به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ افت و خیزهای دانشگاه امام صادق(ع) در سال 93 و افق های پیش روی این دانشگاه، موضوع یادداشت حجت الاسلام میرلوحی نوه آیت الله مهدوی کنی است که به درخواست خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، برای ایام نوروز 94 نگاشته شده است؛ این یادداشت را در ذیل می خوانید:
یادداشت حجت الاسلام میرلوحی نوه آیت الله مهدوی کنی(رض)
بسم الله الرحمن الرحیم
أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماء تُؤْتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإِذْنِ رَبِّها
خانواده ی پرثمر جامعه الامام الصادق (علیه السلام) - در همه ی ابعاد -هنوز داغ دار ثلمه ی عالم مجاهد پارسا یار صدیق حضرت روح الله (ره)و یاور نائب الامام حضرت آیه الله خامنه ای دام ظله می باشد. به یقین این ثقل ثقیل انقلاب اسلامی که در همه موارد به جبهه حق وزن وزینی می داد، از پیشتازان خط شکن و ذو وجوه در پیشبرد حرکت نهضت بود و جای خالی او به این سادگی ها پر نخواهد شد که قریب به همین مضمون را هم رهبری معظم در دیداری که خدمتشان رسیدیم فرمودند. اما وی که چونان ریشه ی تنومندی بود در گذر سالها درخت وجودی خویش را با عزت پر و بال داد و ثمرات متعددی را به جای گذاشت.
یکی از اصیلترین و پر رونق ترین شاخه های این شجره طیبه، دانشگاه امام صادق علیه السلام است. دانشگاهی که با تاکید و امضای حضرت آیه الله مهدوی کنی می خواهد دانشگاه اسلامی مرجع باشد. یعنی نهادی که با شالوده های اسلامی درصدد تهیه و تدوین علوم انسانی است و در این مسیر می خواهد آن چنان پیشروی کند که به مثابه ی چشمه ای جوشان پاسخگوی نیازهای علمی تشنگان علوم وحیانی –کاربردی، نیز همچون نهرجاریِ مصفّا کاربردی بودن اسلام در اداره ی جامعه را به نحو تبلیغی ترویجی برای اقشار عطشان مختلف جامعه روشن سازد.
بی انصافیست که اگر بگوییم، مرحوم استاد از بدو تاسیس دانشگاه این نیاز اساسی را درک کرده بود که اداره یک جامعه اسلامی نیازمند علوم منبعث از قرآن و عترت است بلکه این تصور استاد از ابتدای فروزان شدن شعله های انقلاب اسلامی در ذهن ایشان تشکیل شد و کمی بعد از تثبیت نهضت به تصدیق رسید. دراین میان شیعه که در طی حدود 14 قرن یک حیات عمدتا تقیه ای داشته
و صرفا معارفش با مجاهدات حماسی علماء در لابلای کتابها بدست ما رسیده بود، عملا نتوانسته بود بک نظام منسجم فکری را برای حیات طیبه سیاسی اجتماعی خویش ترسیم کند و اینک استاد بود و این ایده ی عظیم و پرفراز و نشیب. ایشان از ابتدا تاکید جدی به عمیق شدن دانشجویان داشتند فلذا تحمل این بار سنگین را برای اهلش صحیح می دانستند. لذا در این بین قدم اول قدم پرریسکی بود. انتخاب و گزینش فرد متعهد و با استعداد برای حمل این بار امانت. از طرفی استفاده از خبرگان و قدرتمندان.
گرچه در بسیاری از سرفصل های تدریسی اوضاع آنچنان بود که در سرآغاز این دفتر باید از بیگانگانی از اهداف اصیل اسلام استفاده می شد اما خود استاد مرتبا و با جزییات مراقب نهالهای تازه پاگرفته بودند و به مثابه ی باغبان دلسوز اعوجاجات را رفع می کردند تا اینکه در دوره ی اول ثمر لازم به بار نشست و دانشجویان عرق و غیرت لازم را برای این مسیر پیدا کنند، دغدغه ای به نام دغدغه علوم انسانی اسلامی را کاملا درک کرده و حال با قدرت پژوهشی خویش، اینبار اما با تعهد به مبانی انقلاب به کمک باغبان بشتابند و خود عهده دار ترسیم فضایی خالص برای آن مقصد پرمجاهدت گردند.
.jpg)
یادم می آید آیت الله مهدوی کنی مرتبا از صغیر و کبیر این حرکت را مراقبت می فرمود و دائما ورودی های دهه شصتی دانشگاه را که حال، کمک حال او در این زمین حاصلخیز اما پر مانع بودند را تشویق و تعلیم می فرمود.
از منِ تازه شاگرد هم مستمرا از کیفیت مواد درسی و طرز فکر اساتید سوال می فرمود و از لحاظ فکری مراقب بود تا انحرافی در جریان مرجعیت پیش نیاید. همیشه می فرمود من دوست دارم شماها در راس باشید و همه به شما رجوع کنند و شما اداره کنید. البته این به معنای این نبود که جاه طلبی را در ما تقویت کنند نه! اتفاقا همیشه در برخوردهای علمی ما را به تواضع و خضوع وا
می داشتند . این هم از فهم دقیق ایشان از اوضاع جامعه بود که همین باعث شد اصل نظام امنیت خویش را در گرو تفکرات سیاسی یک امام صادقی ببیند، یا در برهه ای نبض فرهنگ و ارشاد کشور در دست یک امام صادقی دیگر، یا سطوح عالی جریان علمی کشور به ید توانای شاگردی دیگر از امام صادقی ها باشد و.... امام صادقی بودن یک برند ناب شد!
بازگردیم، در این نوشتار نمی خواهم به فعالیتهای روتین اداری ایشان اشاره کنم که خیلیها از آن مطلعند،بارها دیده بودم با این همه کسالت و ضعف جسمی ایشان در اواخر شب ایشان مشغول مطالعه ی کتابی بود ، خب به ذهنمان می آمد که مثلا یکی از کتب خیلی مهم علمای اعلام است اما وقتی دقیق می شدی مشغول مطالعه و تقریظ آثار شاگردان دهه شصت خود بود ، او مراقب بود، مراقب
افکار و هدایتگر مهربان آنها.در عین حال سرکشیهای علمی شاگردانش را تحمل می کرد و معتقد بود در فضای علم تحمیلی نمی شود کار کرد و این ایده ی او بود.
اما دیگر در اواخر دهه سوم دانشگاه این مراقبت ها و هدایتها به جایی رسیده بود که اینک خیالش آسوده بود که دیگر دانشگاه مرجع، دانشگاهی شده بود که تقریبا در راس همه دانشکده ها شاگردان سرحال و بانشاط خودش بودند و این ابدا به معنای مسامحه و پارتی بازی ! استاد نبود. وی ابدا اهل کوتاهی در عرصه علم نبود.پس این یعنی زمین حاصلخیز علوم انسانی اسلامی اکنون دارای باغبانان باتجربه، بانشاط، عالم و انقلابی شده است که می توانند با وحدت قدمهای دیگر را محکم بردارند.
.jpg)
... اما شاید همانطور که استاد در عرصه های سیاسی هم فقط جایی که تکلیف می شد می رفت و اگر کسی را مناسب می یافت سریع و بی دردسر پست را به او تقدیم می کرد، این بار نیز آسوده خاطر و پس از انجام این ماموریت حساس بارسفر بربست و جانهای همه عاشقانش را در سوگ نبودنش گذاشت. الحمدلله ، کوری چشم بدخواهان، دانشگاه در آرامش کامل با ادامه جریان قائم مقامی حضرت آیه الله باقری کنی در بعد حقوقی و تدبیر حوزه ریاست دانشگاه در بعد اجرایی و نظارت عالی اعضای عالم و انقلابی هیات امنای دانشگاه همان مسیر ترسیم شده ی قبلی را با غیرت ادامه داده و همه ی برنامه های دانشگاه با همان نشاط البته با جگری سوخته از فقد استاد ادامه می یابد.
از آیه ابتدای سخن استمداد می جویم که می فرماید «توتی اکلها کل حین» این میوه ها همیشه و مستمرا در طی تاریخ تولید و بدست نیازمندانش می رسد. شجره طیبه دانشگاه امام صادق علیه السلام در اسناد بالادستی خود اعم از بیانیه رسالت دانشگاه یا سند چشم انداز و نیز برخی اسناد بالادستی جامعه الامام الصادق علیه السلام وظیفه تبلیغی دارد. حتی در ابتدای دانشگاه یکی از دانشکده ها مزین به نام « معارف اسلامی ارشاد و تبلیغ» بود. خود حضرت آیه الله مهدوی کنی در بیانات مهمشان به این وظیفه تاکید می کنند و جدی شدن حضرتشان در این اواخر در معمم کردن دانشجویان با استعداد دانشگاه موید همین معناست به تعبیر دیگر باید گفت جریان علمی دانشگاه مسیر خویش را یافته و اینک وظیفه تبلیغی ، باید بیشتر مورد عنایت قرارگیرد.این وظیفه تبلیغی ابدا منافاتی با تعلم شاگردان مکتب امام صادق علیه السلام ندارد، که فرمود: زکاه العلم نشره و نیز حضرت آیه الله بهجت عامل برکت تعلم را تعلیم و تبلیغ می دانستند.پس الان جا دارد این وظیفه دانشگاه از غالب یک وظیفه فرعی بیرون آمده و در زمره تکالیف محوری مسئولان دانشگاه باشد، چه اینکه بروز بودن دانشجویان دانشگاه و مسلح تر بودن ایشان به سلاحهای عقیدتی عمق راهبردی ایشان را در مدارس و مساجد بالامی برد و فقر فرهنگی موجود را با جذابیت های عالمانه و اخلاقی پر خواهد کرد. البته نهاد دفتر اعزام مبلغ دانشگاه که در زمان خود حضرت آیه الله تاسیس شد وثمرات متعددی در ابعاد جهادی، سازندگی، فرهنگی، فضای مجازی، آموزش و پرورش و ... هنوز هم فعال است.
به هر تقدیر الان دانشجوی امام صادق علیه السلام در نوک پیکان حرکت دادن این انقلاب اسلامی قرار دارد و با این سرمایه عظیم و نفس روحانی استاد خویش قطعا می تواند از صدر تاذیلِ این نهضت که ان شاءالله متصل به ظهور موفور السرور حضرت بقیه الله الاعظم خواهد شد باشد، از شرکت در چیدمان نظام علمی کشور به مثابه یک استراتژیست تا ترمیم کننده وضعیت اخلاقی در دوردستترین روستاها به مثابه یک استاد اخلاق، از یک نهاد سیاسی کشور به مثابه یک مدیر انقلابی و مطیح محض رهبر تا یک قطره در سیل زائران اربعین اباعبدالله به مثابه یک سرباز جان نثار لشکر عظیم امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نقش آفرینی کند.
