به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، غلامرضا کاظمیان در نشست بازخوانی مطالعات امکان سنجی جابجایی پایتخت، یادآور شد: سال 1394 مجلس قانونی را تحت عنوان امکان سنجی انتقال مرکز اداری، سیاسی کشور ساماندهی و تمرکززدایی تهران مصوب کرد.
وی افزود: بر اساس این قانون مقرر شد شورای ساماندهی انتقال پایتخت به ریاست رئیس جمهوری یا معاون اول وی به همراه سازمان‌های مرتبط و ذی‌ربط این شورا تشکیل شود. همچنین کارگروه تخصصی انتقال مرکز اداری سیاسی کشور و ساماندهی و تمرکز زدایی از تهران به ریاست وزیر راه و شهرسازی باید تشکیل می شد.
وی با بیان اینکه سال 98 کتابچه سند سیاستگذاری تهران در شواری ساماندهی ارائه شد، اضافه کرد: این درحالی بود که طی سال 1400 تا اخیرا موضوع مذکور پیگیری نشد.
معاون وزیر راه و شهرسازی با اشاره به اینکه دو جلسه شورای مذکور به ریاست رییس جمهوری و معاون اول وی برگزار شده است، تصریح کرد: در سند سیاستگذاری تهران به 8 ابر مسئله اشاره شده که آلودگی، آب و پراکنده رویی توسعه کالبدی از جمله این مسائل است.
کاظمیان با بیان اینکه تهران ظرفیت های خیلی زیادی در حوزه اقتصادی، فرهنکی، سیاسی و... دارد، اظهار کرد: وقتی از ساماندهی تهران حرف می زنیم، منظور کدام تهران است؟ شهر تهران، شهرستان تهران، استان تهران با مجموعه شهری یعنی تهران و البرز. واقعیت این است که سرنوشت شهر تهران از مجموعه شهر تهران (تهران و البرز) جدایی ناپذیر است.
وی بیان کرد: در بحث انتقال باید بدانیم مبدا و مقصد چه وضعیتی دارند و اینکه وضعیت پس از انتقال مبدا و مقصد چگونه خواهد بود. چه اتفاقی در مبدا می افتند. گروهی که موافق انتقال پایتخت هستند می گویند با این کار حدود 600 هزار نفر از تهران می روند. این یعنی 8.4 میلیون نفر از جمعیت 9 میلیونی در تهران می مانند!
وی با برشمردن چهار سناریو برای ساماندهی پایتخت گفت: اول اینکه هیچ کاری نکنیم. این یک اتفاق عجیب نیست، خیلی وقت است کاری نمی کنیم. دوم اینکه تمرکززدایی در تهران را انجام دهیم. سوم استراتژی توزیع قدرت سیاسی، اجتماعی و ... را اجرا کنیم. چهارم اینکه مرکز سیاسی کشور منتقل شود.
وی در ادامه با بیان اینکه خانواده کارکنان دولت حاضر نیستند در موضوع انتقال پایتخت، جابجا شوند، اضافه کرد: لازم است، سناریوهای گفته شده را اولویت بندی کنیم.
