به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این صندوق‌ها با جمع‌آوری سرمایه‌های خرد، امکان سرمایه‌گذاری در سبدی متنوع از دارایی‌ها را فراهم می‌کنند و ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهند. اما سوال اصلی اینجاست که چگونه می‌توان اطلاعات و آمارهای مربوط به این صندوق‌ها را به دست آورد و بهترین گزینه را انتخاب کرد؟
- تعدادی از سایت‌ها و نرم‌افزارهای متعلق به شرکت‌های پردازش اطلاعات مالی مثل سایت fipiran.com رتبه‌بندی صندوق‌های سرمایه‌گذاری را از نظر بازده به عموم نمایش می‌دهند.
- با توجه به ذائقه سرمایه‌گذاران و میزان ریسک‌پذیری، سرمایه‌گذاران می‌توانند از بین انواع مختلف صندوق‌های سرمایه‌گذاری دست به انتخاب زمینه سرمایه‌گذاری بزنند.
- صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا ساختاری قابل معامله دارند که در حال حاضر ۱۷۴ صندوق قابل معامله هستند و واحدهای سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها از طریق شبکه کارگزاری یا از طریق اپلیکیشن‌های آنلاین تریدینگ کارگزاری‌ها خرید و فروش می‌شوند، یا ساختار مبتنی بر صدور و ابطال دارند که با مراجعه به مدیر صندوق یا مدیر ثبت صندوق امکان صدور و ابطال واحدهای سرمایه‌گذاری آنها فراهم می‌شود.
- تقسیم سود عمدتا در صندوق‌های سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار با درآمد ثابت می‌تواند اتفاق بیفتد. این صندوق‌های سرمایه‌گذاری در مقاطعی که در امیدنامه صندوق مشخص شده است میزان نرخ تقسیم خود را مشخص می‌کنند و در زمان مربوط سود ایجادشده در نتیجه سرمایه‌گذاری‌های خود را بین دارندگان واحدهای سرمایه‌گذاری تقسیم می‌کنند.
- در صورت تمایل سرمایه‌گذاران به خروج از سرمایه‌گذاری خود در صندوق‌های قابل معامله از طریق سیستم شرکت‌های کارگزاری دارایی خود را به رکن بازارگردان یا دیگر سرمایه‌گذاران واگذار می‌کنند. در صندوق‌های مبتنی بر صدور و ابطال با مراجعه به مدیر یا مدیر ثبت صندوق و با ارائه درخواست ابطال، سهم سرمایه‌گذار از دارایی‌های صندوق به او پرداخت خواهد شد.
تفاوت صندوق‌های مختلف
عمده صندوق‌های سرمایه‌گذاری در ایران که بخش اصلی این بازار را تشکیل می‌دهند، یا صندوق‌های با درآمد ثابت هستند یا سهامی.
صندوق‌های با درآمد ثابت: همانطور که از اسم صندوق‌های با درآمد ثابت مشخص است، این نوع صندوق‌ها سود ثابتی را تقریبا مشابه سود سپرده بانکی نصیب سرمایه‌گذار می‌کنند که البته این سود به‌صورت روزشمار است. این نوع از صندوق‌ها از قابلیت نقدشوندگی بالایی برخوردارند، یعنی هر روزی که سرمایه‌گذاران بخواهند، می‌توانند با آن پول سرمایه‌گذاری کنند یا آن را بردارند. معمولا سود این صندوق‌ها بیشتر از سود بانک است چون در ساختار صندوق‌ها تجمیع منابع صورت می‌گیرد، در نتیجه صندوق‌ها با منابع بالاتری می‌توانند نرخ‌های بهتری را سپرده‌گذاری کنند.
صندوق‌های سهامی: سبد دارایی این نوع از صندوق‌ها عمدتا از سهام شرکت‌های فعال در بورس و فرابورس تشکیل شده است. از آنجا که این صندوق‌ها را تیم‌های مدیریت حرفه‌ای تحت نظارت سازمان بورس مدیریت می‌کنند، معمولا متوسط بازده صندوق‌ها از بازده کل بازارسهام و روند شاخص کل بورس بهتر است. همچنین سازمان بورس، به‌عنوان نهاد ناظر، یکسری تخفیف‌ها و امتیازاتی را برای این صندوق‌ها تعیین کرده است.
چنان‌که صندوق‌های سهامی هم از مالیات معاف هستند و هم کارمزد معاملات خیلی پایینی دارند و در عین حال از نقدشوندگی بالایی برخوردارند. از طرف دیگر، از آنجا که همه صندوق‌ها بازارگردان دارند، سرمایه‌گذاران می‌توانند به جای اینکه خودشان ریسک بالایی را بپذیرند و مستقیم در سهام یا سایر دارایی‌ها سرمایه‌گذاری کنند، در این صندوق‌ها به سرمایه‌گذاری اقدام کنند.
