به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از افکار نیوز، اخیرا جلال جلالی‌زاده از فعالان اصلاح طلب و نماینده سابق مجلس که در جنجالی ترین مجلس شورای اسلامی یعنی مجلسس ششم حضور داشت در یادداشتی در هفته نامه صدا متعلق به کارگزاران در انتقاد به فراکسیون امید نوشت:"یکی از مهمترین اشکالاتی که فراکسیون امید دارد، نداشتن یک شخص کاریزماتیک است که برای اعضای فراکسیون محوریت داشته باشد و اعضا به نظر او اهمیت دهند. اگر از افرادی مانند آقای عارف در لیست استفاده شده، بیشتر به خاطر پشتوانه‌های قبلی و گذشته ایشان بوده است، وگرنه در مدتی که در مجلس بودند عملکرد قابل قبولی نداشتند"
از سوی دیگر این نشریه در یادداشتی دیگر نوشت: اگرچه او (عارف) انسان شریف و پاک اندیشی است اما سیاستمدار کارکشته و مجربی نیست. پارلمان خانه سیاست ورزی است نه مدرسه اخلاق. استاد دانشگاه بودن امر پسندیده ای است اما در خانه ملت کسی برنده است که سیاسیت ورز باشد و اصول لابی را بداند. نمایندگان مجلس، دانشجوی جزوه‌نویس نیستند که استاد هر آنچه گفت آنها بنویسند و آخر ترم آن را پس بدهند."
این انتقادات نشان می دهد اختلافات در اصلاح طلبان جدی تر از همیشه است، کارگزارانی به هیچ عنوان از رای نیاوردن بی طرف راضی نیستند و به همین دلیل نوک پیکان انتقادات به سمت عارف و فراکسیون امید گرفته شده است.
این انتقادات گویای دیکتاتوری جریانی خاص در اصلاح طلبان دارد، جریانی که سیاسی کاری را به وظیفه مستقل یک نماینده ترجیح می دهند، اینکه اگر یک اصلاح طلب از مجلسی که اصلاح طلبان در آن تاثیرگذارند رای نیاورد آن را نشان ضعف سیاسی می دانند.
از سوی دیگر جالب است عارف که مورد تائید بزرگان اصلاح طلب است با این هجمه ها رو برو شده تا شاید این پیام مخابره شود که هدف عارف نیست بلکه اختلاف جدی میان یکی از رهبران اصلاح طلب و تکنوکرات ها است.
در طول دو سال دیگر از عمر این مجلس مطمئنا عارف باید بازهم با مدعیان پدرخواندگی اصلاح طلبان دست و پنجه نرم کند زیرا مطمئنا اختلافات بیشتر از امروز خواهد شد .
