به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در حالی که درباره انتشار جزئیات مذاکرات هسته ای در کشورمان اما و اگرهای بسیاری مطرح است در سوی مقابل به کنگره آمریکا نقش اساسی برای ملغی کردن توافق احتمالی داده شد.
به گزارش رسانه ها با تصویب این طرح، دولت باراک اوباما بهانه تازه‌ای خواهد داشت تا اجرای توافق جامع هسته‌ای و برداشته شدن تحریم‌های ایران را به تعویق بیاندازد. پیش از آغاز رأی‌گیری در خصوص این طرح، سناتورها پیشنهاد «ختم بررسی» را که از افزودن متمم‌ها تازه به طرح جلوگیری می‌کرد، به رأی گذاشته با آن موافقت کردند.
جزئیات این طرح بدین صورت است که اختیار «ختم بررسی» (Cloture) زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که بررسی یک طرح یا لایحه بیش از حد طولانی می‌شود. بر اساس قوانین آمریکا زمانی که رئیس اکثریت سنا درخواست ختم بررسی را مطرح می‌کند، این درخواست در صحن اصلی به رأی گذاشته می‌شود.
به گزارش فارس، در صورتی که سه پنجم، یعنی 60 سناتور (در صورت پر بودن تمام کرسی‌های سنای آن دوره) به درخواست ختم بررسی رأی مثبت دهند، بررسی طرح مختومه اعلام می‌شود. در این حالت کنگره نهایتا می‌تواند 30 ساعت دیگر برای بررسی طرح وقت بگذارد و ضمنا امکان افزودن متمم‌های تازه به طرح وجود نخواهد داشت. مطابق طرح نظارت بر توافق هسته‌ای، دولت آمریکا تا 30 روز بعد از توافق مجاز به لغو یا تعلیق تحریم‌های ایران نخواهد بود.
این طرح را ابتدا باب کورکر رئیس کمیته روابط خارجی و رابرت منندز سناتور ارشد دموکرات مطرح کردند. نهایتا 21 سناتور به صورت مشترک به عنوان حامیان این طرح معرفی شدند.
در صورتی که این طرح در کنگره به تصویب نهایی برسد و آنطور که باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا اعلام آمادگی کرده، آن را به قانون تبدیل کند، کاخ سفید ملزم خواهد بود ظرف نهایتا «5 روز تقویمی پس از رسیدن به توافق مربوط به برنامه هسته‌ای ایران»، توافق را با تمام ضمایم آن به کمیته مربوطه و سران کنگره ارائه کند.
در ادامه این طرح در مورد «دوره بازنگری» کنگره آمده است: «طی دوره 30 روزه تقویم، پس از ارائه (توافق) توسط رئیس‌جمهور، کمیته روابط خارجی سنا و کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان، به نحو مقتضی جلسات استماع و توجهی برگزار کرده و یا به انحا دیگر برای بازنگری کامل بر توافق، اطلاعات دریافت می‌کند.»
این طرح حق توقف اجرای تحریم‌ها در دوره 5 روزه تحویل توافق به کنگره و دوره 30 روزه ابتدایی بررسی و همین‌طور روزهایی اضافی که ممکن است این روند زمان ببرد را از رئیس‌جمهور می‌گیرد. سناتورها در مورد دوره بررسی توافق نوشته‌اند که پیش و در طول این دوره «رئیس‌جمهور تحریم‌های موجود مربوط به ایران تحت هر مجوز قانونی را سبک یا تعلیق نکرده، کاهش یا تخفیف نداده یا به هر نحو دیگری اجرای آنها را محدود نکرده و از اجرای هرگونه از این تحریم‌ها بر اساس توافق» خودداری نخواهد کرد.
بر اساس این طرح، در صورتی که کنگره پس از بررسی، توافق جامع را رد کند، رئیس‌جمهور «12 روز تقویمی» برای بررسی وتوی تصمیم کنگره زمان خواهد داشت. وی در این مدت هم حق کاهش یا توقف اجرای تحریم‌های ایران به هر نحو را نخواهد داشت.
در ادامه در صورتی که اوباما مصوبه کنگره در رد توافق را وتو کند، نمایندگان سنا و مجلس نمایندگان «10 روز تقویمی» فرصت خواهند داشت که تعداد دو سوم آرا را که برای سلب حق وتو از رئیس‌جمهور لازم است، جمع‌آوری کنند. در این دوره نیز رئیس‌جمهور حق کاهش یا توقف اجرای تحریم‌های ایران به هر نحو را نخواهد داشت.
بر این اساس، عملا واشنگتن حتی در صورتی که کنگره نهایتا نتواند وتوی اوباما را با جمع‌آوری 67 رأی مسدود کند، می‌تواند اجرای توافق و توقف اجرای تحریم‌ها را به بهانه اختلاف نظر با کنگره تا 52 روز به تأخیر بیاندازد.
به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران، توافق هسته ای ایران و 1+5 مدتی است که مورد بحث در محافل ایران است؛ دولت مردان می گویند مشکلات داخلی آمریکا به توافق ربطی ندارد و آنها باید پایبند توافق باشند از سوی دیگر آمریکایی ها روز به روز بر دامنه ابهامات پایبندی خود به تعهدات احتمالی را بیشتر می کنند این در حالی است که در داخل ایران اما هر روز صدایی از اینکه جزئیات مذاکرات پنهان است به گوش می رسد و این در حالی است که اختیارات مجلس ایران به نظر به شکل حداقلی باقی مانده است.
