به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در روزهای اخیر، انتشار کلیپی از رقص دو دختر جوان بر سر مزار شهدای گمنام در تهران، واکنش‌های گسترده‌ای در فضای مجازی و رسانه‌ها به همراه داشت. این اقدام که بسیاری آن را هتک حرمت به ارزش‌های ملی و شهدای دفاع مقدس دانستند، منجر به دستگیری این دو نفر توسط پلیس شد. این تصمیم، البته با واکنش‌هایی از سوی گروهی از افراد با گرایش‌های خاص روبه‌رو شد که این دستگیری را نقد کرده و آن را مغایر با آزادی‌های فردی قلمداد کردند.
در نقد این جریان فکری، لازم است به یک رویداد مشابه در اوکراین اشاره کنیم. چندی پیش، دو دختر جوان در یک قبرستان مخصوص سربازان کشته‌شده در جنگ اوکراین-روسیه اقدام به رقص و فیلمبرداری کردند. انتشار این کلیپ در اوکراین به‌شدت جنجال‌برانگیز شد و واکنش شدید مقامات این کشور را به همراه داشت. پلیس اوکراین بلافاصله این افراد را دستگیر کرد و هر کدام از آن‌ها به ۵ سال زندان محکوم شدند. در این ماجرا، جامعه اوکراینی تقریباً به‌طور یکپارچه از این برخورد قضایی حمایت کرده و بر اهمیت احترام به کشته‌شدگان جنگ تأکید کردند.
این مقایسه نشان می‌دهد که احترام به کشته‌شدگان جنگ و افرادی که جان خود را در راه دفاع از وطن داده‌اند، یک ارزش جهانی است. چه در ایران و چه در دیگر نقاط دنیا، بی‌حرمتی به این نمادها به هیچ‌وجه پذیرفتنی نیست. اما در کشور ما، متأسفانه گروهی که می‌توان آن‌ها را «روشنفکرنما» نامید، به بهانه آزادی بیان و آزادی عمل، هرگونه رفتار نادرست و هنجارشکنانه را توجیه می‌کنند. این افراد از درک عمیق مفهوم آزادی غافلند؛ چرا که آزادی هر فرد تا جایی پذیرفته می‌شود که به حقوق و ارزش‌های دیگران آسیب نزند.
شهدای گمنام، نماد ایثار و فداکاری کسانی هستند که برای امنیت و سربلندی کشور جان خود را از دست داده‌اند. حرمت‌گذاری به این افراد، نه یک رفتار تحمیلی، بلکه یک وظیفه اخلاقی و ملی است. همان‌گونه که در اوکراین، فرانسه، آمریکا و دیگر کشورها بی‌احترامی به یادبود کشته‌شدگان جنگ‌ها با واکنش‌های جدی قانونی و اجتماعی مواجه می‌شود، در ایران نیز نباید اجازه داد که ارزش‌های بنیادین جامعه قربانی سوءتفاهم درباره مفهوم آزادی شوند.
احترام به نمادهای ملی و یادبودهای تاریخی، بخشی از هویت فرهنگی هر جامعه است. پاسداری از این ارزش‌ها، وظیفه‌ای همگانی است که باید فراتر از گرایش‌های سیاسی و اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.
