سهم روز دانشجو در سبد تلویزیون

خبرنامه دانشجویان ایران: محمدرضا حیاتی// راضی نگه داشتن مخاطبان میلیونی تلویزیون آن‌هم با سلایق متفاوت و قیدهای موجود یکی از سخت‌ترین کارهای مسئولان صدا و سیماست. شبکه‌هایی که جدا از ساخت برنامه‌های روتین و عام‌پسند برای پر کردن ساعات شبانه‌روز، باید به‌دنبال «تولید» برنامه‌های مناسبتی باشند. تولیداتی که اغلب «هزینه‌زا» هستند و به دلیل بازنشر کم این برنامه‌ها به دلیل «مناسبتی» بودن، کمتر مورد توجه و اقبال تهیه‌کنندگان تلویزیونی قرار می‌گیرد که البته به اعتقاد بسیاری از کارشناسان عرصه رسانه همین «نقطه ضعف» برنامه‌سازی در تلویزیون است. تکرار چندین‌باره سریال‌ها و حتی بازنشر برنامه‌های «زنده» از مصادیق این موضوع است.

«روز دانشجو» یکی از همین ایامی است که هرساله و طی چند روز سوژه‌های جذابی را در اختیار رسانه‌ها قرار می‌دهد؛ روزی که امسال با توجه به تعطیلات منتهی به 16 آذر، از 11 آذرماه فضای رسانه را درگیر خود کرد. این موج حتی تا روزهای آینده نیز ادامه خواهد داشت. از سوی دیگر رسانه‌های دانشجویی نیز جدا از پوشش برنامه‌های دانشگاهی، به سراغ نقد تخصصی مسائل مرتبط با دانشگاه از آسیب‌شناسی آموزش عالی گرفته تا نقد تاثیرگذاری تشکل‌های دانشجویی رفتند که این مساله با توجه به تنوع برنامه‌های برگزار شده از طیف‌های مختلف فکری در دانشگاه‌ها توانست بخشی از چهره واقعی دانشگاه‌های «ما» را نشان دهد؛ اما آیا تلویزیون نیز توانست همپای دیگر رسانه‌ها و حتی در قامت یک رسانه پیشرو عمل کند؟با نگاهی گذرا به برنامه‌های پخش‌شده از شبکه‌های مختلف سیما به‌خصوص چند شبکه اصلی می‌توان گفت «دانشجو» سهم زیادی از برنامه‌های سیما طی یک‌هفته گذشته نداشته است.

سخنرانی رئیس‌جمهور در دانشگاه سیستان‌وبلوچستان شاید مهم‌ترین برنامه سیما در هفته گذشته بود که به صورت «خبری» و بدون ارزش افزوده روی آنتن شبکه‌های سیما رفت. البته شبکه خبر نیز در قالب برنامه «نبض دانشجو» نیم‌نگاهی به برنامه‌های برگزارشده در دانشگاه‌ها داشت.

حضور پرویز امینی و ایمان ملکا از ادوار تشکل‌های دانشجویی در اواخر دهه 70 و ابتدای دهه 80 در گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما در روز 16 آذر را می‌توان تنها برنامه سیما در آسیب‌شناسی جریان دانشجویی برای امسال دانست؛ برنامه‌ای که با توجه به اظهارات «جذاب» مطرح‌شده توسط این دو فعال سابق دانشجویی مورد استقبال و بازنشر از سوی رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت.

به‌طور مثال پرویز امینی در بخشی از این گفت‌وگو گفت: «مشکل فعلی این است که جریان دانشجویی در حال انجام حرکتی است که داوطلبانه، خودجوش و محیطی اجتماعی‌ساز است و یک کار روشنفکرانه می‌کند و این کارها همه‌اش هم معطوف به قدرت و حکومت نیست. بخشی از مشکلاتی که در جامعه داریم مربوط به توده عمومی جامعه است. جریان دانشجویی باید این اعتماد و باور را پیدا کند که آرمان‌خواهی او نه‌تنها هزینه ندارد بلکه یک پذیرش اجتماعی در آن موجود است... من می‌گویم اگر نقد و داده‌هایشان هم غلط باشد راه برخورد با دانشجو، دادگاه و صحبت درشت نیست... .»

انتشار گسترده این بخش از اظهارات پرویز امینی نشان داد که مساله «دانشگاه و دانشجو» می‌تواند سوژه‌های جذاب و مخاطب‌پسندی در اختیار برنامه‌سازها قرار دهد، ظرفیتی که با توجه به جمعیت چهارمیلیونی دانشجو و ۱۱ میلیون فارغ‌التحصیل قابل تامل است.