به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ کمی بعد از انصراف محمدرضا عارف از کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری سال 92، شایعه دورخیز وی برای شرکت در ماراتن کرسی ریاست ساختمان بهارستان مطرح شد که و چندی پیش هم، عارف تایید کرد که قصد شرکت در انتخابات مجلس را دارد.
عارف اگر نمیگفت هم رفتارش روز به روز شایعه حضورش در انتخابات مجلس را تقویت میکرد؛ از دیدارها و میهمانیها و حضورش در دانشگاهها و مواردی از این دست میشد فهمید که عارف قصدهای انتخاباتی دارد.
مسائل بسیار عجیب و تاسف برانگیزی که میان محمدرضا عارف و کلودیا روت مطرح شده است و دخالتهای صریح و البته بیجای این مقام آلمانی در ریزترین مسائل داخلی کشور در جای خود قابل بررسی است (از اینجا ببینید)، اما جای تعجب است که چرا آقای عارف که زمانی در یکی از پستهای کلیدی کشور فعالیت میکرده و به طبع با بروکراسی و اصول دیپلماسی کاملا آشناست، چرا درمورد انتخابات مجلس که یک مسئله داخلی در کشور محسوب میشود با این مقام آلمانی تا حد مشاوره نیز سخن گفته است؟
البته دخالت های آشکار این مقام آلمانی در مسائل داخلی کشورمان را می شود به نوعی طبیعی دانست وقتی شخصیت های داخلی تا این اندازه به وی بها می دهند.
روت در این باره به عارف گفته است: من شنیدهام که در ایران همه میتوانند کاندیدا شوند ولی باید از فیلتر شورای نگهبان رد شوند و همینطور شنیدهام که برخی نتوانستهاند از این فیلتر عبور کنند.
اوایل مهرماه گذشته بود محمدجواد ظریف در اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا گفته بود: ما روندی را شروع کردهایم که هدف از آن تغییر فضای سیاست خارجی کشور است. اگر با وجود تلاشهای ما برای تعامل، این تلاشها بینتیجه بماند، مردم ایران این فرصت را خواهند داشت تا ۱۶ ماه دیگر که انتخابات پارلمانی در ایران برگزار میشود، به این عملکرد ما (با آرای خود) پاسخ دهند.
جای تعجب نیست وقتی وزیر امور خارجه اینگونه در مورد مسائل داخلی کشور با بیگانگان درد و دل میکند، محمدرضا عارف برای رسیدن به کرسی قدرت، با یک مقام خارجی دیدار و درمورد مسائل داخلی کشور صحبت میکند!
دیدار محمدرضا عارف با کلودیا روت همچنین نشان میدهد که انتخابات مجلس آینده تا چه حد برای معاون اول دولت اصلاحات و هم فکرانش اهمیت دارد که هنوز بیش از یکسال مانده به انتخابات اینگونه هیجانی عمل میکنند؛ به نظر میرسد که کسب کرسیهای ساختمان مجلس بیش از اینها برای اصلاحطلبان اهمیت داشته باشد، حال آنکه بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم، حسن روحانی به آن صورتی که مورد توقع اصلاحطلبان بود از آنها در مناسب دولتی استفاده نکرد که البته به همین دلیل تاکنون از واکنشهای متعدد سران اصلاحات نیز بی بهرهنمانده است!
دیدار ناگهانی عارف و معاون اول پارلمان آلمان از جهتی دیگر نیز قابل بررسی است؛ میشود گفت که جریان اصلاحات سعی دارد تا با ارتباطهای این چنینی، تسلط بر شبکههای ماهوارهای و استفاده تبلیغاتی در زمان انتخابات را به دست آورد.