به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛
حجت الاسلام ولمسلمین عبدالحسین خسرو پناه دبیر شورای عالی انقلاب اسلامی در اولین همایش شهید رئیسی و حکمرانی سلامت حضور پیدا کرد و گفت: الگوی حکمرانی شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی را می‌توان یکی از مصادیق بارز حکمرانی مبتنی بر مردم، ولایت، اخلاق و حل مسئله دانست. نگاهی دقیق به رویکرد مدیریتی ایشان در سه سال اخیر نشان می‌دهد که آن شهید والامقام، از حکمرانی تنها به‌عنوان ساختار قدرت یاد نمی‌کرد، بلکه آن را فرآیندی برای حل مسائل جامعه با مشارکت مستقیم مردم می‌دانست.
خسروپناه تصریح کرد: شهید رئیسی باور داشت که حکمرانی موفق از کشف درست مسئله آغاز می‌شود؛ از همین رو با رویکردی فعال و میدانی، تلاش می‌کرد مشکلات را از زبان مردم بشنود و راه‌حل را نیز با مشارکت خود مردم پیگیری کند. تشکیل «دستیاران مردمی» در استانداری‌ها، نمونه‌ای از تلاش ساختاری برای مردمی‌سازی حکمرانی در دولت سیزدهم بود؛ اقدامی که گرچه هنوز به‌صورت کامل تحقق نیافته، اما به‌خودی‌خود نشان از نیت جدی و گام مؤثر در این مسیر دارد.
وی اظهار داشت: مردمی‌بودن در دولت شهید رئیسی، صرفاً یک شعار نبود، بلکه یک رفتار عملی و مستمر بود. ارتباط مستقیم با مردم، سفرهای استانی پی‌درپی، توجه به محرومین و تلاش برای مشارکت‌دادن مردم در روند تصمیم‌سازی‌ها، نشان می‌داد که رئیس‌جمهور شهید، برای اعتماد مردم به نظام، ارزش راهبردی قائل بود. همین باور مردمی، موجب شد در حوزه‌هایی مانند سلامت و آموزش، مردم با رغبت و انگیزه، خودشان وارد میدان شوند و بخش عظیمی از بارها را به دوش بکشند.
خسروپناه اذعان کرد: در حالی که برخی تنها در کلام از «مقام معظم رهبری» سخن می‌گویند اما در عمل مسیر دیگری می‌روند، شهید رئیسی در عمل خود را در امتداد ولایت تعریف می‌کرد. باور به منویات رهبری، تبعیت عملی از ایشان، و تبیین اهداف تمدنی رهبری در سطوح مختلف، از ویژگی‌های روشن شهید رئیسی بود. بسیاری از دوست و دشمن اذعان دارند که پس از امام خمینی (ره)، رهبری حکیمانه و عالمانه آیت‌الله خامنه‌ای بی‌نظیر بوده و شهید رئیسی این ولایت را با جان و دل پذیرفته بود.
وی افزود: اخلاص و نیت الهی شهید رئیسی در رفتار مدیریتی خود اهل تظاهر نبود. هدف او رضای الهی بود، نه رضایت مقطعی افکار عمومی. خدمات خود را برای تبلیغات یا محبوبیت انجام نمی‌داد، بلکه بر این باور بود که رضای مردم نیز در ذیل رضای خداوند معنا پیدا می‌کند.
خسرو پناه ادامه داد: الگوی حکمرانی شهید آیت‌الله رئیسی، تنها به عرصه‌های سیاست، مدیریت یا اجتماع محدود نبود. آن‌گونه که از سیره عملی او برمی‌آید، پیش‌فرض هر نوع حکمرانیِ موفق، توانایی در حکمرانی بر خویشتن است؛ چیزی که شهید رئیسی به‌خوبی در عمل و رفتار خود آن را متجلی کرده بود.
وی مطرح کرد: شهید رئیسی پیش از آن‌که جامعه را اداره کند، خویشتن را اداره کرده بود. صبوری، حلم، و متانت او نه یک تاکتیک سیاسی، بلکه برآمده از خلوت‌های عارفانه و ارتباط مستمر با خداوند بود. اگر کسی اهل شب‌زنده‌داری، اهل بکاء، اهل راز و نیاز نباشد، نمی‌تواند صدای مردم را بشنود و درد آنان را درک کند. شهید رئیسی، همان‌گونه که در عرصه سیاست مقتدر بود، در عرصه خودسازی نیز استوار قدم برمی‌داشت.
خسروپناه اظهار داشت: روحیه جهادی و تلاش خستگی‌ناپذیر شهید رئیسی مهم‌ترین ویژگی او بود. جهاد برایش، صرفاً یک شعار نبود، بلکه مفهومی زنده و جاری در زندگی‌اش بود. بی‌وقفه در حال کار، سفر و پیگیری امور بود؛ گاه خوابش تنها در مسیرهای پروازی یا بین جلسات در خودرو میسر می‌شد. بسیاری از همراهانش از فشار کاری خسته می‌شدند اما او همچنان با انگیزه‌ای مثال‌زدنی پیش می‌رفت.
وی در مورد سیره عملی شهید رئیسی افزود: تفاوت روشنی میان مدارا با مردم و مداهنه با اصول وجود داشت. او با مردم مهربان، صبور و اهل تعامل بود، اما در برابر اصول و ارزش‌های انقلاب، اهل مسامحه نبود. همین ویژگی باعث شد که حتی در جلسات سنگین کاری نیز، برخوردی اخلاقی و کرامت‌مدار با همگان داشته باشد.
خسروپناه خاطر نشان کرد: شهید رئیسی، پیش از آن‌که حکمران جامعه باشد، حاکم بر نفس خود بود. این ویژگی او، نه‌تنها سلوک شخصی‌اش را زیبا ساخت، بلکه پایه‌ای شد برای یک نوع حکمرانی مردمی، اخلاقی، و جهادی که هنوز نیز در خاطره مردم ایران زنده است.
وی اظهار داشت: همچنین در حوزه فناوری کوانتومی، با مشارکت گسترده دانشگاه‌های کشور، به‌ویژه دانشگاه شهید بهشتی، سندی تدوین و سپس بازنگری شد که در نهایت در دولت چهاردهم به تصویب رسید و آماده ابلاغ از سوی رئیس‌جمهور است. این نمونه‌ها نشان‌دهنده تداوم راهبردهای علمی دولت سیزدهم در دولت جدید است. خسرو پناه در ادامه گفت: دولت شهید رئیسی از نخستین روزها، با جدیت بر تقویت زیرساخت‌های علم و فناوری، حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان و ایجاد فرصت برای نخبگان تمرکز داشت. ویژگی بارز ایشان، تعیین هدف پس از کشف مسئله و پیگیری مستمر آن بود؛ الگویی که بسیاری آن را شبیه به روش حکمرانی امیرکبیر می‌دانند.
وی متذکر شد: شهید رئیسی شخصاً در بسیاری از موارد پیگیر اجرای پروژه‌ها بود. برای نمونه، جشن تقدیر از ۲۵۰ نخبه علمی کشور که جایزه رازی دریافت کردند، با پیگیری مستقیم و چندباره ایشان برگزار شد.
خسروپناه بیان کرد: شهید رئیسی تنها سیاستمداری فعال نبود، بلکه فقیهی آگاه و حقوق‌دانی برجسته بود. آثار علمی مانند کتاب «وقف» و «قواعد فقه» که حاصل مطالعات اوست، نشان‌دهنده عمق علمی او در کنار تعهد عملی است.
وی اضافه کرد: اصول ده‌گانه حکمرانی شهید رئیسی، به‌ویژه در حوزه سلامت اعم از محرومیت‌زدایی در مناطق کم‌برخوردار، درمان ارزان و همگانی، مدیریت بحران کرونا و تولید واکسن داخلی، بیمه رایگان برای پنج دهک پایین درآمدی، پوشش بیمه ناباروری، حمایت ویژه از ۱۰۷ بیماری خاص و صعب‌العلاج، توسعه نظام ارجاع و سلامت خانواده، ساخت و توسعه بیمارستان‌های متعدد از جمله در دزفول و ابر بیمارستان‌های کشور، تحویل بیش از ۱۶ هزار تخت بیمارستانی در سال اول دولت تجلی یافت.
خسرو پناه خاطر نشان کرد: شهید رئیسی به خوبی می‌دانست که بهترین الگوهای حکمرانی بدون تیمی باورمند، کارآمد و جهادگر محقق نمی‌شوند.
