به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران به نقل از تسنیم، در مقاله ای به قلم ویکتور نادئین رایفسکی کارمند علمی ارشد انستیتوی اقتصاد جهانی و روابط بین‌المللی فرهنگستان علوم روسیه می نویسد: موج هیجان زدگی در مورد عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا با دلسردی عوض شد.
اروپا هم بنوبه خود دچار احوالات ضد مهاجر شده و می‌خواهد مذاکره با ترکیه را قطع کند. ترکیه بیش از 50 سال است برای ورود به اتحادیه اروپا تلاش می‌کند. شانس عضویت در سال 1978 فرا رسید. آن وقت از ترکیه دعوت شد همراه یونان وارد اتحادیه شود. روابط دو کشور آن وقت خصمانه بود و ترکها از قبول این سازش طفره رفتند. سپس کودتای سال 1980 بر روابط دو طرف اثر گذاشت. اتحادیه اروپا روند مذاکره را قطع کرد. مذاکرات دو کشور سپس کمابیش ادامه داشت و اروپا برای این منظور شرایط مختلفی چون کاهش نقش ارتش در امور سیاسی کشور، اصلاح قوانین مربوط به حقوق بشر و اصلاحات دیگر را مطرح می‌کرد.
سپس قبرس در سال 2004 وارد اتحادیه اروپا شد و با حق وتوی خود از عضویت ترکیه جلوگیری کرد. مسئله کردها هم روابط دو طرف را دشوارتر می‌کند.
ضمناً هم ترکیه و هم اتحادیه اروپا به همکاری با یکدیگر علاقه‌مند هستند. ترکها به بازار اتحادیه اروپا برای بخش کشاورزی و صنایع سبک خود علاقه‌مند هستند. اما ترکیه برای اروپا به معنی گسترش بازار داخلی آن و سرچشمه مهاجران ماهر است زیرا جمعیت خود اروپا دارد پیر می‌شود.
پیچ و خم‌های روابط دو طرف باعث شد احوال مردم ترکیه نسبت به قصد رهبری آن برای نیل به عضویت در اتحادیه اروپا بتدریج تغییر کند. موج هیجان زدگی که در سال 2005 آغاز شده بود بتدریج فروکش کرد. رسانه‌های گروهی ترکیه هم دیگر از این امر حمایت نمی‌کنند. امروز اکثر ترکها از این رنجیده‌اند که اروپایی‌ها نمی‌خواهند ترکیه مسلمان وارد "اروپای مسیحی" شود.
از سوی دیگر نظرسنجی ها نشان می‌دهد بین 60 تا 80 درصد جمعیت ترکیه با عضویت در اتحادیه اروپا مخالفت می‌کنند و این موضوع از نگاه تیزبین اروپایی ها مخفی نمی ماند.
