به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یکی از بازیکنان پرسپولیس که در این فصل حسابی زیر ذره‌بین قرار داشته، الکسیس گوندوز بوده است. بخشی از حساسیت‌ها نسبت به او از اینجا ناشی میشود که دروازه‌بان الجزایری به جای علیرضا بیرانوند به جمع سرخپوشان ملحق شده است.
بیرو بعد از گربه‌رقصانی‌های عجیب و غریبی که در این یکی‌دو سال انجام داد، سرانجام در ابتدای فصل جاری راهی تراکتور شد و جنس رفتارهای او هم طوری بود که حسابی هواداران را خشمگین کرد. امروز بسیاری از پرسپولیسی‌ها از دروازه‌بان سابق خود بیزار هستند و به‌طور خودکار ترجیح می‌دهند نفر جانشین او کیفیت خوبی داشته باشد و جای خالی این سنگربان حس نشود.
شروع در اوج
گوندوز آن اوایل کاملا حس مثبت اطمینان و رضایت را بین هواداران ایجاد کرده بود. مخصوصا بعد از بازی رودررو با تراکتور، موجی از خوشحالی و خوش‌بینی بین هواداران پرسپولیس به‌وجود آمد.
در آن مسابقه گوندوز عملکرد بسیار خوبی داشت و چندین موقعیت عالی گلزنی را مهار کرد، اما در عوض بیرانوند روی تنها ضربه شلیک شده به سمت دروازه‌اش تسلیم شد و گل خورد. پس از آن هم گوندوز یکی‌دو نمایش آسیایی خیلی خوب داشت، ازجمله در دیدار با الاهلی عربستان که ضربه پنالتی ستاره هموطنش یعنی ریاض محرز را مهار کرد.
اینجا دیگر همه به این جمع‌بندی رسیده بودند که یک گلر خیلی خوب جذب شده و دیگر جای خالی بیرو حس نخواهد شد، اما کم‌کم به‌ویژه در هفته‌های اخیر شرایط تا حدی تغییر کرده است.
ضعف‌هایی که جدی است
هر چه از مسابقات این فصل گذشت و گوندوز بیشتر و بیشتر محک خورد، ضعف‌های اساسی او هم به شکل جدی‌تری به چشم آمد. حقیقت آن است که گلر دوست‌داشتنی و محبوب سرخ‌ها به‌خاطر فیزیک و قامت نسبتا کوتاهش عملکرد چندان خوبی روی توپ‌های هوایی ندارد.
او خیلی اهل خروج از دروازه نیست. بیرانوند با همه کاستی‌هایش و حتی با وجود افت شدیدی که در ۲سال گذشته داشته، حداقل روی توپ‌های هوایی مسلط است و اجازه تبدیل شدن اغلب این توپ‌ها به موقعیت جدی را نمی‌دهد.
گوندوز اما شرایط متفاوتی دارد و شاید به همین دلیل هم باشد که قرمزها این فصل بیش از هر چیز دیگری، از روی توپ‌های بلند و ضربات شروع مجدد آسیب دیده‌اند. غیراز این، بازی با پای الکسیس هم فوق‌العاده نیست و مثلا در همین مسابقه سوپرجام، داستان تنها گل سپاهان از ضربه بدی شروع شد که گوندوز به توپ زد، اوت شد و سایر قضایا. به این فهرست باید ۲ضرب‌گیر بودن گوندوز را هم اضافه کرد که از همان ابتدا جلب توجه می‌کرد.
بدشانس هم هست
گوندوز ۸بازی پیاپی است که کلین‌شیت نکرده و کم‌کم انتقادها از او افزایش یافته. با این حال ۲نکته را هم نباید فراموش کرد؛ نخست اینکه سنگربان الجزایری نقاط قوتی هم دارد، مثل اینکه توپ‌های نزدیک و تک به تک را خیلی خوب مهار می‌کند.
نکته دوم هم به افول ساختار دفاعی سرخپوشان در این هفته‌ها مربوط میشود؛ جایی که بازیکنانی مثل محمدحسین کنعانی‌زادگان، میلاد محمدی، ایوب عملود و مرتضی پورعلی‌گنجی از شرایط ایده‌آل دور هستند. اگر این بازیکنان سر حال بودند و بهتر عمل می‌کردند، پرسپولیس این اندازه آسان گل نمی‌خورد، اما خب از بدشانسی گوندوز، دفاع تیمی هم در این فصل کاملا لرزان بوده است.
