروهی به اصطلاح «وفاق» کنیم.
از آخرین کنش های اعجاب آور در زیر بیرق وفاق که توسط هییت رییسه مجلس اتفاق افتاد لغو جلسه علنی مجلس به منظور ارایه گزارش کمیسیون امنیت ملی در ارتباط با پرونده جواد ظریف و عدم برگزاری این جلسه بود. آقای قالیباف صریح بگویید چه زمانی این جلسه برگزار خواهد شد؟
البته پروژه وفاق به مرحله ای رسیده است که حتی سکوت و صبر جنابتان هم لبریز شد و بالاخره در ارتباط با قانون شکنی دولت در ماجرای انتصاب معاونت راهبردی موضع درستی اتخاذ نمودید. جا دارد تقدیر و تشکر خود را از دولت کانادا اعلام داریم که ما را از وجود این موضع محروم نکرد!
آقای قالیباف! مسیر وفاق ملی نه از درون لابی های اصحاب قدرت و ثروت بلکه از مسیر تحقق عدالت و رفع تبعیض میگذرد. مردم در انتخابات اخیر هم ثابت کردند که از کاندیدایی حمایت میکنند که ولو به ظاهر عدالتخواه و حامی مستضعفین باشد و از حضور افرادی که شائبه وجود فساد و رانتخواری در خانواده و اطرافیانشان پر رنگ است خسته شده اند. تجربه دههی شصت نشان داد که اگر سفره مسئولین از سفره مردم جدا نباشد، مردم از مسئولین جدا نخواهند بود و از حاکمیت دفاع خواهند کرد.
از قوه مقننه این انتظار میرود تا در تدوین قوانین و بررسی لایحه بودجه دقت کافی داشته باشد که حتی المقدور از فشار اقتصادی بیشتر بر اقشار آسیب پذیر جلوگیری شود. همچنین مواضع تیم اقتصادی دولت و اصرار ایشان بر حذف یارانه ها ممکن است سبب ایجاد شوک به بازار های مختلف و تحمیل تورم افسارگسیخته به مردم شود. جامعه ما امروز تاب شوک های اقتصادی و به تبع آن بحران های اجتماعی را ندارد و باید این موضوع را جدی گرفت.
در مورد سیاست خارجی به نظر میرسد که رویکرد دولت تکرار اشتباهات دهه نود و گره زدن همه مشکلات به مذاکرات و توافق با غرب است. از مجلس انتظار میرود تا با هوشمندی از انفعال دولت در پیش برد امور به بهانه های واهی جلوگیری کند. راهی که در دولت شهید رییسی و با جلوداری شهید امیر عبداللهیان در سیاست خارجی به صورت فعال آغاز شده بود و با تعامل گسترده با کشور های متنوع در قالب همکاری های چند جانبه در حال پیشروی بود، نباید معطل اخم یا لبخند غربی ها شود. امروزه پالس های متعدد ضعف از ارکان مختلف دولت به سمت غرب ارسال میشود که معمولاً از طرف معاونت راهبردی رییس جمهور راهبری میشود. از مجلس این انتظار میرود که در جهت حفظ منافع ملی در مقابل چنین اقداماتی منفعل و خنثی نباشد.
درباب مسائل منطقه ای هم باید گفت هرگونه عقب نشینی از مواضعمان در ارتباط با کشور های حوزه مقاومت سبب خسارتی جبران ناپذیر به امنیت مرز های خودمان خواهد بود.
همچنین باید گوشزد کنیم بیش از 40 روز از حمله بی سابقه رژیم صهیونیستی به پایتخت کشور عزیزمان میگذرد و هنوز شاهد پاسخ مناسبی از سمت حاکمیت کشورمان نبودهایم. این یک مطالبه عمومی است که نباید از کنار حمله به خاک مقدس ایران به راحتی عبور کرد.
و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته