اما نکته قابل توجه در این رابطه، زمان وقوع این ناآرامی‌هاست. شهرهای ایران در حالی شاهد اغتشاش و ناآرامی هستند که آمریکا برای افزایش فشار به ایران و اقدامات ضد ایرانی جدید به‌شدت به بهانه‌ای برای اجماع‌سازی و همراه کردن اروپا با خود نیاز دارد.
در توافق هسته‌ای تحریم‌های مرتبط با این مساله، آمریکا علیه ایران تعلیق شده و دولت آمریکا باید هر 120 روز یک بار این تعلیق را تمدید کند. موعد بعدی تمدید این تعلیق‌ها حدود دو هفته دیگر فرامی‌رسد و ترامپ این فرصت را خواهد داشت که با خودداری از امضای تمدید تعلیق تحریم‌ها، عملا آمریکا را از توافق هسته‌ای خارج کند. برخی تحلیلگران پیش‌بینی کرده و می‌کنند که احتمال خروج ایالات متحده از برجام، جدی است.
هرچند اروپا به‌خصوص فرانسه تا حدی در زمینه موشکی با آمریکا ابراز همسویی کرده بود، واشنگتن تاکنون در اجماع‌سازی علیه ایران ناکام بوده است. اتحادیه اروپا و هر سه کشور اروپایی امضاکننده توافق هسته‌ای بارها به‌صراحت تاکید کرده‌اند که با خروج آمریکا از توافق هسته‌ای مخالف هستند. در این وضعیت برای آمریکا چه‌چیز بهتر از ناآرامی در ایران است که می‌تواند با پوشش مغرضانه تحولات، بهانه حقوق بشری لازم را برای ایجاد ائتلاف دوباره با اروپا علیه ایران فراهم کند؟
ترامپ در یکی از توییت‌هایش درباره ایران تلویحا به این موضوع اشاره کرده و نوشته است: «ایالات متحده آمریکا به دقت در حال رصد است تا موارد نقض حقوق بشر را ثبت کند.»
این ماه پایگاه «پالیتیکو» سندی منتشر کرد که نشان می‌دهد برایان هوک مشاور سیاستگذاری وزارت خارجه آمریکا در نامه‌ای به رکس تیلرسون وزیر خارجه این کشور تاکید کرده است که باید بر اساس نگاهی «واقع‌گرایانه»، از حقوق بشر به‌عنوان یک ابزار استفاده کرد.
هوک در بخشی از این یادداشت که در آن به‌صراحت از ایران صحبت شده، نوشته است: «ما به دنبال تقویت رقبای خارجی خود نیستیم، بلکه می‌خواهیم به آنها فشار بیاوریم، با آنها رقابت کنیم و آنها را دور بزنیم. به همین دلیل، ما باید در روابط ایالات متحده با چین، روسیه، کره شمالی و ایران، حقوق بشر را مساله‌ای مهم تلقی کنیم.»
ادامه آشوب و ناآرامی هم می‌تواند بهانه لازم برای آمریکا جهت اعمال تحریم‌های یکجانبه علیه ایران به بهانه حقوق بشر باشد و هم با همراه کردن اروپا، راه را برای خروج آمریکا از توافق هسته‌ای هموار کند.
