او با ذکر اینکه باید کاری کنیم اروپا و روسیه وچین در کنار امریکا باشند یا آنکه اگر امریکا خواست کاری بکند دیگران او را محکوم کنند؟ بیان کرد: "چند روز قبل امریکا در شورای امنیت درباره قطعنامه ۲۲۳۱حرف زد ولی کسی بود او را همراهی کند؟ نه اروپا، نه روسیه و نه چین کسی او را همراهی نکرد ولی زمانی هم بود وقتی امریکا حرف می‌زد ۱۴ رای دیگر هم داشت. نباید بگداریم امریکا بسط ید پیدا کند و نباید به امریکا بهانه بدهیم. ممکن است امریکا جایی در برجام تخلف کند یا تخفلی هم بکند. اینکه امریکا نقض کند و دیگران گفتند احسنت، این بهتر است یا آنکه اروپا و روسیه و چین بااو مخالفت کنند، بهتر است؟ ما از انزوای امریکا ناراحتیم؟"
رییس جمهور با بیان اینکه دولت یازدهم با راهنمایی رهبری و حمایت مردم و کمک قوای دیگر به نقطه‌ای رسیده است که دیگر تحریم هسته‌ای نداریم، گفت: "ممکن است امریکا تخلفی هم کند ولی امروز می‌بنیم درباره اجلاس FATF امریکا و عربستان و اسرایئل علیه ایران بودند ولی اروپا، روسیه وچین و اکثر کشورهای اسیایی وآفریقایی کنار ایران بودند. این خوب است یا آنکه کاری کنیم همه پشت سر امریکا بروند؟ انقلابی بودن یعنی کاری کنیم که امریکا منزوی شود و به گونه‌ای صحبت کنیم که دنیا زبان ما را بهفمد."
در ابتدا اینکه ما کاری کردیم که خصم ما تنها بماند، دارای چند وجه است: با قضاوتی منصفانه در می یابیم که سیاست خارجه ما در دولت روحانی منجر به کاهش موج اسلام هراسی در جهان گردید و ارتباطات با دارای توسعه بیشتری در جهان شد اما به صرف این مورد دشمن و خصم ما(آمریکا) تنها نشده است؛ مصداق این مورد را می توان همراهی اتحادیه اروپا در تحریم های جدید علیه ایران به وضوح مشاهده کرد. در حالی که همه دنیا می دانست وجود بمب هسته ای بهانه ای بیش نیست، به عراق حمله کردو این بهانه ها به علت ذات انقلاب اسلامی و مردم این کشور هرگز تمام نخواهد شد؛
نتیجتا نمی توان مدعی اتمام بهانه های آمریکا و غرب برای دخالت نکردن را داشت. جهت اثبات مورد مزبور نگاهی به عملکرد آمریکا در قبال دولت خاتمی داریم که همین رویه دولت جاری را در سیاست خارجی(تساهل و تسامح) انجام داده است:
روزنامه واشنگتن پست به نقل از مقامات آمریکا در 8 خرداد 76، یک هفته پس از انتخاب آقای خاتمی فهرست 10 اقدام اساسی برای ایران جهت نزدیکی به آمریکا را مطرح کرد که عبارت بودند از: 1- در کابینه جدید کسانی سیستمهای وزارت کشور و وزارت دفاع را احراز کنند که با آمریکا و غرب نظر مخالفی نداشته باشند. 2- حکم قتل سلمان رشدی باطل شود 3- لشکر قدس منحل گردد 4- اجازه استرداد دو متهم که از سوی مقامات سوئیس به خاطر کاظم رجوی حکم پیگیری آنان صادر گردیده است، داده شود 5- به تولید سلاح های کشتارجمعی خاتمه داده شود 6- خاتمه دادن به دخالت در امور سایر کشورها به ویژه در خاورمیانه 7- پایان دادن به مخالفت با روند صلح (به رسمیت شناختن اسرائیل) 8- آزادی مطبوعات، مجلس، مذهب و حکومت قانون 9- تساوی حقوق زن و مرد در زمینه های سیاسی اجتماعی و فرهنگی 10- آزادگذاشتن زنها در انتخاب لباس و شغل.
جنگ طلب بودن آمریکا در خاورمیانه به علت منافع خود امری عینی و ملموس است اما صرف دیپلماسی و ارتباط با چند کشور توسعه یافته اروپایی و چین و روسیه مانع جنگ طلبی خصم ما در منطقه نمی گردد؛ مصداق این مورد جنگ علیه عراق از سوی آمریکا بود که با وجود مخالفت ضمنی فرانسه و آلمان محقق شد.
در کنار هم بودن آمریکا، روسیه، اتحادیه اروپا و چین امری مقطعی نبوده که بتوان با نزدیکی به یکی از رقبای آمریکا، آمریکا را تنها دانست. انقلاب اسلامی که رئیس جمهور خود را داعیه دار آن می داند در نفی لیبرال دموکراسی است که اتفاقا وجه اشتراک همه این کشورها می باشد؛ از سوی دیگر به نقل از تعریف فوکو از گفتمان، جمهوری اسلامی دارای گفتمان است که فراتر از هرگونه چشم انداز، استراتژی و برنامه ریزی مقطعی است، همین گفتمان (برمبنای دین) خود را در برابر هرگونه زورگویی خود را تعریف می کند؛ در حالی که اختلافات فعلی آمریکا، روسیه، چین و روسیه اموری صرفا منفعت طلبانه و گذرا می باشند. روسیه در دوره های قبل نیز از ایران بعلت سیاست های خود (از جمله حیات خلوت خود دانستن و دسترسی به خلیج فارس) حمایت کرده است. از نمونه های همکاری تاریخی آمریکا و روسیه می توان به همدستی در ایجاد فرقه های نوظهور در ایران از جمله بهائیت اشاره کرد. چین و ژاپن نیز طبق گزارشها و تحریم های قبلی آمریکا به تحریم ایران در زمینه خرید نفت موظف نیستند(گزارش ناخوانده، افشین میرزایی و همکاران). همراهی اروپا نیز با وجود مصادیقی چون تحریم جای هیچگونه توجیهی ندارد.
در ادامه رئیس جمهور اشاره داشت که ممکن است آمریکا تخلفی هم بکند؛ باید گفت که تخلف را کرد و رفت و در اصطلاحات حقوقی که بدان مسلط هستید، امکان به مرحله وجوب و یقین با پشتوانه اروپا واقع شد.
در ادامه به بررسی مواجهه انقلاب اسلامی با سیستم جهانی از نظر برخی متفکرین و صاحب نظران می پردازیم:
هنری کسینجر، مشاور رئیس جمهوری آمریکا در دهه 70 اعتراف می‌کند: «آیت الله خمینی غرب را با بحران جدی برنامهریزی مواجه کرد، تصمیمات او آن چنان رعد آسا بود که مجال هر نوع تفکر و برنامهریزی را از سیاست‌مداران و نظریه‌پردازان سیاسی می‌گرفت. هیچ کس نمی‌توانست تصمیمات او را از پیش حدس بزند، او با معیار‌‌‌‌های دیگری غیر از معیار‌‌‌‌های شناخته شده دردنیا سخن می‌گفت وعمل می‌کرد، گویی از جای دیگر الهام می‌گرفت، دشمنی آیت الله خمینی با غرب بر گرفته ازتعالیم الهی او بود اودر دشمنی خود نیز خلوص نیت داشت.
گیتس که وزارت دفاع دولت اوباما را برعهده داشت در اولین موضعگیری خود از نفوذ فزاینده جمهوری اسلامی ایران در حیات خلوت آمریکا یعنی کشورهای آمریکای لاتین اظهار نگرانی کرد. این نگرانی او در حالی است که هنگامی که وی در دهه 90 میلادی مسئول سازمان سیا بود هر روز به کارمندان سیا گوشزد می کرد که ایرانی معتدل کسی است که با گلوله کشته شده باشد.
نتیجه:
اینکه انقلاب اسلامی در سیاست خارجی توفیقاتی داشته بر همه جهانیان واضح است، جدال اصلی سیاست خارجی ما دوراهی همکاری با کشورهای هم سطح و ضعیف جهت صدور انقلاب و مواجهه با جهان خواران یا همکاری با ابر قدرت ها است که با کلیشه کدخدا در حال تداوم است.
همکاری کشورهای بزرگ به علت منافع خود امری منطقی و غیر قابل اجتناب است. ما خواستار آن هستیم که متحدان بیشتری داشته باشیم اما این اختلافات جزئی بین ابرقدرت ها مانع تفاهم آنها در قبال جمهوری اسلامی نیست(چراکه لیبرالیسم آخرین دستاورد بشر غربی است).
با توجه به بررسی مواضع افراد و کشورهای غرب و شرق طی سی سال و در مواجهه با انقلاب اسلامی متوجه جنگی تمام عیار هستیم که حتی امثال علیزاده(تحلیل گر بی بی سی) بدان معترف هستند.نتیجتا ساده لوحی است اگر بخواهیم قبول کنیم دوران جنگ تمام شده و یا در اردوی کشورهای مخالف جمهوری اسلامی دو دستگی ایجاد شده است.
در انتها نیز رفتار قبل آمریکا را در قبال جمهوری اسلامی پس از دولت خاتمی نقطه عطفی جهت عبرت است که بدان می پردازیم:
اما آمریکا بعد از روی کارآمدن خاتمی هر چقدر، عقب نشینی بیشتری از ایران می دید درنده تر می شد. تهاجمات روانی و تبلیغاتی بیشتری علیه کشور ما انجام می داد که برخی از آنها عبارتند از:
1-دولت آمریکا تضعیف سرمایه گذاری شرکت های خارجی در صنعت نفت و گاز ایران را از 40 میلیون دلار به 20 میلیون دلار تقلیل داد (18 مرداد 76)
2-آمریکا قانون تحریم ایران را در مورد کنسرسیوم فرانسوی، روسی و مالزیایی به اجرا گذاشت (8 مهر 76)
3-سه تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) پس از گفت وگو با کلینتون رئیس جمهور آمریکا با وی سر میز نشستند و رسمیت بیشتری یافتند (13 آبان 76)
4-یکصد تن از نمایندگان مجلس آمریکا طرحی تحت عنوان حفاظت در برابر تهدید موشکی ایران را به مجلس تقدیم کردند با 300 میلیون دلار بودجه (10 بهمن 76)
5-ژنرال برونت کرافت مستشار سابق آمریکا: شعار ملت ایران در مورد اینکه آمریکا شیطان بزرگ است باید برچیده شود.
6-جورج شولتز وزیر خارجه سابق آمریکا: تهران طرفی ستیزه گر و حامی تروریسم است.
7-شلیک دو موشک در 7 آذر و 5 بهمن به خاک ایران.
8-آمریکا دو شرکت کانادایی و انگلیسی را به خاطر قرارداد نفتی با ایران تهدید به تحریم کرد (1 اسفند 77)
9-ویلیام کوهن وزیر دفاع آمریکا قرار داد پیمان مشترک نظامی با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس را برای مقابله نظامی با ایران امضا کرد.
10- وزارت امورخارجه آمریکا در گزارشی ایران و شش کشور دیگر جهان را متهم کرد که از تروریسم حمایت می کند (12 اردیبهشت 78)
11- کلینتون رئیس جمهور آمریکا مجازات های اقتصادی و مالی آن کشور علیه ایران را تمدید کرد و گفت: بحران میان دو کشور هنوز به طور کامل حل نشده است (18 آبان 78)
