«بر ایوان کربلا دیدم این نوشته را/حسین منی و انا من حسین(ع)/ نجف به سوی کربلای ارباب/قدم به پیش ای لشکر حسین(ع) / نحن قوت الحسین(ع) نحن رایت الحسین(ع)/ قدم به پیش ای لشکر حسین(ع).»
مضامین اشعاری که این دانشجویان در بین‌الحرمین خوانده‌اند هم محتوای انقلابی دارد و چندزبانه بودنش، بازهم آن را خاص کرده و همراهی سایر زائران را هم با خود آورده است. در سبک جدید هیات‌داری دانشجویی به‌خصوص در دانشگاه هنر، محوریت با سخنرانی، مداحی و بیان لطایف قرآنی آمیخته با جلوه‌های هنری است. سبکی که به‌شدت مورد استقبال هم هست. امسال هیات هنر در عمود 828 یک نوآوری دیگر هم داشت. این هیات، کارگاه هنری هنرمندان، در موکبی با عنوان موکب‌القلم در مسیر پیاده‌روی اربعین حسینی را برپا کرد؛ موکبی که با تولید آثار زنده، دستی هنری، خط‌‌نقاشی،گرافیک و... با مشارکت اساتید و هنرمندان ایرانی و عراقی ارزش افزوده بسیاری به انتشار فرهنگ حسینی و تبیین حادثه عاشورا می‌داد.
هیات هنر چگونه شکل گرفت؟
20 سال پیش دانشجویان هنر، فعالیت‌های مذهبی خودشان را درون دانشگاه شروع کردند؛ اما تحول چشمگیر و جهش فوق‌العاده هیات محبین اهل‌بیت به سال 84 بر‌می‌گردد. در آن زمان هیاتی جدید در این دانشگاه بنیان شد به‌طوری که دانشجویان و فارغ‌التحصیلان رشته‌های هنر خیمه‌ای در حیاط دانشکده کاربردی دانشگاه هنر با عنوان «سوگواره هنر و حماسه» به‌پا کرده‌اند؛ خیمه‌ای که کم‌کم اسم دانشگاه هنر و هیات خاص آن را در اذهان ماندگار کرد. بعدها برگزاری کارگروه‌ها و دوره‌های آثار هنری مثل دمام‌زنی و‌سنج‌زنی، موسیقی، ادبی و نمایش، فضاسازی، طراحی چاپ پارچه، صنایع‌دستی، عکاسی، مونشن‌گرافی، گرافیک، تصویرسازی و خوشنویسی همه و همه باعث ریشه‌دار شدن سوگواره‌های نو آن هم با حفظ شعایر آیینی در این دانشگاه شد. مسئولان هیات‌های دانشجویی در سال‌های اخیر با دعوت از منبری‌های خاص، جریان‌ساز‌ی سیاسی را هم چاشنی هیات‌های مذهبی-دانشجویی کرده و توانسته مولفه‌ها و سبک جدیدی از هیات‌داری را عرضه کند به‌طوری که مراسم این هیات‌ها بی‌تفاوت به موضوعات روز نیست. این هیات‌ها شمر زمانه را هم معرفی می‌کنند، فریاد می‌زنند و آن را رسوا می‌کنند و حالا هیات‌های دانشجویی الگوی بسیاری از هیات‌های محلات و مساجد هم شده‌اند.
