به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» یادداشت از حسین سبحانی کیا///* دهه فجر، تنها زمان جشن و شادمانی نیست. در این دهه، دو مسئولیت مهم بر دوش جامعه و نخبگان قرار دارد:
نخست، بازخوانی دقیق و عمیق آرمان‌های انقلاب اسلامی
و دوم، ارزیابی منصفانه مسیری که از بهمن ۵۷ تاکنون پیموده‌ایم.
بدون بازخوانی آرمان‌های انقلاب و بدون درک عمیق از آنچه انقلاب برای آن شکل گرفت، نمی‌توان به سنجش درستی از مسیر طی شده رسید. این بازخوانی نه تنها ما را با روح و جوهره اصلی انقلاب پیوند می‌زند، بلکه معیار و میزانی برای سنجش عملکردها و سیاست‌های کنونی به دست می‌دهد.
در کنار این بازخوانی، نیازمند ارزیابی دقیق و واقع‌بینانه از عملکرد ۴۵ ساله هستیم. متأسفانه در این زمینه، همواره دو رویکرد افراطی مانع از تحلیل منصفانه شده است:
گروهی که تنها بر #پیشرفت‌ها تأکید می‌کنند و گروهی که جز #کاستی‌ها نمی‌بینند.
نکته قابل تأمل اما این است که هر دو گروه یادشده -چه آنان که تنها به بزرگنمایی دستاوردها می‌پردازند و چه آنان که فقط نقاط ضعف را می‌بینند- ناخواسته مانع تحقق #آرمان‌های_انقلاب می‌شوند.
گروه نخست با پنهان کردن کاستی‌ها، #فرصت_اصلاح و پیشرفت را از جامعه می‌گیرند و گروه دوم با نادیده گرفتن پیشرفت‌ها، #امید_به_اصلاح و حرکت رو به جلو را از مردم سلب می‌کنند.
واقعیت این است که مسیر ۴۵ ساله انقلاب اسلامی، همچون هر تجربه تاریخی دیگر، آمیزه‌ای از موفقیت‌ها و ناکامی‌هاست. این ارزیابی باید به ما بگوید در کدام حوزه‌ها توانسته‌ایم به اهداف نزدیک شویم و در کدام زمینه‌ها از آرمان‌های اولیه فاصله گرفته‌ایم و یا عقب مانده‌ایم.
شناخت نقاط قوت به ما کمک می‌کند تا آنها را تقویت کنیم و درک چالش‌ها و کاستی‌ها، مسیر اصلاح و بهبود را روشن می‌سازد.
دهه فجر، فرصتی است تا به جای شعارزدگی و هیجان‌زدگی، با نگاهی تحلیلی به گذشته بنگریم. باید بپرسیم چقدر به #عدالت_اجتماعی، #استقلال، #آزادی و #پیشرفت -که از آرمان‌های اصلی انقلاب بودند- دست یافته‌ایم. در کدام عرصه‌ها گام‌های موفقی برداشته‌ایم و کجا نیازمند بازنگری و اصلاح مسیر هستیم.
شوربختانه، چنین ارزیابی جامع و منصفانه‌ای نه در محافل نخبگانی همچون دانشگاه‌ها و حوزه‌های علمیه به‌درستی مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد و نه در عرصه‌های عمومی‌تر مانند صدا و سیما و تشکل‌های مردمی به آن پرداخته می‌شود. این خلأ گفتمانی، فرصت بازنگری واقع‌بینانه را از جامعه گرفته است.
تنها با انجام این دو وظیفه مهم - بازخوانی آرمان‌ها و ارزیابی منصفانه عملکردها - است که می‌توانیم ضمن حفظ دستاوردها، برای رفع کاستی‌ها برنامه‌ریزی کنیم و مسیر آینده را با درایت و آگاهی بیشتری بپیماییم. دهه فجر نه تنها یادآور گذشته، بلکه فرصتی برای ترسیم افق‌های پیش روست.
