به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، مهندسان دانشگاه «نورث وسترن» (Northwestern) آمریکا، دستگاه پوشیدنی کوچکی ساختند که می‌تواند با تقلید از حس پیچیده لمس انسان، این امکان را برای همه افراد حتی نابینایان فراهم کند.
بیشتر فناوری‌های لمسی امروزی، مانند گوشی‌ها و دسته‌های بازی، فقط می‌توانند لرزش‌های ساده ایجاد کنند، اما پوست واقعی ما کارهای بیشتری انجام می‌دهد و فشار، کشش، پیچاندن و بافت‌های مختلف را احساس می‌کند. دستگاه جدید توسعه یافته گروه مهندسی دانشگاه «نورث وسترن» بسیار فراتر از این موارد اولیه است و می‌تواند پوست را در جهات مختلف فشار دهد، خم کند، بچرخاند و حتی آن را بکشد و حس لامسه بسیار واقعی‌تری ایجاد کند.
این دستگاه کوچک و بی‌سیم به پوست می‌چسبد و از آهنربا و سیم‌پیچ‌های ریز برای ایجاد نیرو در هر جهتی استفاده می‌کند. انرژی آن توسط یک باتری قابل شارژ کوچک تامین و با استفاده از بلوتوث به گوشی‌ها و هدست‌های واقعیت مجازی (VR) متصل می‌شود. از آنجایی که کوچک و سبک است، می‌توان آن را در هر جایی از بدن یا با سایر دستگاه‌های مشابه برای بازخورد لمس تمام بدن استفاده کرد.
دانشمند ارشد این تحقیق، پروفسور جان ای. راجرز اظهار کرد: بیشتر دستگاه‌های لمسی فعلی فقط پوست را فشار می‌دهند، اما پوست می‌تواند قابلیت احساسی بیشتری داشته باشد و هدف ما ساختن دستگاهی بود که بتواند انواع حس‌های لمسی را درست مانند زندگی واقعی ایجاد کند.
این پیشرفت می‌تواند تفاوت بزرگی در بسیاری از زمینه‌ها ایجاد کند و تجارب واقعیت مجازی را بهبود بخشد، به افراد نابینا کمک کند تا مسیر خود را احساس کنند، یا حتی افرادی که دارای اختلالات شنوایی هستند، ریتم موسیقی را از طریق پوست خود احساس کنند.
این فناوری بر اساس نوع خاصی از محرک، به نام محرک آزادی کامل حرکت (FOM) است که می‌تواند در هر جهت و با سرعت‌های مختلف حرکت کند درنتیجه به دستگاه اجازه می‌دهد تا با تنظیم نحوه و مکان حرکت پوست، انواع مختلفی از احساسات را مانند نیشگون گرفتن، ضربه زدن یا فشردن ایجاد کند.
برای انجام این کار، گروه تحقیق از مدل‌های پیشرفته برای طراحی کارآمدترین شکل و حرکت برای محرک استفاده کرد. آنان حتی یک سنسور حرکت برای ردیابی موقعیت و حرکت به دستگاه اضافه کردند تا به آن کمک کند به اقدامات کاربر واکنش دقیق نشان دهد.
نتایج منتشرشده در سایت ساینس نشان داد، یکی از کاربردهای شگفت‌انگیز این گروه آزمایش تبدیل موسیقی به احساسات فیزیکی بود. آنان با تغییر سرعت، جهت و شدت ارتعاشات، حس کردن سازها و ریتم‌های مختلف را از طریق پوست ممکن کردند.
راجرز گفت: این دستگاه به پر کردن شکاف بین دنیای دیجیتال و دنیای واقعی کمک می‌کند و به روشی که طبیعی و هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد، لمس را به فناوری وارد می‌کند.
