به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، استقلال در مرحله یکهشتم نهایی لیگ نخبگان آسیا با قبول شکست مقابل النصر عربستان از گردونه این بازیها کنار رفت. این تیم در دیدار رفت و در ورزشگاه آزادی برابر رقیب عربستانی به نتیجه مساوی بدون گل رسید ولی در بازی برگشت در شرایطی که رقیب در حدواندازههای اسم و ستارههایش هم بازی نکرد، 3 بر صفر باخت و حذف شد. توقع اینکه استقلال و در کل تیمی از ایران با چنین اختلاف سطح شکل گرفتهای بخواهد از سد تیمی مثل النصر عبور کرد، امر دشواری است ولی در این مورد مشخص، استقلال نه به دست رونالدو و النصر، بلکه پیش از آن، به دست مدیرانش در این فصل شکست سنگینی خورد.
4 مربی برای یک فصل!
شاهکار بزرگ مدیران استقلال در این فصل تغییرات پیاپی روی نیمکت است. این تیم فصل را با جواد نکونام شروع کرد؛ مربیای که یک فصل قبلتر، این تیم را نایب قهرمان لیگ برتر کرد. مدیران این باشگاه ولی مجال زیادی به این مربی ایرانی ندادند و به دلیل آنچه که کسب نتایج ضعیف تلقی شد، عذرش را خواستند. مدیران وقت استقلال پس از نکونام، عزمشان را جزم کردند تا هرطور شده یک سرمربی خارجی برای این تیم بیاورند. از آنجا که مذاکرات در این زمینه طولانی شد، سهراب بختیاریزاده به طور موقت روی نیمکت این تیم نشست تا اینکه سرمربی جدید معرفی شد.
اصلیترین انتقادی که میشود در این زمینه از مدیریت این باشگاه داشت، استخدام پیتسو موسیمانه آفریقایی بود؛ مربیای بیانگیزه که ظاهرا با انگیزههای مالی به تهران آمد و روی نیمکت این تیم نشست. تکرار سناریوی مشابه درباره موسیمانه، باعث شد تا او هم از کار برکنار شود تا دوباره سهراب بختیاریزاده به عنوان سرمربی موقت روی نیمکت این تیم بنشیند. اینبار مدیریت جدید باشگاه استقلال هم دوباره با اتفاقاتی که مشابهاش قبلا دیده شده بود، اصرار داشتند که یک سرمربی اسم و رسمدار خارجی برای این تیم بیاورند.
اسم والتر ماتزاری، دقیقا از همین روزها وارد اظهارنظرهای مدیران این باشگاه شد. اشتباه بزرگ آنها ولی عدم تحلیل مناسب درباره استخدام این سرمربی خارجی بود. آنها تصور میکردند کار با ماتزاری تمام شده است و او به استقلال میآید؛ به همین دلیل همه تخممرغها را در یک سبد چیدند و سرانجام لطمهاش را هم خوردند. ماتزاری استقلال را سرکار گذاشت تا به یکباره مدیران این باشگاه از والتر ماتزاری به میودراگ بوژوویچ برسند که از استقلال خوزستان قهر کرده و در حال بازگشت به کشورش بود. در چشم بهمزدنی این تیم چهارمین مربیاش در این فصل را هم معرفی کرد تا یک رکورد بیسابقه به جا گذاشته باشد.
کلی تغییرات در ترکیب
پیامد این همه تصمیمات عجیب و غریب مدیریتی در این باشگاه، بیثباتی در نیمکت، سردرگمی تاکتیکی و تغییرات متفاوت در ترکیب بود. نتیجه همه این موارد یکی شد: از دست رفتن فرصت. استقلال لیگ برتر را از دست داده و حالا هم که دیگر جایی در لیگ نخبگان آسیا هم ندارد. در کنار این مورد، ذکر این نکته هم ضروری است که در هر 2 بازه نقلوانتقالاتی، این تیم با مربیان متفاوتی، رو به خرید بازیکنانی آوردند که یا به آنها توصیه شده بود و یا اینکه تصور میکردند به درد استقلال میخورد. ماحصلش ولی تغییرات گسترده در رختکن این تیم و بیثباتی در اسکواد استقلال هم شد.
با این همه شاهکار، واضح است که اگر استقلال حتی از سد النصر هم عبور میکرد، نه حاصل یک کار اصولی بلکه شبیه به جرقهای گذرا بود که سریعا خاموش میشد. روشن است که در این شرایط، نه از رونالدو و النصر، بلکه هواداران استقلال باید از دست مدیرانشان عصبانی باشند که این تیم را تبدیل به محله برو بیا کردند.
