به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ مصرف شیشه یا مت‌آمفتامین (Methamphetamine) یکی از مشکلات جدی در جوامع امروزی است. این ماده به دلیل اثرات سریع و قوی خود، به سرعت منجر به وابستگی شدید می‌شود و اثرات مخربی بر سلامت جسمی و روانی فرد مصرف‌کننده دارد. در این مقاله، به بررسی علائم جسمی و روانی فردی که شیشه مصرف می‌کند می‌پردازیم و پیامدهای این اعتیاد را تحلیل می‌کنیم. در صورت اعتیاد به شیشه بهترین اقدام برای ترک مراجعه به مراکز ترک اعتیاد مانند کمپ ترک اعتیاد سمنان است. وجود کارشناسان و مشاوران و مددکاران اجتماعی در این مراکز می‌تواند افراد را در ترک بهتر مواد یاری کند.
۱. علائم جسمی
تغییرات در ظاهر فرد:
مصرف شیشه به سرعت ظاهر فرد را تغییر می‌دهد. یکی از نشانه‌های بارز، کاهش وزن شدید و ناگهانی است. این ماده اشتها را سرکوب می‌کند و منجر به لاغری مفرط می‌شود. پوست فرد مصرف‌کننده نیز تغییر می‌کند؛ پوست خشک، پوسته‌پوسته، و جوش‌دار می‌شود. زخم‌ها و خراش‌های پوستی که ناشی از خارش شدید است، روی صورت و بدن فرد ظاهر می‌شوند و به مرور زمان به زخم‌های بزرگ و ماندگار تبدیل می‌شوند. در صورتی که با این علائم جسمی در فرد مشکوک به اعتیاد مواجه شدید بهتر است برای دریافت مشاوره به مراکز ترک اعتیاد مثل کمپ ترک اعتیاد ارومیه مراجعه کنید تا در صورت تایید برای انتقال فرد جهت ترک اعتیاد به مرکز اقدام کنند.
مشکلات دهانی و دندانی:
یکی از مشکلات جدی ناشی از مصرف شیشه، خرابی شدید دندان‌ها است. این وضعیت به عنوان «دهان شیشه‌ای» شناخته می‌شود که در آن دندان‌ها به سرعت پوسیده و از بین می‌روند. مصرف شیشه باعث خشکی دهان، کاهش تولید بزاق و در نتیجه افزایش رشد باکتری‌ها می‌شود. این وضعیت منجر به تشکیل پلاک‌های دندانی و در نهایت تخریب دندان‌ها می‌شود. اگر فرد مورد نظر که مشکوک به این علائم است و برای انتقال به مراکز تشخیص اعتیاد مقاومت می‌کند، می‌توانید با مراجعه به مراکز ترک اعتیاد مانند کمپ ترک اعتیاد کرمان برای آموزش نحوه برخورد صحیح و انتقال فرد برای تشخیص اعتیاد کمک بگیرید.
تغییرات در انرژی و خواب:
مصرف شیشه باعث افزایش انرژی و هشیاری موقت در فرد می‌شود، به طوری که فرد ممکن است برای مدت طولانی بدون نیاز به خواب فعالیت کند. این حالت، اگرچه در ابتدا به نظر مفید می‌آید، اما به مرور زمان منجر به خستگی مفرط و بی‌خوابی می‌شود. بی‌خوابی مزمن می‌تواند به تشدید سایر مشکلات روانی و جسمی مانند اضطراب و افسردگی منجر شود.
مشکلات قلبی و عروقی:
شیشه باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می‌شود که می‌تواند خطر حمله قلبی، سکته مغزی و سایر مشکلات قلبی و عروقی را افزایش دهد. مصرف طولانی‌مدت این ماده به تدریج قلب را ضعیف می‌کند و ریسک مرگ ناشی از مشکلات قلبی را افزایش می‌دهد.
مشکلات تنفسی و ریوی:
مصرف شیشه به صورت استنشاقی یا تدخینی می‌تواند به آسیب‌های شدید ریوی منجر شود. فرد ممکن است به مرور زمان دچار سرفه‌های مزمن، تنگی نفس، و حتی بیماری‌های جدی ریوی مانند ذات‌الریه شود. علاوه بر این، سوختن شیشه هنگام مصرف، مواد سمی تولید می‌کند که می‌تواند به مخاط بینی و ریه‌ها آسیب برساند.
۲. علائم روانی
تغییرات خلقی و رفتاری:
یکی از مهم‌ترین اثرات روانی مصرف شیشه، تغییرات شدید خلقی و رفتاری است. فرد ممکن است دچار تحریک‌پذیری شدید، عصبانیت، و پرخاشگری شود. این حالات اغلب به طور ناگهانی بروز می‌کنند و ممکن است منجر به رفتارهای خطرناک یا خشونت‌آمیز شوند. به علاوه، فرد ممکن است دچار احساسات شدید پارانویا (بی‌اعتمادی به دیگران و ترس از اینکه دیگران قصد آسیب رساندن به او را دارند) شود.
هذیان و توهم:
مصرف شیشه می‌تواند باعث بروز هذیان و توهم‌های شدید شود. توهم‌ها ممکن است به صورت شنیداری، دیداری، یا حتی حسی بروز کنند، به طوری که فرد صداهایی می‌شنود یا چیزهایی می‌بیند که وجود خارجی ندارند. این حالت‌ها می‌توانند بسیار ترسناک و نگران‌کننده باشند و به رفتارهای نامعقول یا خطرناک منجر شوند.
اضطراب و حملات پانیک:
فردی که شیشه مصرف می‌کند، ممکن است به مرور زمان دچار اضطراب شدید و حملات پانیک شود. این حملات معمولاً با احساس تنگی نفس، تپش قلب، تعریق زیاد، و ترس از مرگ همراه هستند. اضطراب مزمن می‌تواند به طور جدی کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد و او را از انجام فعالیت‌های روزمره باز دارد.
افسردگی و افکار خودکشی:
پس از مصرف طولانی‌مدت شیشه، بسیاری از افراد دچار افسردگی شدید می‌شوند. این افسردگی ممکن است به دلیل تغییرات شیمیایی در مغز یا به دلیل ناامیدی و بی‌هدفی ناشی از زندگی در سایه اعتیاد باشد. در موارد شدیدتر، فرد ممکن است دچار افکار خودکشی شود و حتی اقدام به خودکشی کند. افسردگی ناشی از شیشه بسیار پیچیده و مقاوم به درمان است و نیاز به مداخلات حرفه‌ای دارد.
از دست دادن علاقه به زندگی و انزوا:
افرادی که شیشه مصرف می‌کنند، به مرور زمان علاقه خود به فعالیت‌های روزمره، ارتباطات اجتماعی و حتی علایق قبلی خود را از دست می‌دهند. آن‌ها ممکن است از جمع‌های دوستانه و خانوادگی دوری کنند و در انزوا زندگی کنند. این وضعیت به تشدید افسردگی و مشکلات روانی دیگر منجر می‌شود.
مشکلات شناختی و حافظه:
مصرف شیشه به طور جدی به عملکرد شناختی فرد آسیب می‌رساند. این افراد ممکن است دچار مشکلات حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت شوند و توانایی تمرکز و تصمیم‌گیری آن‌ها به شدت کاهش یابد. این مشکلات شناختی می‌توانند توانایی فرد برای انجام کارهای روزمره و حفظ شغل را تحت تأثیر قرار دهند.
۳. تاثیرات بلندمدت
مصرف شیشه نه تنها اثرات جسمی و روانی فوری دارد، بلکه پیامدهای بلندمدتی نیز به همراه دارد که می‌تواند زندگی فرد را به طور کامل تحت تاثیر قرار دهد.
تخریب کامل زندگی اجتماعی و حرفه‌ای:
فردی که به شیشه معتاد شده است، به مرور زمان روابط خانوادگی، دوستانه، و حرفه‌ای خود را از دست می‌دهد. او ممکن است شغل خود را از دست بدهد، از تحصیل عقب بماند، و حتی بی‌خانمان شود. زندگی اجتماعی او به شدت مختل می‌شود و ممکن است به نقطه‌ای برسد که تنها نگرانی او تأمین ماده مخدر باشد.
بیماری‌های مزمن:
مصرف طولانی‌مدت شیشه می‌تواند به بروز بیماری‌های مزمن جسمی و روانی منجر شود. بیماری‌های قلبی، ریوی، و کلیوی، و همچنین بیماری‌های روانی مانند افسردگی شدید، اضطراب مزمن، و اختلالات روان‌پریشی از جمله این بیماری‌ها هستند.
کاهش عمر:
مصرف شیشه به طور مستقیم و غیرمستقیم می‌تواند به کاهش عمر فرد منجر شود. خطرات ناشی از مشکلات قلبی، حملات خشونت‌آمیز، حوادث ناشی از رفتارهای خطرناک، و حتی خودکشی، همگی می‌توانند به کاهش قابل توجه طول عمر منجر شوند.
نتیجه‌گیری
مصرف شیشه با اثرات مخرب و گسترده‌ای بر سلامت جسمی و روانی فرد همراه است. این ماده به سرعت وابستگی ایجاد می‌کند و فرد را در مسیری پرخطر قرار می‌دهد که پایان آن اغلب به نابودی سلامت و زندگی ختم می‌شود. آگاهی‌بخشی، پیشگیری، و ارائه حمایت‌های لازم به افراد در معرض خطر می‌تواند نقش مهمی در کاهش مصرف این ماده مخدر و پیامدهای ویرانگر آن داشته باشد. بنابراین، تلاش‌های جامعه، خانواده‌ها، و نهادهای درمانی باید بر کاهش دسترسی به این ماده و ارائه کمک‌های مؤثر به افراد مبتلا متمرکز شود.
