به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ فریبرز کریمایی در نشست خبری با اشاره به اهداف برنامه هفتم توسعه اظهار کرد: بر اساس این برنامه، رشد ۲۳ درصدی صادرات غیرنفتی و رشد ۸ درصدی تولید ناخالص داخلی (GDP) هدفگذاری شده و بر همین اساس برنامهریزیهایی صورت گرفته است.
وی ادامه داد: در سال ۱۴۰۲، صادرات کشور حدود ۵۰ میلیارد دلار بوده که طبق برنامه هفتم، باید طی یک دوره پنجساله به ۱۴۱ میلیارد دلار برسد؛ به عبارتی، در این بازه زمانی باید ۹۱ میلیارد دلار افزایش صادرات محقق شود.
کریمایی با اشاره به هدفگذاری رشد اقتصادی سالانه ۸ درصد تصریح کرد: بر اساس آمار بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۱۴۰۲ حدود ۴۰۵ میلیارد دلار بوده و با تداوم رشد ۸ درصدی باید به حدود ۵۹۵ میلیارد دلار برسد؛ یعنی در مجموع باید ۱۹۰ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی جدید خلق شود.
وی افزود: در سال ۱۴۰۲ حدود ۴۰۵ میلیارد دلار GDP داشتهایم که تنها ۱۲ درصد آن غیرنفتی بوده و طبق برنامه باید طی دو سال آینده این سهم به ۲۴ درصد افزایش یابد.
کریمایی با بیان اینکه عملکرد صادراتی کشور با اهداف برنامه فاصله دارد، گفت: اگر در دو سال گذشته مطابق برنامه هفتم حرکت میکردیم، باید ۷۵ میلیارد دلار صادرات انجام میشد، در حالی که عملکرد فعلی حدود ۳۲ میلیارد دلار است. حتی در صورت عدم قطع برق و گاز نیز صادرات حداکثر به ۵۴ میلیارد دلار میرسد که نشاندهنده ناترازی ۲۱ میلیارد دلاری صادرات است.
وی با تأکید بر نقش پتروشیمیها در صادرات کشور اظهار کرد: اگرچه پتروشیمی بخش مهمی از بار صادرات را بر دوش دارد، اما تحقق اهداف نیازمند تغییر حکمرانی اقتصادی است؛ چراکه حرکتهای اقتصادی طی سالهای گذشته بیشتر بودجهمحور بوده و نه برنامهمحور و توسعهگرا.
عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران با اشاره به ترکیب صادرات غیرنفتی گفت: میزان صادرات غیرنفتی حدود ۵۳ میلیارد دلار است که از این رقم، حدود ۶۰ درصد به فرآوردههای نفتی و محصولات وابسته اختصاص دارد.
کریمایی خاطرنشان کرد: حدود ۲۱ میلیون تن ظرفیت صادراتی معادل ۲۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری بلااستفاده وجود دارد که ۶۰ درصد آن ناشی از کمبود خوراک است؛ خوراکی که بخش عمده آن، غیر از گاز، در دسترس قرار نمیگیرد.
