به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ علیرضا دوست، رئیس اتاق تعاون استان تهران در خصوص اینکه چرا نسل جوان، تمایلی برای پیوستن به تعاونیها ندارند در یادداشتی اختصاصی برای مهر نوشت، با وجود ظرفیت گسترده تعاونیها در ایجاد اشتغال پایدار و تقویت اقتصاد مردمی، حضور نسل جوان در این بخش همچنان کمرنگ است. این فاصله، تنها یک مسئله صنفی نیست؛ بلکه یک چالش راهبردی برای آینده حکمرانی تعاون در کشور محسوب میشود.
تجربه نشان میدهد که بخش قابلتوجهی از تعاونیها هنوز نتوانستهاند با نیازها، سرعت و زبان نسل جدید ارتباط برقرار کنند.
نسل امروز به دنبال ساختارهای شفاف، چابک و دیجیتال است؛ در حالی که بسیاری از تعاونیها با فرایندهای اداری سنگین، تصمیمگیریهای سنتی و ابزارهای غیرهوشمند اداره میشوند. همین شکاف باعث شده الگوی تعاون برای جوانان جذابیت اولیه خود را از دست بدهد.
یکی از دلایل این فاصله، ناشناخته بودن واقعی مدل تعاونی برای جوانان است. بسیاری از دانشجویان و فارغالتحصیلان نمیدانند که تعاونیها میتوانند بستر سریع و کمهزینهای برای کارآفرینی، اشتغال و مشارکت اقتصادی باشند. ضعف ترویج، نبود محتوای آموزشی و عدم معرفی نمونههای موفق، این بیاطلاعی را تشدید کرده است.
در کنار آن، ضعف برندینگ تعاونیها نیز عامل مهمی است. در حالی که بخش خصوصی بهصورت حرفهای در شبکههای اجتماعی و رسانهها حضور دارد، بسیاری از تعاونیها فاقد هویت رسانهای و برند اختصاصی هستند؛ موضوعی که برای نسل Z اهمیت بالایی دارد.
اما مسئله مهمتر، انتظارات نسل جدید از شفافیت است. جوانان امروز به سامانه، داده و گزارش شفاف اعتماد میکنند نه به ساختارهای مبهم. هر تعاونی که نتواند اطلاعات مالی و فرایندهای مدیریتی خود را هوشمند و شفاف کند، به طور طبیعی با بیاعتمادی نسل جوان مواجه خواهد شد.
راهکار برونرفت از وضعیت فعلی تعاونیها
برای عبور از این وضعیت، چند اقدام اساسی ضرورت دارد:
۱. دیجیتالیسازی کامل ساختارهای تعاونی: اعضای جوان باید بتوانند عضویت، گزارشگیری، رأیگیری و مشارکت را از طریق سامانههای آنلاین تجربه کنند.
۲. ایجاد باشگاههای مشارکت جوانان در تعاونیها: این باشگاهها میتوانند فضای تجربه، پروژههای عملی و مسیر رشد واقعی برای نسل جدید ایجاد کنند.
۳. بازطراحی هویت رسانهای تعاونیها: اتاق تعاون استان تهران برنامه دارد بستههای برندینگ و هویت بصری برای تعاونیها ارائه کند تا در شبکههای اجتماعی دیده شوند.
۴. گسترش آموزش تعاون در دانشگاهها: کارگاهها و رویدادهای مشترک با دانشگاهها میتواند فهم نسل جوان از جایگاه تعاون را افزایش دهد.
۵. ایجاد جایگاه مدیریتی برای جوانان در تعاونیها: حضور جوانان در کمیتههای تخصصی و هیئتمدیره، بهترین راه ورود نسل جدید به بخش تعاون است.
در نهایت، اگر بخش تعاون میخواهد در اقتصاد آینده کشور سهم واقعی و تأثیرگذار داشته باشد، هیچ راهی جز جذب و مشارکت فعال نسل جوان ندارد. آینده تعاون در گرو بازسازی رابطه با جوانان و ارائه تصویری مدرن، شفاف و کارآمد از این بخش است.
