یکی از مهمترین پرسشهایی که از سوی بسیاری از کاربران مطرح میشود این است که چگونه میتوانم بدون هیچگونه نگرانی از بابت تبلیغات هدفمند یا ردیابها به گشتوگذار در اینترنت بپردازم؟ پیشرفتهای عرضه فناوری به سامانههای ردیاب آنلاین اجازه داده است به شکلهای پیچیدهتری فعالیتهای کاربران را ردیابی کنند. بر همین اساس بسیاری از کاربران ترجیح میدهند به شکل ناشناس به اینترنت وارد شوند.
این موضوع اولین بار چند سال پیش مطرح شد. زمانی که یک دانشجو متوجه شد هکرها موفق شدهاند از طریق وبکم دستگاه لپتاپ دانشگاه او را مشاهده کنند. در ادامه هکرها موفق شدند به دستگاههای جانبی دیگر این شخص نفوذ کرده، چراغهای روشنایی خانه او را روشن کرده، به دوربین دستگاههای همراه او (گوشی هوشمند و لپتاپ) نفوذ کرده و یکسری اعمال مجرمانه را انجام دهند. (حتا فیلمی بر مبنای این موضوع ساخته شد و نشان داد یک هکر قادر است به تمامی دستگاههای یک کاربر نفوذ کرد و حتا آدرس خانه او را به دست آورد. هکر این فیلم حتا موفق شد عکسهای این فرد را از درون کامپیوتر و فضای ذخیرهساز ابری او پاک کرده بود و حتا به طور ناگهانی آهنگی را روی لپتاپ او پخش کند.) مردم سعی میکنند روی دوبین وب کم خود یک نوار سیاه قرار دهند. با این حال هر روزه بر تعداد دستگاههای هوشمندی که ساخته شده و خریداری میشوند افزوده میشود. تعدد دستگاههای هوشمد به معنای وسعت وبکمها است. سادهترین مثال گوشی هوشمند شما است. در تمام مکانهایی که در طول روز به آنجا میروید گوشی هوشمند خود را نیز به این مکانها میبرید. جالبتر آنکه در طول روز و به طور ناخواسته گوشی هوشمند خود را در زوایای مختلفی قرار میدهید.
زمانی که بچه بودید، والدین به شما میگفتند با افراد غریبه صحبت نکنید. دقیقا همین قاعده در ارتباط با تعاملات شما در جهان سایبری نیز حکمفرما است. زمانی که به سایتهایی وارد میشوید و برای تمکیل فرآیند ثبت نام یا اشتراک در خبرنامه نیاز دارید اطلاعات شخصی خود را وارد کنید، جانب احتیاط را هیچگاه فراموش نکنید. هنگام ارسال اطلاعات شخصی همچون آدرس یا روش پرداخت، بررسی کنید که صفحه موردنظر از پروتکل Https استفاده میکند یا خیر. هیچگاه اینگونه اطلاعات را برای یک شخص یا سایتی که با آن آشنایی ندارید ارسال نکنید. عقل سلیم حکم میکند که در زمان ورود به فضای مجازی از هویت شخصی خود محافظت کنید. درک خطرات، توجه مستمر به اطلاعات ارسالی، بهکارگیری گذرواژههای قدرتمند و توجه به اسکیمای حملات فیشینگ به شما کمک میکند از تهدیدات امنیتی فاصله بگیرید.
اصلیترین راهکاری که برای محافظت از ویروسها و بدافزارها در اختیار ما قرار دارد به کارگیری نرمافزارهای آنتیویروس است. به این امید که در ازای قیمتی که برای آنها پرداخت میکنیم از ما در برابر تهدیدات مخرب محافظت به عمل آورند. این نرمافزارها و سطوح حفاظتی که در اختیار ما قرار دهند در بعضی موارد رایگان هستند. شرکتهای پیشرو در این زمینه در اغلب موارد راهکارهای حفاظتی جامعی ارائه میکنند. تعدادی از این شرکتها در کنار بستههای تجاری خود بستههای رایگان حفاظتی را در اختیار کاربران قرار میدهند. نرمافزارهای آنتیویروس رایگان ارائه شده از سوی بیتدیفندر، سوفوس، ESET Endpoint و چند نام محدود دیگر از بهترین گزینههایی هستند که پیش روی شما قرار دارند.
Experts Exchange گفته است: «سوالات بسیاری در ارتباط با امنیت سامانههای مک را مشاهده کرده و دریافت کردهایم. سوالات عمدتا حول این محور بودند آیا سرویس iCloud و مک من ایمن است؟ چگونه میتوانم آنرا به لحاظ امنیتی مورد اسکن قرار دهم؟ چگونه میتوانم همانند پلتفرمهای دیگر از نرمافزارهای آنتیویروس استفاده کنم؟» در پاسخ به این پرسش باید اعلام کنیم که بله به شکل غیر قابل انکاری مخاطرات امنیتی کامپیوترهای مک را نیز تهدید میکنند. هرچند سازندگان سیستمعامل mac OS X ادعا میکنند که این سیستمعامل عاری از نقص هستند اما هنوز هم یکسری نقاط ضعف درون آنها وجود دارد. پیش از آنکه روی هر آیتمی کلیک کنید ابتدا باید آنرا مورد اسکن قرار دهید. مک همواره از عبارت ایمنترین سیستمعامل استفاده میکند، اما ضرری ندارد دستگاه خود را با جدیدترین بستههای امنیتی محافظت کنید. آنتیویروسهای جالب توجهی برای مک عرضه شدهاند که بیتدیفندر و سوفوس از محبوبترین آنها به شمار میروند.
منبع: شبکه