هنگام خرید لپتاپ موارد متعددی را باید مد نظر داشت؛ یکی از اصلیترین موارد، اندازه صفحهنمایش است. این روزها لپتاپهایی با صفحهنمایشهای 14 اینچ، بهترین اندازه را برای حمل و نقل دارند. در مقابل، لپتاپهای 17 و حتی 18 اینچی، نه تنها سنگینی که ضخامت بیشتری را به کاربر تحمیل میکنند. هنگام خرید لپتاپ، حتما گوشه چشمی هم به قدرت بدنی خود داشته باشید. کولههای مخصوص لپتاپ، حمل اندازههای بزرگتر را سادهتر میکند، اما اگر از کیف دوشی یا دستی استفاده کنید، ممکن است برایتان گران تمام شود.
بیشتر گیمرها مانند ما وابسته دسته فوقالعاده کنسول مایکروسافت هستند و این دسته به عضو جداییناپذیر لپتاپ آنها تبدیل شده، اما عرفش این است که هنگام بازی با لپتاپ و کامپیوتر از ماوس استفاده شود. ولی این دلیل نمیشود به یک ترَکپَد نهچندان خوب راضی شوید. هرچه باشد، لپتاپ را فقط برای بازی استفاده نمیکنند و در قانعکنندهترین حالت، هر از گاهی با آن فیلمی دیده و سری هم به دنیای وب میزنیم و در این موارد ممکن است به ماوس دسترسی نداشته باشیم.
شاید در اولین خرید لپتاپ این طور به نظر نیاید، اما پورتهای یک لپتاپ از مهمترین ارکان آن است. قبل از خرید یک حساب و کتاب کنید و ببینید قرار است همزمان چند دستگاه را به لپتاپ خود متصل کنید؟ ببینید چند پورت USB 2.0 و چند پورت USB 3.0 جواب کار شما را میدهد؟ اگر به اتصال USB Type C یا ورودی SD Card نیاز دارید، حتما چک کنید. داشتن یک پورت HD هم ضرر ندارد؛ بعدها که لپتاپ را به تلویزیون LED خانه متصل کردید و بدون نیاز به هزینه برای بلو ـ ری پلیرهای گرانقیمت، همزمان به تمام محتواهای فیلم و موزیک خود دسترسی داشتید و از بازیهایتان روی صفحهای با پهنای چند برابر لذت بردید، ارزش این گزینه برایتان ثابت خواهد شد. حتما وجود پورت Ethernet را هم در نظر داشته باشید. شاید در جهان حکومت وایفای این گزینه به نظر عبث بیاید، اما باز هم کار است، شاید یکی از آشنایان خواست زرنگی کند و مودمش را بدون وایفای خرید تا وقتی مهمانش شدید نتوانید از اینترنت او استفاده کنید!
ظاهرا دیگر دوره بیمصرفی اسپیکرهای لپتاپها سر آمده است. البته هنوز هم نباید از لپتاپ توقع داشته باشید اسپیکرهایی در حد رقابت با تلویزیون LED خانهتان داشته باشد. اگر لپتاپ را برای گیم میخرید، اصلش این است که یک هدست حرفهای هم به قبالهاش بزنید و از کیفیت 7.1 لذت ببرید. اما عدهای حال و حوصله هدفن را ندارند و از طرفی دوست دارند از لپتاپ خود همراه با اطرافیان لذت ببرند (شاید بخواهید در خوابگاه فیلم ببینید یا مواردی دیگر) در این صورت بد نیست بدانید بعضی لپتاپها در قسمت زیرین به ساب ووفر مجهز هستند و خروجی آنها شدتی بیشتر از دیگر مدلها دارد.
در بحث کارت گرافیک مجزا، فعلا بازار در چنگ Nvidia است. اینکه سیستم شما چقدر در اجرای بازیها قوی باشد، به بودجه شما بستگی دارد. اگر دوست دارید بیشتر بازیها را روی تنظیمات High و با رزولوشن 1080p اجرا کنید، توصیه میکنیم حداقل کارت گرافیکی که مد نظر دارید، GTX 970M باشد که کلاک مبنای آن روی 924MHz بسته شده است. اگر هم دوست دارید بیشتر از این حرفها پیش رفته و سعی کنید تنظیمات حداکثری بازی را اجرا کرده و چشمان خود را مهمان ضیافت کنید، میتوانید GTX 980M را انتخاب کنید که کلاک مبنای آن روی 1038Mhz بسته شده است. اگر هم خوش ندارید دو میلیون تومان پول بیزبان را خرج کارت گرافیک کنید، کارتهای میانردهای مانند 965M یا 960M جواب کارتان را خواهد داد.
رم در اَعمال محاسباتی و اجرای بازیها نقشی بسیار مهم دارد. این روزها بهتر است لپتاپی را انتخاب کنید که دست کم 8 گیگابایت رم داشته باشد. استفاده بیش از حد مرورگر گوگل از رَم، باعث شده نگارنده بهعنوان یک خبرنگار به کل قیدش را زده و به فایرفاکس قناعت کند، اما در صورتی که این کار برای شما مقدور نیست و زیاد از کروم استفاده میکنید، توصیه میشود حتی رم 16 گیگ را هم مد نظر داشته باشید. بالاتر از این حد معمولا برای بازی کردن یا حتی کارهای خلاقانه هم نیاز نیست. (البته فعلا!)
در این یک مورد حسابی حواستان باشد. موارد زیادی از لپتاپها، مانند سری N از ایسوس ظاهرا به قصد کاهش حجم لپتاپ، کیبوردها را تخت کار میکنند. حرف آخر را همین حالا میزنیم: این دسته کیبوردها نه به درد تایپ میخورند، نه گیم! کیبوردهای دیگری هم هستند که نسبتشان به کیبورد مدل یاد شده مثل نسبت جوانه گندم به بروکلی زیر زبان است! کار با این دسته کیبوردها تا حدی آدم را یاد آن روکشهای پلاستیکی میاندازد که زمانی در هر خانه متداول بود و برای کثیف نشدن کیبورد روی آن میانداختند. کار با چنین کیبوردهایی اغلب آدم را به اشتباه میاندازد که آیا فلان دکمه را فشار دادم یا نه؟ بهتر است کیبوردی انتخاب کنید که هنگام فشار دادن دکمهها، انگشتها جای بازی داشته باشند و به جای اینکه حس کنید روی مقوا ضرب گرفتهاید، واقعا فشرده شدن دکمهها را حس کنید. این روزها تعدادی از کیبوردها (مانند کیبوردهای سری G از ایسوس) به نورپردازی مجهز هستند که در بازی کردن هنگام تاریکی لطف خود را دارند (هرچند نه بازی تا دیروقت را توصیه میکنیم، نه در تاریکی) بعضی کیبوردها نیز نورپردازی RGB قابل دستکاری ارائه میکنند که البته از نظر ما خرج اضافی بوده و بهتر است جیرهاش را روی قسمت دیگری از لپتاپ خود سرمایهگذاری کنید.
درایوهای حالت جامد یا (Solid State Drive (SSD این روزها به یک لازمه غیرقابل انکار تبدیل شدهاند. توصیه ما این است که نه خودتان لپتاپ فاقد درایو حالت جامد بخرید، نه بگذارید دوستان و آشنایانتان بخرند. روزهای انتظار برای بالا آمدن کند سیستم به اتمام رسیده است. درایوهای حالت جامد سرعت بالا آمدن سیستم را تا حد زیادی بهبود میبخشد. معمولا یک SSD به حجم 240 گیگ و یک هارد یک ترابایت بهترین گزینه برای گیمرهاست.
برای گیمینگ، پردازندههای چهار هستهای اینتل را پیشنهاد میکنیم. این روزها بسیاری از لپتاپها به پردازنده Skylake i7 مجهز هستند. ذکر این نکته ضروری است که قدرت پردازندههای بالاتر از چهار هسته معمولا موقع بازی کردن هدر میشود، چراکه بازیهای امروزی برای بهره بردن از تعداد هستههای بالاتر بهینهسازی نشدهاند. جدا از تعداد هستههای موجود در پردازنده، نکته دیگری که باید مد نظر داشت، فرکانس پردازش است. فرکانس پردازش در اصل همان سرعت پردازنده شماست. مثلا پردازنده محبوب i7 - 6700HQ فرکانس پردازنده پایهاش 2.6 گیگاهرتز است، اما در صورت لزوم میتواند قدرت خود را تا 3.5 گیگاهرتز بیفزاید. فراتر از آن، تعدادی از تراشههای اینتل به Hyperthreading مجهز بوده که برای کارهای هنری عالی هستند، اما اگر تاثیری هم روی اجرای بازیها داشته باشد، بسیار ناچیز است. گفتنی است در بعضی مدلها میتوانید سی.پی.یوهای دسکتاپی را داخل شاسی لپتاپ بگنجانید، ولی این هم از آن خرجهایی است که میتوانید از آن حذر کنید، چراکه هزینه به نسبت زیادی روی دستتان میگذارد.
حجم لپتاپ به تنهایی عاملی سرنوشتساز در تصمیمگیری برای خرید مدل موردنظر است، اما باید این را متذکر شویم که با وجود باور اغلب افراد، حجم کمتر و نازکی لپتاپ همیشه به معنای بهتر بودن نیست. شاید یک لپتاپ دو کیلویی 8 اینچی برای حمل و نقل ایدهآل باشد، اما لپتاپهای گیمینگ سبک زودتر داغ شده و نه تنها در عملکرد خود دچار سکته میشود که خیلی زودتر از همقطاران مجهز به سیستم خنککننده قوی از کار میافتند. از طرف دیگر، این نمونهها معمولا ضعیفتر از برادران گردن کلفت خود هستند. اندازه لپتاپ بر مقدار صدایی که از آن متصاعد میشود نیز تاثیر دارد. هرچه لپتاپ داغتر شود، فنهای آن باید شدیدتر کار کند تا خنکسازی کافی را انجام دهند و همین صدای آزاردهنده را تشدید میکند. البته باید متذکر شویم در این حیطه، مهمترین تصمیم به این برمیگردد که چه بازیای را میخواهید اجرا کنید و چگونه. اگر قصد دارید بازیهای به نسبت سبک و کمفشاری مثل League of Legends ،Counter - Strike و Dota2 را بازی کنید و دنبال دستگاهی هستید که همه جا با خود ببرید، اصلا در خرید لپتاپهای کوچک تردید نکنید، اما اگر بازیهای سولو و سنگینی مانند Metro Last Light یا Wolfenstein را میپسندید، بهتر است عمر کوتاهتر لپتاپهایی را که مدام داغ میشود در نظر داشته و سیستمی حجیمتر، اما قویتر و سریعتر تهیه کنید.