اگر خط مشی دانشگاه آزاد بخصوص در حوزه تشکلهای دانشجویی را پس از انتخابات 92 بررسی کنیم، رسیدن به این نتیجه که این دانشگاه رویکرد ویژه ای در حوزه سیاسی اتخاذ کرده است، دور از ذهن نیست.
این دانشگاه باید در دوره جدید از دست یک عده سیاسی خاص خارج شود. جدیداً شاهد تغییرات مطلوبی در دانشگاه آزاد هستیم که آینده خوبی را میتواند پیش روی این دانشگاه قرار دهد.
در سال های گذشته شاهد بودیم که فضا دانشگاه آزاد، بجای پرداختن به مسائل علمی و نگاه دانشجو مدارانه، آلوده به سیاست شده بود و برخی از جریانات بر آن فضا احاطه داشته اند و سوء استفاده های در این زمینه صورت می گرفته است و در برهه های خاصی در کشور، بعنوان بازویی در دانشگاه، منافع و مقاصد آن گروه را دنبال می کردند.
موضوع مهم دیگر فرهنگ شفافیت مالی است که دانشگاه آزاد در مورد دارایی ها و اموال خود در سطح کشور حاشیه ساز شد، خال مطلوب است دانشگاه بعنوان یکی از ملجأهای جامعه در این امر پیشرو شود که دیگر شاهد بحث و شبهات در زمینه سوء استفاده مالی از اموال و دارایی های دانشگاه آزاد نباشیم.
در زمینه مالی موضوع دیگری که توجه بسیاری را معطوف به خود کرده است، بحث شهریه های دریافتی از دانشجویان است، همانند بسیاری از بخش های کشور، واقعاً جای دارد که قسمتی، نهادی بر بخش مالی دانشگاه آزاد نظارت و بررسی کند و چه بسا شنیده شده است که رؤسا دانشگاه آزاد درآمد های چند ده میلیونی داشته اند که اگرنظارت و بررسی درست بر بخش مالی دانشگاه آزاد شود میتوان بسیاری از این معضلات را مدیریت کرد.
مورد دیگری که باید متذکر شوم این است که در سطح کشور حدود 400 شعبه از دانشگاه آزاد داریم که این تعداد بسیاری زیادی دانشجو را در خود جای می دهد و پس از مدتی تعداد بسیاری دانشجو با مدارک مختلف داریم که با توجه به تحصیلاتشان، سطح توقع آنها بالا رفته است و تن به هر کاری نمی دهند و تقاضای شغل های مدیریتی و سطح بالا هستند، از نظر بنده دیگری دانشگاه آزاد نیازی به توسعه کمیتی ندارد و باید در سطح کیفیت در تمامی موارد تلاش شود.
در بحث علمی و آموزشی، میتوان به دید بد جامعه نسبت سطح علمی دانشجویان دانشگاه آزاد اشاره کرد، در این مبحث با نحوه گوناگون میتوان مواجه شد که یکی از آن ها توجه کم و ضعیف به بخش شایسته سالاری در سطوح مختلف دانشگاه آزاد نظیر جذب اساتید و هیئت علمی، مدیرات و ... است که این امر به سبب روابط نامناسب حاکم بوده است و باعث لطمه دیدن این دانشگاه شده است که جای امیدواری است در دوره جدید به این امر توجه ویژه شود.
موضوع مهم دیگری که در دانشگاه آزاد باعث آزرده خاطری میشد بحث تشکلهای انقلابی در این دانشگاهها بوده است، شنیدهها و شواهد و قراین دال بر این است که در دانشگاه آزاد از انجمنها و تشکلهایی که همخوانی با انقلاب ندارند و حتی گاهاً در تضاد با آن هستند، حمایت های بسیاری صورت می گیرد و به تشکل های انقلابی توجه چندانی نمیشود و سعی در منزوی کردن آن ها داشتند که این رویه باید حتماً مورد تغییر قرار گیرد.
هم چنین با توجه به نزدیکی به انتخابات 96، جای امید است که در دانشگاه آزاد فضای باز سیاسی ایجاد شود بر خلاف سال های گذشته که شاهد فضای خفقان و اختناق در این دانشگاه ها بوده ایم
بحث دیگری که در مورد دانشگاه آزاد است که باید نقل محافل بوده این است که دانشگاه آزاد برای مردم و خدمت به انقلاب و جمهوری اسلامی است و این دانشگاه باید از حالت موروثی در می آمد که با انتصاب دکتر ولایتی شاهد آن بودیم.
حال می خواهم به هیئت امنای دانشگاه آزاد بپردازم و بگویم که مسئولین و اعضای هیئت امنای دانشگاه آزاد را باید افرادی درستکار، متخصص، دارای علم و انقلابی تشکیل دهند، اگر فردی در این مناسب قرار گیرند اما فاقدهر یک از این خصایص مذکور باشد، باز هم چون گذشته که شاهد سوء مدیریت در بخش های مختلف این دانشگاه نظیر فرهنگی، مالی، علمی و ... خواهیم بود.
در آخر می خواهم به این نکته بسنده کنم که هدف همه ما در بخش های مختلف علمی و آموزشی، کمک به رشد و پیشرفت انقلاب اسلامی است که این رشد و پیشرفت با تربیت جوان مؤمن تراز انقلاب اسلامی صورت می گیرد که همه باید سعی کنیم ما حصل اینکه یک نفر که وارد دانشگاه می شود باید فردی انقلابی و مؤمن و متعهد شود که باعث رشد و اعتلای انقلاب اسلامی و کشور گردد و زمینه ساز تحقق تمدن نوین اسلامی شود .
* دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه صنعتی شیراز