به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یاداشت از احسان صالحی///* بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار روز شنبه با مسئولان نظام، حاوی فرازهای مهم و کلیدی بود. شروع سخنان ایشان با گرامیداشت یاد شهید رئیسی و خدمات او با تعابیری برجسته بود. در ضمن بحث و تأکید بر ضرورت بازگشت ارزهای حاصل از صادرات نیز مجدد از آن شهید یاد و به ابتکاری که او برای وادار کردن شرکت‌ها به بازگرداندن ارزهای صادرات رسیده بود، اشاره کردند. تعبیر رهبر انقلاب این بود که گزارشی که آن شرکت‌ها از اقدامات خود به شهید رئیسی داده بودند، گزارشی مهمل بود و نشان‌دهنده انجام کاری در این زمینه نبود.
پس از انتشار این بخش از بیانات، جریانی کینه‌توز و سازمان‌دهی شده که با گذشت ۱۰ ماه از شهادت رئیس‌جمهور هنوز سرگرم تخریب و توهین به آن شهید بزرگوار است، با تحریف آشکار سخن رهبری مدعی شد که ایشان گزارش رئیس‌جمهور را مهمل خوانده است. این تحریف با تخریب ترکیب شد و حساب‌های کاربری مشخصی که در زمان حیات شهید رئیسی نیز کسب و کارشان همین بود، مجدد اشتهای سیری‌ناپذیر خود را برای تخریب شهید رئیسی به کار انداختند.
در خصوص موضوع بازگشت ارزهای حاصل از صادرات، این مسئله از دوره ریاست شهید رئیسی بر قوه قضاییه و پس از آن در دوره ریاست جمهوری، جزو مهم‌ترین دستورکارهای مورد پیگیری ایشان بود که توفیقات مهمی نیز حاصل شد. تأمین نزدیک به ۷۰ میلیارد دلار ارز کالاهای اساسی، مواد اولیه و تجهیزات سرمایه‌ای با نرخ مصوب در سال ۱۴۰۲ (۳۰ درصد بیش از متوسط ۴ سال قبل از آن) ناشی از همین اهتمام و برنامه‌ریزی دولت سیزدهم بود. اما آن چه موضوع این نوشتار است، بررسی انگیزه و هدف ماشین تخریب علیه کسی است که عمر خود را در مسئولیت‌های خطیر و حساس برای خدمت مردم و انقلاب گذراند و سرآخر نیز در همین راه جان خود را فدا کرد.
کسی که با آن تشییع تاریخی بر دستان مردم بدرقه شد و رهبر معظم انقلاب که ابداً اهل اغراق در مقام توصیف افراد نیستند در وصف او گفتند یکی از بهترین‌ها زیر آسمان را از دست دادیم. همچنین ایشان در آخرین دیدار هیئت دولت سیزدهم با برشمردن ویژگی‌های ممتاز شهید رئیسی فرمودند که این موارد را می‌گویند تا به عنوان الگو ثبت شود.
با وجود آن فداکاری و عاقبت فداکارانه و مورد تأیید مردم و رهبری، علت تخریب شهید رئیسی چیست و آبشخور آن کجاست؟ البته کینه‌ها و رقابت‌های سابق در بروز برخی بداخلاقی‌ها مؤثر است. به خصوص وقتی نتایج افکارسنجی‌های اخیر حکایت از آن دارد که رئیسی، با اختلافی معنادار، محبوب‌ترین رئیس‌جمهور ۳۵ سال گذشته ایران است، اما این نمی‌تواند دلیل کافی برای این حجم از تخریب و کینه‌توزی باشد. علت را باید در ورای شخص رئیسی و با توجه به شخصیت رئیسی جست‌وجو کرد. شخص رئیسی بهانه و شخصیت او نشانه است. به نظر می‌رسد مسئله و نزاع اصلی بر سر دو مؤلفه کلیدی است: ۱. تداوم حیات انقلاب و تبلور آن در رویش «انسان انقلاب اسلامی» و ۲. توفیق الگوی «دولت جوان انقلابی».
در درجه اول، انگیزه تخریب مجاهدانی همچون رئیسی، انتقام‌گیری از انقلاب و هدف تخریبگران، ضربه زدن به خط تولید «انسان انقلاب اسلامی» است. رئیسی، سلیمانی، نصرالله و همه مجاهدان راه خدا در این عصر تاریکی، حجت‌های الهی برای خلق هستند. در مرتبه‌ای بالاتر، اصل انقلاب اسلامی و جریان مقاومت، حجت خدا برای بشریت است. حجت و نشانه خدا مبنی بر این که در این دوره غلبه ظلمت نیز می‌توان پاک بود و خدمتگزار؛ می‌توان هم در قله مسئولیت‌های سیاسی و اجتماعی بود هم در قله صدق و اخلاص. این شخصیت‌ها نشانه حیات انقلاب اسلامی هستند؛ سند زنده بودن انقلاب اسلامی، بازتولید مستمر انسان تراز انقلاب اسلامی است.
در سطحی دیگر، هدف از تخریب‌ها، مشوّه کردن الگوی «دولت جوان انقلابی» است. به یاد بیاوریم زمانی نه چندان دور را که تسلط نگاه و گفتمان «نمی‌توانیم و نمی‌شود» بر مجموعه اجرایی، کشور را معطل و دست‌بسته کرده بود. شهید رئیسی در شرایطی به تعبیر مسئولان دولت قبل از او سخت‌تر از جنگ تحمیلی بر سر کار آمد و در مقابل بحران‌های جدی همچون کرونا، خزانه منفی، تورم ۵۰ درصدی، نفت بدون مشتری، روابط آسیب‌دیده با همسایگان، قطعی آب و برق و گاز و… با توکل به خدا سراغ تک‌تک پرونده‌های باز و بحرانی رفت و برای علاج و اصلاح آن‌ها برنامه‌ریزی کرد.
بنابراین، جریانی که اساساً با نظریه و الگوی نظام انقلابی و برآمدن کارگزاران مؤمن به اهداف و روش‌های انقلاب در ستیز است، طبیعی است که روزی را بدون تخریب و تهمت به آن الگو و مصادیق آن نگذراند. در این کارزار که با نگاهی کلان متفاوت از زدوخوردهای رایج سیاسی است، صیانت از شخصیت شهید رئیسی و ترویج آن، نه حمایت از یک شخص بلکه صیانت و ترویج «انسان انقلاب اسلامی» و «الگوی دولت جوان انقلابی» است.
