به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ زد و خوردها و درگیری هایی که این روزها در فرگوسن آمریکا بالا گرفته است به خاطر حکم تیرئه برای پلیسی است که قاتل مایکل براون جوان سیاه پوست آمریکایی شد. قتلی که نه ساخته ذهن بود و نه سناریویی از قبل پیش ساخته. پلیس آمریکا به یک جوان سیاه پوست مظنون می شود و او را به ضرب گلوله می کشد. دقیقا مثل اتفاق چند روز پیش که پلیس آمریکا کودکی را به جرم حمل تفنگ اسباب بازی کشت!
تعداد قتل های موجه و غیر موجه پلیسی در آمریکا از میزان تلفات در عراق و افغانستان بیشتر است
اعتراضات در فرگوسن در حالی روز به روز بالا می گیرد که پلیس آمریکا یعنی همان کشوری که مجسمه آزادی اش را چماق حقوق بشر بر سر مردم دنیا کرده است، فرگوسن را با حضور 2200 نیروی گارد ملی همراه خودرو های زره پوش به پادگانی نظامی تبدیل کرده است. 2200 یا حتی 3000 پلیس که اسلحه دارند برای شهری که سر جمع 23000نفر آدم در آن زندگی می کنند. یعنی اگر هر پلیس 10گلوله یا کمتر شلیک کند کل مردم فرگوسن از صحنه روزگار محو می شوند.
طبق آمارهای رسمی،تعداد امریکایی هایی که از ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ بدست پلیس این کشور کشته شده‌اند،از تعداد تلفات نظامیان امریکایی در دو کشور عراق و افغانستان در ۵سال گذشته بیشتر است.
حالا برای این مردم که تحت فشار هستند و جرمشان این است که رنگ پوستشان با پشت صحنه گردان های پلیس فدرال امریکا یک رنگ نیست از تهران تا لس آنجلس کسی از سینه چاکان حقوق بشر نگران نیست.
جوانان سیاه پوست می گویند دولت ایالات متحده حقوقی برای آنها قائل نیست
شاید انتظار می رفت همان هایی که برای ماجرای 11 سپتامبر در میدان مادر تهران جمع شدند و شمع روشن کردند این بار هم برای ظلمی که به مردم یکی از شهرهای آمریکا می شود و قتل جوان بیگناه آمریکایی جمع شوند و شمع روشن کنند. کسانی که در سال 88 برای آدم های زنده مجلس ختم می گرفتند و در مجلس ختم همان آدم های زنده شرکت می کردند برای جوان مرده آمریکایی کاری نمی کنند؟ اصلا چرا خبری از کمچین های اهالی فرهنگ و هنر نیست؟ همان کمپین هایی که مادر ریحانه جباری گفت که طناب اعدام دختر من را این کمپین ها بافتند!
در لس آنجلس هم خبری نیست. احمد شهید این روزها حمله پلیس با باتوم و گاز اشک آور به مردم فرگوسن نمی بیند و فقط دنبال این است تا شاید با 2 تا از اعضای سازمان منافقین خلق ایران جلسه بگذارد و پیش نویس تحریم نامه ای علیه ایران تهیه کند تا برای مدت 7 ماهه تمدید مذاکرات دست آمریکا برای تحریم جدید خالی نباشد. اصلا احمد شهید تمام فکر و ذکرش الان همان افرادی است که در ختم آدم زنده شرکت کرده بودند و سلامتی آنها! کاری هم ندارد که سیاه پوست های ساکن USA را پلیس با ماشین زیر می گیرد یا با گلوله می کشد!
در همان لس آنجلس از سروش تا گوگوش هم که با عکس آدم زنده در خیابان های آمریکا رژه می رفتند و شعار می دادند که می کشم می کشم آنکه خواهرم کشت!! هم کاری با هم کشوی های امروزشان در فرگوسن ندارند و دوست هم ندارند با نژاد سیاه عکس یادگاری داشته باشند.
کشت و کشتارها و حمله پلیس به مردم فرگوسن و سانسور آن و نادیده گرفتنش یعنی واقعیتی به نام هوملند. یعنی سرزمین مادری که سیتی زن های آن در ازای پرداخت مالیات حق زندگی دارند و حکومت و شاید پلیس می تواند هر لحظه آنها را از حق ادامه زندگی سلب و یا به آنها تجاوز و یا آنها را از خانه و کاشانه اشان بیرون کند و به جای آن ها شهرک نشینان اسرائیل که ناراضی هستند برای زندگی بهتر به آنجا منتقل کنند!
یک جوان امریکایی در صفحه فیس بوکش نوشته بود: حالم از اسراییل و سران لعنتی آن به هم می خورد
شاید رگی بوش بازیکن فوتبال آمریکایی که اندازه احمد شهید و شیرین عبادی ادعای حقوق بشری ندارد واقعی تر ادعای حقوق بشری را در صفحه اینستاگرامش داد زد که: مردم فلسطین می‌دانند کشته شدن به دلیل نژاد درحالی که مسلح نیستی چه معنایی دارد.مهم نیست چه رنگ پوستی دارید یا کجا زندگی می‌کنید. ما در این موضوع در کنار یکدیگر هستیم. این تنها مشکل فرگوسن نیست بلکه یک معضل جهانی است.. ما اکنون به تغییر نیاز داریم. چه بر سر انسانیت آمده است؟
