به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ موضوع بنزین های یورو 4 و یورو چند هم چندی پیش مطرح شده بود. بعد از اینکه معلوم شد بنزین های پتروشیمی داخل مشکلی را که محیط زیست مطرح می کرد، نداشتند و از طرفی بنزین های وارداتی نیز آش دهن سوزی نیستند و بعد از اینکه در شرایط تحریم و این همه تاکید به کاهش واردت و خودکفایی و حرفهایی که دولتی ها در این یکسال«تره هم برای آن خرد نکردند» ، کلی بنزین با قیمت هنگفت وارد کشور شد، خانم ابتکار گفت: «محیط زیست پیگیر واردات بنزین نیست»
حالا در این یکسال زعامت معصومه ابتکار بر سازمان محیط زیست، اتفاق جدیدی نیافتاد، هوای تهران آلوده تر شده است. دریاچه ارومیه گویا در صد روزاول مشکلش حل نشده است! زاینده رود هم گاه و بیگاه برای دل خوشکنک مردم آبدار می شود! جاده ای که دقیقا از وسط پارک ملی گلستان رد شده است، هنوز محل منازعه است. یوزپلنگ ایرانی را هم مگر نقی و ارسطو بهبود دریابند. خانم ابتکار اما برای خوب شدن همه اینها مقاله می نویسد و سخنرانی می کند. دستش درد نکند.
تهران خفه شده است. قرار نیست مردم منتظر آمار بنشینند، اما آمارها این روزها اشاره ای به آلودگی ها در این سطح نمی کنند. حتی مراکز هواشناسی از بارشی خبر می دهند که در کار نیست. در هوای اعتدال، تدبیر بر این است که همه چیز خوب شود، پس آمارها نیز باید درست شوند. پس از اختلاف آمارهایی که در رشد اقتصادی و میزان اشتغال وجود داشت، این بار هواشناسی و سازمان کنترل کیفیت هم آمارهایی دادند که مردم باورشان نشد.
شاید عجیب باشد اما در دولت راستگویان همه این اتفاق ها می افتد و خانم ابتکار هنوز مقاله می نویسد.
با همه آمار گردانی ها اما مراجعه به آرشیو مرکز کنترل کیفیت واقعیتی را نشان می دهد، که نمی شود از آن به راحتی گذشت. نمودار های زیر از مرکز کنترل کیفیت نشان می دهد بر خلاف ادعای ابتکار در تابستان هوا بهتر نشده است. مشخص می‌شود که وضعیت هوای پایتخت در تابستان امسال، تفاوت چندانی با مدت مشابه در سالهای گذشته ندارد و حتی در برخی موارد، میزان آلاینده‌های موجود در هوای تهران بیش از قبل است.
اما آنچه که به عنوان عامل این شده تا دولتمردان به اعلام ادعای «بهتر شدن هوای تهران» روی بیاورند، استناد به اخباری مبنی بر حذف بنزین پتروشیمی از چرخه مصرف روزانه و تزریق بنزین یورو 4 به شبکه توزیع است. اخباری که باز هم به استناد اعلام منابع رسمی دولتی خلاف واقع بوده و کاملا متفاوت از آنچیزی است که مسئولان کلان دولتی اعلام کرده اند.
در سالهای اخیر و با توجه به تلاش موفق ایران برای دور زدن تحریم بنزین، بسیاری از رسانه‌های خاص برای جلوگیری از تولید بنزین داخلی، «بی‌کیفیت بودن» آن را در بوق و کرنا کرده‌اند و آلودگی هوای تهران را به استفاده از این بنزین مربوط دانسته‌اند. سازمان حفاظت از محیط زیست هم چند هفته پیش بیانیه‌ای منتشر کرد و مدعی شد که استفاده از بنزین تولید داخل، عامل اصلی آلودگی هوای تهران است. به عبارت دیگر، پایه اصلی بیانیه سازمان حفاظت محیط زیست این موضوع بود که بنزین پتروشیمی در تهران توزیع شده است.
اما نکته جالب آنجاست که اساسا این بنزین در تهران و کلانشهرها توزیع نشده بود که حال بخواهد عامل آلودگی هوای پایتخت باشد!
عباس کاظمی، مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران و معاون وزیر نفت در امور پالایش و پخش/۱۵ اردیبهشت ۹۳ در مصاحبه با یکی از خبرگزاری ها گفته بود: بنزین تولید شده در واحدهای پتروشیمی در یک سال اخیر در تهران استفاده نشده و پیش از آن نیز در هیچ یک از شهرهای کشور به طور مستقیم وارد بازار مصرف نشده است.
قبل از این شاهرخ خسروانی، قائم‌مقام مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران/۲۶ بهمن ۹۲ / در مصاحبه با هفته نامه تجارت فرداتاکید کرده بود: در مورد شهر تهران هم از ابتدا اصلاً بنزین پتروشیمی در این استان مورد استفاده قرار نمی‌گرفت و بنزین پتروشیمی بیشتر در بعضی از استان‌های جنوبی استفاده شده است.
ابتکار و زنگنه با طرح مسئله آلوده بودن بنزین داخل و واردات بنزین یورو4، پروژه تخریب بنزین داخل را پیش بردند.
با یک جست‌وجوی ساده در پرتال سازمان ملی استاندارد، متن و مشخصات استاندارد ۴۹۰۴ که مربوط به فراورده های نفتی- سوخت و بنزین موتورهای درون سوز است قابل دستیابی است. طبق استاندارد ۴۹۰۴ اکتان بنزین (RON)باید حداقل ۹۵ و هیدروکربن های بنزین حداکثر باید به ترتیب الفین ها ۱۸ درصد، آروماتیک ها ۳۵ درصد و بنزن ۱ درصد باشد.
در واقع آنچه که در جدول استاندارد ملی ۴۹۰۴ آمده مربوط به بنزین با استاندارد یورو۴ است که به عنوان بنزین با استاندارد روز اروپا مطرح است و وزارت نفت در سالهای اخیر مکلف شده با توجه به بهینه سازی تولید در پالایشگاه ها و طرح های زیست محیطی پالایشگاهی که در حال اجرا دارد، بنزین تولیدی خود را منطبق با این استاندارد قرار دهد.
با این حال، آنالیز بنزین وارداتی توسط این وزارتخانه مساله جدیدی را مشخص می‌کند. همانطور که در تصویر زیر مشهود است اگرچه میزان اتانول، بنزن و آروماتیک موجود در این بنزین وارداتی که در تاریخ ۹۲/۱۲/۱۲ با روش GC آزمایش شده است، اما مقابل نتیجه این آزمایش خط تیره کشیده شده، به طوری که نتیجه آن در این آنالیز مشخص نیست. از سوی دیگر، همانطور که مشخص است، عدد اکتان بنزین وارداتی کمتر از حداقل اکتان تعیین شده در استاندارد ملی ۴۹۰۴ است.
در آنالیز دوم نیز که مربوط به بنزین وارداتی در تاریخ ۹۲/۱۱/۳۰ است، شرایط مانند آن چیزی است که در بالا آمده است.
با توجه به این دو آنالیز بالا، این سوالات مطرح می شود که اولا چرا در مقابل اتانول، بنزن و آروماتیک هیچ عددی وجود ندارد و در ثانی چرا مسئولان دولتی چنین انالیزی که دارای ابهام است را امضا و مهر کرده اند؟ زیرا با این دو آنالیز، این شائبه وجود دارد که بنزین های وارداتی هیچ نشانی از بنزین های با استاندارد یورو۴ ندارند.
با این حال، زنگنه در پاسخ به این سوالات گفت: «بحث آلودگی بنزین وارداتی از سوی یک سری افرادی که جنگ روانی با ملت دارند، مطرح شده و به دروغ می‌گویند بنزین بی‌کیفیت از چین وارد می‌شود که همه این حرف‌ها دروغ است».
جالب این است که مدیر امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران هم در مورد علت درج نشدن بنزن و آروماتیک در نتایج آنالیز بنزین وارداتی می‌گوید: «دلیلی ندارد که شرکت ملی نفت همه‌چیز را اعلام کند. ما در شرایط تحریم هستیم و اگر بخواهیم همه‌چیز را اعلام کنیم جلوی واردات بنزین را می‌گیرند»
هر روز که می‌گذرد، ابعاد تازه‌ای از دروغ بزرگ «آلاینده بودن بنزین تولید داخل» افشا می‌شود؛ دروغی که بهانه‌ای شد برای تیشه زدن به ریشه خودکفایی در ایران و آغاز مجدد واردات گسترده بنزین از خارج از کشور؛ آن هم بنزین‌های بی‌کیفیت چینی که یکی از کارشناسان این حوزه از آنها با عنوان «بنزین پاتیلی» یاد می‌کند.
اگر واقعا مشکل آلودگی هوا در شهرهای بزرگ ایران، مساله بنزین تولید داخل بود، با خاموش کردن این پروژه توسط دولت یازدهم و واردات بنزین از خارج کشور باید این مساله رفع می‌شد. پس چرا اینگونه نشد؟ و از آن مهمتر، چرا بر شدت آلاینده‌های هوای تهران افزوده شد؟
معصومه مرادي
1393/08/30 - 12:19
