به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، رجب طیب اردوغان، در اظهار نظری عجیب که به نظر میرسد، بهطور غیرمستقیم به وقایع و تحولات سوریه و سقوط دولت «بشار اسد» اشاره میکند، خودش و رئیسجمهور روسیه را «در حال حاضر تنها 2 رهبر واقعی در جهان» خواند. رئیسجمهور ترکیه گفت: «اکنون فقط 2 رهبر باتجربه در جهان وجود دارد؛ من و ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه.» او در ادامه افزود: «این را بدین خاطر نمیگویم چون یکی از آنها من هستم اما من به مدت 22 سال در ریاست بودهام، چیزی نزدیک به مدتی که آقای پوتین بوده است. بقیه رفتنی هستند!»
اردوغان در ادامه با اشاره وضعیت سوریه مدعی شد که «حلب، حمص، حماه و دمشق به صاحبان اصلی آن بازگردانده شدند! دستان خود را برای گفتگو به سمت نظام اسد دراز کردیم، ولی خواسته ما را نفهمید!» اردوغان در ادامه صحبت هایش در حالی مدعی می شود که سوریه فقط متعلق به سوریهاست نه گروههای تروریستی که شورشیان مسلح سوریه موسوم به تحریرالشام با حمایت و پشتیبانی ترکیه علیه دولت مرکزی قیام و کاخ ریاستجمهوری را فتح کردند توسط اتحادیه اروپا و همچنین آمریکا به عنوان تروریست شناخته میشوند. روزگذشته نیز انوار العنونی، سخنگوی روابط خارجی اتحادیه اروپا تأکید کرد: «کمیسیون اروپا با آنها تماس برقرار نمیکند. هیئت تحریر الشام در فهرست سازمانهای تروریستی اتحادیه اروپا قرار دارد، این تصمیم برای تمامی کشورهای اتحادیه اروپا الزامآور است.»
اردوغان در حالی خود را یک رهبر واقعی مینامد که بازی امروز او با کارت تروریسم خطای بزرگی است که در آینده به زیان ترکیه تمام خواهد شد. تجربه نشان داده است که استفاده از تروریسم بهعنوان ابزار سیاسی پیامدهای زیانباری دارد. پر کردن خلا قدرت در سوریه توسط نیروهای تحت حمایت ترکیه، اگر چه ممکن است امروز در راستای منافع دولت ترکیه باشد، اما دامنه نبود قدرت مرکزی در سوریه و روشن ماندن آتش جنگ داخلی در سوریه، به نفع ترکیه نخواهد بود. همچنانکه سوریه از گروهها و اقدام متعددی تشکیل شده که با از بین رفتن ارتش و نظم حاکم در سوریه ممکن است به فکر استقلال از دمشق بیفتند. همچنانکه نیروهای کرد دموکرات سوری با نام اختصاری قسد تحت حمایت آمریکا است کنترل 80 درصد از چاههای نفت سوریه را به دست دارد و قطعا قدرتمندتر تحریرالشام خواهد بود. علاوه بر آن درگیری بر سر چاههای نفت دیرالزور و الحسکه پیچیدهتر خواهد شد به طوری که تحلیلگران پیشبینی میکنند ممکن است تنشها در میان نیروهای بینالمللی در این خصوص افزایش پیدا کند.
از سوی دیگر هرچند ترکیه به دنبال منافع خودش است اما خواسته یا ناخواسته در طرح آمریکایی ـ اسرائیلی بازی میکند که هدف آنها وارد کردن سوریه در روند بیثباتیهای جدید است.
آنکارا با این اقدام، خود را در سطح یک کشور نیابتی یا اجراکننده نقشههای آمریکا و رژیم اسرائیل تنزل داده و از بازیگری مستقل و تأثیرگذار در منطقه فاصله گرفته است.
البته علاوه بر قمار ترکیه در سوریه، اردوغان در قبال جنگ غزه نیز سیاست مذبذبی داشت و بر خلاف سیاست اعلامی خود در پشت پرده روابط اقتصادی خود را با اسرائیل تقویت کرده بود. البته رفتار فرصت طلبانه اردوغان در صحن بین الملل معروف است و نفاق، دورویی و تناقض در سیاستهای این کشور موج میزند.
همچنانکه به اصطلاح گفته میشود اردوغان نهار را با پوتین میخورد و شام را با ترامپ. اما ترکیه باید درباره سوریه بداند که سقوط دولت مرکزی، پیامدهای ژئوپلیتیکی بسیاری را در منطقه و ترکیه به همراه دارد و بیشک بحرانهای سیاسی و درگیریهای داخلی، مجال کنترل قدرت در این منطقه را به هیچ گروهی نخواهد داد.
