به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ «روزهای اردیبهشت» زندگینامه آزاده جانباز مصطفی اردیبهشت تالیف مجید جعفرآبادی است. روایت یک زندگی پر از رنج از کودکی تا آزادگی. زندگی کودکی و نوجوانی در کانون کارآموزی، زندگی او در اردوگاه شهدای تخریب در کسوت یک تخریبچی از پاییز ۱۳۶۲ تا پایان جنگ و بیش از دو سال اسارت در رمادی و تکریت. کمتر کسی است که از ده سالگی تا ۲۸ سالگی، زندگی در سه اردوگاه را تجربه کرده باشد. حالا قرار است «مصطفی اردیبهشت» روایتگر یک تجربه ناب باشد.
مصطفی اردیبهشت که هم نام او زیباست و هم شهرتش کمیاب، یکی از هزاران مؤمن بیادعا در گوشهوکنار این سرزمین است و به تمام معنا، گمنام. سرگذشت تمام آزادگان سرافراز مشحون از نکات جذاب و البته تکاندهنده است؛ طوری که بعضی از حرفها و نوشتهها به افسانه شبیه هستند.
مصطفی هم یکی از آنهاست، ولی به دلایلی، خاطرات او تفاوتهایی با دیگر خاطرات دارد؛ رنج و مشقت بیشمار در زندگی که اگر حافظه او بیش از این یاری میکرد، فصل کودکی و نوجوانی او بهتنهایی برای تألیف یک کتاب کافی بود. مصطفی یک تخریبچی پردل و جرأت بود، اما استعداد عجیب او در امور فنی و صنعتی و نظامی، موجب گرهگشایی در بسیاری از کارها میشد و خستگیناپذیری برخصلتهای نیک او افزوده بود.
در بخشی از کتاب آمده است:
نگهبان جدید که آمد چند دقیقهای به من زل زد. سپس جمله اول او این بود: «بچه کجایی؟» خیلی جا خوردم. فارسی با من حرف میزد! گفتم: «بچه تهران.» فکر نمیکردم این شروع آشنایی کوتاهم با مردی باشد که عکس امام خمینی را لای قرآن جیبیاش دارد، ولی نگهبان زندان اسرای ایرانی است. وقتی فهمید چند ماه پیش از اسارت امام را در جماران دیدهام، چشمهایم را بوسید.
کتاب «روزهای اردیبهشت» زندگینامه آزاده جانباز مصطفی اردیبهشت تالیف مجید جعفرآبادی در ۱۹۲ صفحه و قطع رقعی با شمارگان هزار نسخه به بهای ۱۵۰ هزار تومان از سوی نشر شهید کاظمی روانه بازار نشر شد.
