به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به نقل از مهر؛ مجید داوری متخصص اقتصاد دارو و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران اظهار کرد: اقدامات درمانی و پیشگیرانه از جمله واکسیناسیون باید با توجه به محدودیت منابع و بر اساس ارزیابی‌های اقتصادی و فناوری سلامت انجام شود. در این ارزیابی‌ها، تناسب هزینه با نتایج حاصل از مداخله، مانند افزایش طول عمر بیماران، سنجیده می‌شود. شاخصی به نام"سال‌های عمر تعدیل‌شده با کیفیت" (QALY) برای این ارزیابی‌ها استفاده می‌شود.
این متخصص افزود: در مطالعات انجام‌شده، واکسن HPV برای گروه سنی ۱۲ ساله در ایران ارزیابی شد. نتایج نشان داد که این واکسن با توجه به شیوع نسبتاً پایین بیماری در کشور و هزینه‌های مرتبط با واکسیناسیون عمومی، هزینه‌اثربخش نیست. وی تأکید کرد: برای محافظت از تعداد محدودی از افراد در معرض خطر، باید جمعیت زیادی واکسینه شوند که این امر هزینه زیادی به همراه دارد.
بیش از ۹۰ درصد مبتلایان HPV خودبه‌خود بهبود می‌یابند
وی همچنین بیان کرد: بیش از ۹۰ درصد افراد مبتلا به ویروس HPV خودبه‌خود بهبود پیدا می‌کنند و تنها درصد کمی از آن‌ها ممکن است به سرطان دچار شوند. این در حالی است که روش‌های جایگزین همچون آموزش عمومی و غربالگری می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی مؤثر و کم‌هزینه باشد.
این متخصص در پایان تأکید کرد: سن پایین‌تر برای واکسیناسیون می‌تواند نتایج بهتری داشته باشد، اما حتی در گروه سنی ۱۲ ساله که یکی از پایین‌ترین رده‌های سنی است، این واکسن برای ایران هزینه‌اثربخش نیست. همچنین با افزایش سن، اثربخشی اقتصادی واکسن کاهش می‌یابد.
ضرورت اولویت‌بندی در نظام سلامت
داوری با تاکید بر ضرورت اولویت‌بندی اقدامات درمانی و پیشگیرانه در نظام سلامت، اعلام کرد که بر اساس مطالعات انجام‌شده، واکسیناسیون عمومی ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در ایران هزینه‌اثربخش نیست.
وی گفت: در ارزیابی‌های اقتصادی، شاخص‌هایی مانند "سال‌های عمر به دست آمده تعدیل‌شده با کیفیت" (QALY) و آستانه هزینه‌اثربخشی برای سنجش اقدامات درمانی و پیشگیرانه استفاده می‌شود. با توجه به آمار شیوع HPV در ایران، واکسیناسیون عمومی این بیماری، با توجه به هزینه‌های سنگین، توصیه نمی‌شود.
شاخص‌های اقتصادی تعیین‌کننده اثربخشی واکسن‌ها
به گفته این متخصص؛ در مطالعه‌ای که بر روی جمعیت ۱۲ ساله در ایران انجام شد، دو سناریوی دو دوز و سه دوز واکسن HPV مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که به دلیل شیوع نسبتاً پایین بیماری و هزینه بالای واکسیناسیون در مقایسه با نتایج به‌دست‌آمده، این اقدام از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه نیست.
وی تأکید کرد: تفاوت واکسن‌ها با درمان‌ها در این است که واکسن‌ها به افراد سالم تزریق می‌شوند و جمعیت زیادی باید واکسینه شوند تا تعداد محدودی از افراد در معرض خطر محافظت شوند. از این رو، هزینه این اقدام در شرایط شیوع پایین بیماری توجیه اقتصادی ندارد.
آموزش و غربالگری؛ جایگزین‌های مؤثر واکسیناسیون
در پایان داوری خاطر نشان کرد: برای کاهش خطرات مرتبط با HPV، آموزش و ارتقای آگاهی عمومی درباره رعایت اصول بهداشتی و روابط جنسی ایمن، همراه با غربالگری، می‌تواند نقش مؤثری در کنترل بیماری داشته باشد.
وی توصیه کرد که اقدامات آموزشی برای ارتقای آگاهی عمومی در خصوص بهداشت و پیشگیری از ابتلاء به ویروس HPV و همچنین برنامه‌های غربالگری منظم می‌تواند به‌عنوان جایگزین‌های مؤثر مورد استفاده قرار گیرد.
