مهدی سجادهچی، فیلمنامهنویس، درباره لزوم ساخت آثاری سینمایی با موضوعیت قدس و فلسطین اظهار کرد: سینمای ما به ساختن فیلمهایی با این موضوع نیاز دارد اما فیلمهایی که ساخته میشود نیاز ما را برطرف نمیکند. ما برای اینکه به فلسطین کمک کنیم باید فیلم بسازیم تا همیشه زنده بماند.
خبرنامه دانشجویان ایران: مهدی سجادهچی، فیلمنامهنویس، درباره لزوم ساخت آثاری سینمایی با موضوعیت قدس و فلسطین اظهار کرد: سینمای ما به ساختن فیلمهایی با این موضوع نیاز دارد اما فیلمهایی که ساخته میشود نیاز ما را برطرف نمیکند. ما برای اینکه به فلسطین کمک کنیم باید فیلم بسازیم تا همیشه زنده بماند.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از میزان، نویسنده فیلم سینمایی «هفترنگ» در پاسخ به اینکه با توجه به مفهوم جنگ نرم چقدر لازم است در زمینه مسائلی چون فلسطین آثار سینمایی تولید کنیم، خاطرنشان کرد: سینما یک رسانه است و طبیعتا نمیشود موضوعی مثل فلسطین را نادیده گرفت و بدیهی است که باید در این زمینه آثاری داشته باشیم؛ اما از آنجایی که در حال حاضر سینما مخاطبانی دارد که به گیشهها رونق میبخشند و تقریبا هم همه فیلمها صرفا برای سرگرمی ساخته میشوند، درباره موضوع فلسطین فیلم ساختن کمی سخت است؛ فیلمی که مخاطب آن را ببیند تا هزینه و زحمت فیلم ساز بر باد نرود. مشکل اینجاست که فقط مسئله فلسطین نیست و حتی در زمینه دفاع مقدس نیز ما به مشکلاتی در سینما برمیخوریم؛ چون اصولا فیلمهایی ساخته نمیشود که مخاطب واقعی داشته باشند.
وی ادامه داد: بنابراین با توجه به مشکلات موجود در این عرصه، فیلمسازان خوب هم از ورود به این حوزه پرهیز میکنند و همین مسئله دَری را برای افرادی باز میکند که در حوزههای دیگر راهی برای فیلم ساختن پیدا نمیکنند. در نتیجه به سراغ اینگونه فیلمها میآیند و فقط میخواهند کاری ساخته باشند؛ بدون اینکه به ساختار فیلم توجه کنند. من فکر میکنم ما به ساختن اینگونه فیلمها در سینما نیاز داریم اما فیلمهایی میسازیم که واقعا نیاز ما را برطرف نمیکنند. فقط امیدوارم روزی نرسد که مسئولان ما به این نتیجه برسند که دست از این موضوعات بردارند بلکه راههایی پیدا کنند و اجازه بدهند جریان آزاد سینما این مسیر را پیدا کند. این اتفاق در سینمای ما شدنی است البته اگر مشکلات حل شود.
او همچنین درباره اینکه چه ضعفهایی در تولیدات سینمایی ما درخصوص فلسطین وجود دارد، گفت: به هر حال فیلم خوب را بودجه و سفارش نمیسازد، بلکه دغدغه هنرمندی میسازد که در وهله اول یک آرتیست است و زبان سینما را میشناسد و در وهله دوم دغدغه دارد. اگر هنرمند دغدغه کاری داشته باشد، مطمنا راه ساختنش را پیدا میکند. به عنوان مثال، همیشه دلیل ساخته شدن فیلمهای خوب و موفق در حوزه دفاع مقدس، حضور فیلمسازانی بوده که واقعا دغدغه این موضوع را داشتند و همین مسئله باعث موفقیت اثرشان شد. بنابراین اگر ما فیلمسازانی هم که دغدغه فلسطین را داشته باشند پیدا کنیم و حداقل هر دو یا سه سال یکبار فیلمی سینمایی با این موضوع داشته باشیم خیلی خوب است و برای تغذیه فرهنگی سینمای کشورمان کافی است.
سجادهچی در ادامه در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه آیا تولیدات سینمایی در زمینه قدس میتواند ارزشهای انسانی را به جهان نشان بدهد، تصریح کرد: به نظر شخصی خودم فلسطین یکی از موضوعاتی است که در سطح جهان چالشی است و اینگونه اتفاقات همیشه در بخشهایی، میزان کمی از حق را دارند، یعنی هر موضوعی که در جهان دچار چالش بینالمللی میشود ممکن است کم یا زیاد حقی داشته باشند اما فلسطین یک موضوع منحصر به فرد است و تمام حق با مردم آواره آنجاست.
به هرحال در این کشور مناقشهای طولانی ایجاد شده و به سمت لاینحل شدن رفته است که در نهایت هم گاهی به فراموشی سپرده میشود. به عنوان مثال، طی سالیان اخیر بعضا تظاهراتهای خودجوش در کشورهای غربی در حمایت از فلسطین، باعث میشد اسرائیل تخت فشار قرار بگیرد اما الان طی این سه چهار سال اخیر اتفاقی مثل پیدا شدن گروهکهای داعش پدید آمد و تمام توجه افکار عمومی به این سمت رفت و فلسطین فراموش شد. من منظورم از این حرف ها این نیست که برویم و کمک کنیم؛ چون موضوع فلسطین یک مناقشه بینالمللی است و همه مردم جهان در حل آن نقش دارند. اما یکی ار راههای کمک به این کشور این است که درباره آن فیلم بسازیم تا فلسطین زنده بماند و اینگونه به آنها کمک کنیم.
این فیلمنامهنویس در پایان درباره اینکه قدس به عنوان یک الگو در شعار آزادیخواهی از چه ظرفیتهای سینمایی برخوردار است، خاطرنشان کرد: ظرفیت در ذات هر موضوعی است، به عنوان مثال، ماجرای عاشورا یک ظرفیت فوقالعادهای دارد و بیبدیل است و به نظرم تا ابد میشود از آن الهام گرفت. قدس هم یکی از آن مسائل است؛ منتها به محض اینکه موضوعات سیاسی میشوند، عدهای شک میکنند که نکند اتفاق دیگری افتاده است. به مردم خودمان نگاه نکنید که قانع هستند و میدانند قدس واقعا اشغال شده و باید به دست صاحبان اصلیاش بازگردد.
یک مشکل دیگری که مطرح است این است که زمان زیادی صرف این ماجرا شده است و تقریبا حدود 70 سال است که ادامه دارد و جزو اخبار سیاسی جهان شده ولی اینکه هنوز مردم فلسطین پای خواسته خود هستند خیلی خوب است؛ اما باید یادمان باشد که این نوع مفاهیم در رسانهها فرسوده میشوند و این اتفاق ذات خبر است که وقتی اتفاقی قدیمی میشود خیلی اهمیت پیدا نمیکند.