از تاسیس تشکل‌های خانوادگی و فرمایشی تا قلع و قمع دانشجویان منتقد

خبرنامه دانشجویان ایران: ظاهرا قصه پرغصه دانشگاه آزاد در کشور ما تمامی ندارد و هرچه زمان می گذرد، ابعاد جدیدتری از عملکرد بخش های مختلف این دانشگاه عیان می گردد؛ به قول معروف «هر دم از این باغ بری می رسد!»

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یکی از ابعاد کمتر دیده شده دانشگاه آزاد که اتفاقا در این ماه ها و پس از پیروزی دکتر روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته و قوت یافتن مجدد خانواده هاشمی در دانشگاه آزاد مورد توجه قرار گرفته است، فضای سیاسی این دانشگاه و عملکرد دبیرخانه تشکل های دانشگاه آزاد است.

صرف نظر از اینکه تا زمان حضور دکتر جاسبی در دانشگاه آزاد، اساسا مشی رئیس هیئت امنا و مدیران این دانشگاه، میدان دادن به فضای سیاسی در دانشگاه نبود و حضور تشکل های دانشگاه آزاد از نگاه مدیران آن دانشگاه فقط آنجایی مطلوب بود که در دفاع از دکتر جاسبی به میدان بیایند، اما از سال 92 به بعد وضع ظاهرا تغییر کرده است.

حالا اما اتاق فرماندهی سیاسی دانشگاه آزاد در سازمان مرکزی این دانشگاه در خیابان پاسداران تهران قرار دارد و معاونت فرهنگی و دبیرخانه تشکل های دانشگاه آزاد همان جایی است که ماموریت سیاسی و بعضا انتخاباتی این دانشگاه را با حضور آقایان طه هاشمی و قدم یاری م معاونان و مشاوران بر عهده گرفته است.

با این ملاحظه که تصمیمات و طراحی های اصلی بر عهده دبیرخانه هیئت امنای دانشگاه آزاد است؛ همانجا که این روزها محل کار یاسر هاشمی رفسنجانی است.

از این منظر، توجه به رویکرد جدید سیاسی و فعالیت های معاونت فرهنگی و دبیرخانه تشکل های دانشگاه آزاد با مختصات ذیل قابل تامل است:

1- حضور پررنگ اعضای طیف رادیکال انجمن اسلامی دانشگاه تهران در راهبری سیاسی دانشگاه آزاد با نقش آفرینی افرادی همچون غلام محمدی (دبیر اسبق انجمن دانشگاه تهران) در معاونت فرهنگی دانشگاه آزاد، مصطفی دینی (دبیر سابق انجمن دانشگاه تهران) به عنوان نماینده رئیس دانشگاه آزاد در واحد تهران غرب این دانشگاه، کبیری (دیگر دبیر انجمن دانشگاه تهران) در واحد تهران شمال دانشگاه آزاد، خانم فائزه دولتی (عضو سابق شورای مرکزی انجمن دانشگاه تهران) و ده ها مورد دیگر حکایت از تزریق نیروی تشکیلاتی یک جریان حزبی- سیاسی خاص به دانشگاه آزاد برای بهره برداری از فضای این دانشگاه در تحولات آینده سیاسی کشور به ویژه انتخابات سال آینده مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان دارد.

نگاهی اجمالی به عملکرد طیف رادیکال انجمن دانشگاه تهران که همگی از افراد مرتبط با سیدمحمد خاتمی و حزب منحله مشارکت هستند به خوبی بیانگر طراحی جدی مدیران بخش سیاسی دانشگاه آزاد برای سال های آینده است.(نفرات اصلی سیاسی- فرهنگی وزارت علومٰ، بهداشت و دانشگاه آزاد چه کسانی هستند؟)

تصاویر فوق مربوط به حضور چشمگیر اعضای انجمن تهران در تجمعات غیرقانونی در فتنه و روز دانشجوی 88 است

2- همانگونه که گزارش هیئت تحقیق و تفحص مجلس از نقش مدیریت اسبق دانشگاه آزاد در فتنه 88 پرده برداشت، به نظر می رسد این روند قرار است ادامه داشته باشد که فعالیت آقایان صالح آبادی و خوانساری (از وابستگان جریان فتنه) به عنوان معاونان دبیرخانه تشکل های دانشگاه آزاد در همین چارچوب قابل تحلیل و ارزیابی است.

گفتنی است پیش از این نیز عبدالحسین هراتی (نویسنده نامه هتاکانه به امام خمینی(ره) و رهبری) در معاونت فرهنگی و به عنوان رئیس مرکز حساس اسناد دانشگاه آزاد منصوب شده بود.(اینجـــا)

اقدامات این افراد تحت مدیریت فردی به نام قدمیاری است که سابقه شفافی در فضای سیاسی ندارد و حضور وی در ستاد علی اکبر ولایتی (از کاندیداهای اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری) و پس از آن تلاش برای نزدیکی به دکتر عارف (کاندیدای اصلاح طلبان)؛ ادعای عضویت در رده های بالای بسیج دانشجویی و در نهایت همکاری با مدیریت فعلی دانشگاه آزاد، عملا تصویری چند پهلو و منفعت طلب از وی ارائه داده است که حتی نتوانسته اعتماد هم فکران خود در دانشگاه آزاد را جلب نماید!

3- حضور و سخنرانی های مکرر یاسر هاشمی(مسئول دبیرخانه هیئت امنای دانشگاه آزاد) و خانم فائزه هاشمی در برنامه های سیاسی واحدهای دانشگاه آزاد و همچنین نقش آفرینی محسن هاشمی (معاون عمرانی دانشگاه آزاد) در عرصه های اقتصادی این دانشگاه، شائبه حاکمیت و مدیریت خانوادگی دانشگاه آزاد که با پول و شهریه های مردم و دانشجویان اداره می گردد را بیش از پیش قوت می بخشد و این در حالی است که از پیگیری و به ثمر نشستن گزارش های تحقیق و تفحص مجلس از دانشگاه آزاد خبری نیست و دستگاه های نظارتی مسئول نیز موضوع را همراه با سکوت به نظاره نشسته اند!

4- نکته جالب توجه دیگر، ادعای باز شدن فضای سیاسی دانشگاه آزاد است. اما ظاهرا این فضای باز، صرفا برای حامیان مدیریت این دانشگاه می باشد و فضای فعالیت برای دانشجویان و تشکل های منتقد روز به روز تنگ تر و تنگ تر می شود.

کافی است یک دانشجو یا تنها یک تشکل دانشجویی رویکرد انتقادی نسبت به مدیریت دانشگاه و خط مشی سیاسی رئیس هیئت امنای دانشگاه داشته باشد، آنگاه موج فشارهای حراستی، سیاسی و آموزشی است که بر سر آن فرد یا آن تشکل فرود می آید مانند تجمعات صنفی دانشجویان در اعتراض به افزایش بی رویه و بدون منطق شهریه ها در واحد تهران پزشکی و برخی شهرستانها که به فشار به تشکل های دانشجویی منجر شد و یا نمونه اخیر آن، موضوع پیوستن انجمن اسلامی دانشگاه آزاد واحد پرند به دفتر تحکیم وحدت بود که با فشارهای سازمان مرکزی دانشگاه آزاد مواجه شد و یا فشار بی امان مدیریت دانشگاه آزاد بر معدود تشکل های مستقل دانشجویی، بسیج دانشجویی و ... که همچنان ادامه دارد.

5- فشار برای تئوریزه کردن فرهنگ تملق و فرمایشی شدن تشکل های دانشجویی، معضل امروز، دیروز و فردای دانشگاه آزاد است.

کافی است به عنوان نمونه به سخنان نماینده مدیریت دانشگاه آزاد در حضور رئیس جمهور در برنامه 16 آذر (حسین ابیانه) -که البته به عنوان نماینده نشریات دانشجویی معرفی شد!- نگاهی بیاندازیم تا این موضوع برایمان ملموس تر شود. تشکر ویژه از رئیس جمهور روحانی، تشکر ویژه تر از آیت الله هاشمی رفسنجانی، تشکر مخصوص از دکتر میرزاده ریاست عالیه دانشگاه آزاد، تشکر از آقای طه هاشمی معاون فرهنگی دانشگاه آزاد و... این همه تقدیر و تمجید گویا مرکز ثقل سخنان دانشجویی بود که قرار بود درد دل و مشکلات دانشجویان و نشریات دانشجویی را به رئیس جمهور بگوید، اما ظاهرا فرهنگ فرمایشی و سازمانی دانشگاه آزاد بر خواسته های دانشجویی غلبه پیدا کرد و شد آنچه شد!

رسانه های اصلاح طلب درباره همایش مذکور نوشتند: «دیدار با آقایان خاتمی و هاشمی، سخنرانی آموزشی دکتر فیرحی و دکتر جلایی پور سخنرانی سیاسی دکتر عارف، سخنرانی دکتر معصومه ابتکار و نشست دانشجویی بخش‌های مختلف این همایش سه روزه بود»

مصاحبه امیرمحمد مسجدی (دبیر سیاسی اتحادیه اول دانشگاه آزاد) نیز در همین راستا به خوبی گویای این مسئله و موید همین مدعی است و پرده از این مناسبات برداشته است.(اینجـــا)

البته آخرین تلاش برای تاسیس تشکل های فرمایشی، ماه گذشته بود که دبیرخانه تشکل های دانشگاه آزاد، تعدادی از افراد را به بهانه نشست تشکیل اتحادیه ای جدید با هواپیما به شهر ارومیه برد و پای سخنان دکتر عارف و مدیرکل سیاسی وزارت کشور دولت روحانی نشاند، تلاشی که البته تا امروز به ثمر نرسید و اعلام موجودیت نکرد.

6- مسئله آخر بودجه های سرازیر شده به بخش سیاسی سازمان مرکزی دانشگاه آزاد، یعنی معاونت فرهنگی و دبیرخانه تشکل های این دانشگاه است.

بر اساس اخبار منتشر شده، سرانه فرهنگی دانشگاه آزاد که از محل شهریه های دانشجویان تامین می گردد، حدود 10 برابر شده که علی القاعده این بودجه بایستی در واحدهای این دانشگاه و برای برنامه های فرهنگی دانشجویان هزینه شود. لکن زمزمه های جدی شنیده می شود که بخش اعظم این بودجه به ستاد مرکزی و بخش سیاسی دانشگاه اختصاص یافته که قرار است در برنامه ها و پروژه هایی که در بندهای فوق اشاره شد، هزینه شود. برنامه هایی که رویکرد و سوگیری آن شاید انتخابات های بعدی باشد.

خبرنامه دانشجویان ایران در گزارش های آتی، جزئیات بیشتری را از فعالیت ها و نحوه هزینه کرد بودجه های فرهنگی و شهریه دانشجویان در حوزه های سیاسی دانشگاه آزاد منتشر خواهد نمود.