به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، تحرکات پیدا و پنهان دیپلماتیک در یک ماه اخیر نشان می‌دهد که ایران و آمریکا در حال فراهم کردن مقدمات مذاکرات مستقیم و بلاواسطه با یکدیگر با ورود ترامپ به کاخ سفید هستند.
مذاکراتی که نتیجه آن تاثیر راهبردی و قابل ملاحظه‌ای بر آینده روابط طرفین، پرونده هسته‌ای و معادلات در حال تحول منطقه‌ای خواهد داشت.
به نظر می‌رسد، هرگونه مذاکره جدید میان ایران و آمریکا یک تفاوت مهم با مذاکرات پیشین خواهد داشت. اگر در دو دهه اخیر، مذاکرات از پرونده هسته‌ای آغاز می‌شد، احتمالا پرونده‌های منطقه‌ای مانند جنگ غزه، یمن و مناقشه ایران و اسرائیل می‌تواند مبنا و موضوع آغاز مذاکرات جدید باشد. این یک نقطه عطف خواهد بود.
از این جهت که رسیدن به هرگونه نتیجه‌ای در مذاکرات، نیازمند کاهش تنش‌ها و تعارضات منطقه‌ای و دور کردن منطقه از سایه جنگ است. به نظر می‌رسد، بدون آرامش در منطقه، مذاکرات هسته‌ای نیز به نتیجه نخواهد رسید و با بن بست مواجه خواهد شد.
مذاکراتی که قطعا همه کشورهای منطقه که می‌خواهند از جنگ دوری کنند، از آن استقبال می‌کنند. در واقع، پایان دادن به جنگ در منطقه می‌تواند همسو با منافع آمریکا و تمام کشورهای منطقه و همچنین ایران باشد. البته اسرائیل از آن استقبال نخواهد کرد و گسترش جنگ را به ثبات و امنیت منطقه‌ای ترجیح می‌دهد.
در واقع ما با دو پلن متفاوت مواجه خواهیم بود: پلن مشترک منطقه‌ای برای ایجاد ثبات و پلن اسرائیلی برای گسترش جنگ. مهم این است که ترامپ بخواهد در کدامیک از این دو پلن سیاست‌های خود را تنظیم کند. این انتخاب مهمی است که ترامپ باید انجام دهد. ایران نیز برای هر دو سناریو خود را آماده کرده است.
با این حال، ایران و آمریکا با ۴ مرحله در این مسیر دشوار مواجه هستند: نخست، انجام مقدمات مذاکره و رسیدن به توافقی برای آغاز آن، دوم، سیاست‌ها و اهداف طرفین، سوم، زمان و چهارم، نتیجه مذاکرات.
در این میان، عنصر زمان از اهمیت زیادی برخوردار است. دو طرف می‌دانند زمان زیادی برای رسیدن به توافق ندارند. توافقی که علاوه بر مدیریت تنش‌ها در منطقه، بتواند مناقشه هسته‌ای را نیز تا پیش از اکتبر ۲۰۲۵ به سرانجام برساند. بنابراین، اگر فرض را بر این بگیریم که مراحل ۱ تا ۳ به خوبی پیش برود و مثبت باشد، طرفین کمتر از ۱۰ ماه فرصت دارند تا به توافقی بزرگ دست یابند که بدبینی‌ها را بیشتر می‌کند.
به هر روی، آنچه آغاز شده (مقدمات شروع مذاکرات) ممکن است در همین ابتدا با شکست مواجه شود و تقابل را تشدید کند و از سوی دیگر، می‌تواند طرفین را به سمت مذاکرات سخت در ماه‌های آتی و احتمالا توافق سوق دهد. توافقی که مبدأ آن مسائل منطقه و مقصد آن پرونده هسته‌ای و تحریم‌ها باشد.
