تولید سیستمعامل اندروید توسط کمپانی اندروید به اکتبر سال 2003 که واژه گوشی هوشمند هنوز خیلی پرکاربرد نشده بود، برمیگردد. آن زمان اندروید مدعی شده بود میخواهد دستگاههای موبایل هوشمندی را روانه بازار کند که موقعیت کاربران را مشخص کند. این کمپانی در سال 2004 اندرویدی تولید کرد که روی دوربین عکاسی نصب میشد و کاربران میتوانستند بهطور بیسیم به کامپیوتر متصل شده و اطلاعات خود را از طریق سرور ابری بهطور آنلاین منتقل کنند. در سال 2005 فصل جدیدی از اندروید گشوده شد و گوگل این کمپانی را خریداری کرد. کمتر از 10 سال بعد از رونمایی از اولین نسخه اندروید، استفاده از آن بهحدی رواج پیدا کرد که اکنون پرکاربردترین سیستمعامل گوشیهای هوشمند لقب گرفته است و طی این سالها توانسته رقبایی چون سیمبیان، بلکبری، سیستمعامل پالم، وب و ویندوز را کنار بزند. در حال حاضر تنها iOS توانسته همپای اندروید به رقابت ادامه دهد و رقیب سرسخت آن باقی بماند.
به گزارش androidauthority، اپل در سال 2007 اولین نسخه آیفون را روانه بازار کرد. در این زمان، گوگل همچنان روی چراغ خاموش روی سیستمعامل اندروید کار میکرد اما در نوامبر همان سال بود که این کمپانی از برنامههایش برای رقابت با آیفون و سایر پلتفرمهای موبایلی رونمایی کرد و اولین نسخه «بتا» اندروید 0. 1 را بهطور عمومی عرضه کرد اما عرضه اولین نسخه تجاری اندروید 0. 1 برای گوشیهای هوشمند در سال 2008 عرضه شد. اولین گوشی هوشمند مجهز به اندروید یعنی G1 ساخت HTC روانه بازار شد. بعد از آن هم نسخه 1. 1 عرضه شد که نام کدگذاریشدهای برای این دو نسخه اندروید مشخص نشد، اما از نسخههای بعد از آن نامگذاری اندروید آغاز شد که مقوله جالبی دارد.
در حالی که نسخههای اولیه اندروید فاقد نام بودند، برای نسخههای بعدی، نام انواع شیرینیجات انتخاب شد. این فرآیند عجیب نامگذاری از سال 2009 شروع و تصمیم بر آن شد که اسم شیرینیها و دسرها به ترتیب حروف الفبا برای آن انتخاب شود. یکی از سخنگویان گوگل اعلام کرده موضوع نامگذاری انواع اندرویدها از یک جوک درونسازمانی و با نامگذاری نسخه Cupcake 1.5 آغاز شد. در عین حال، گوگل اعلام کرده علت این نوع نامگذاری بهخاطر این است که گوشیهای هوشمند و تبلتهای زندگی ما را شیرین کردهاند؛ اما این شرکت هنوز هم پرده از رمز و راز این نوع نامگذاری برنداشته است.
لوگوی سیستمعامل اندروید ترکیبی از یک ربات و موجودی سبزرنگ است که توسط «ایرینا بلوک» طراحی شده است. او در گفتوگو با «نیویورکتایمز» در سال 2013 گفت: «تنها جهتی که برای طراحی این لوگو از سوی گوگل به من داده شد این بود که این لوگو باید شبیه ربات باشد.» او ادعا میکند طرح نهایی، چیزی الهامگرفته از لوگوهای آشنایی است که برای توالتهای زنانه و مردانه طراحی شدهاند.
این اندروید که در سال 2099 عرضه شد، اولین اندرویدی است که نامگذاری شد و قابلیتهای بیشتری نسبت به نسخه ابتدایی اندروید دارد. قابلیت آپلود ویدئوها در یوتیوب، قابلیت چرخش خودکار صفحه نمایشگر به سمت راست و پشتیبانی از کیبورد مجازی ازجمله ویژگیهای آن است. این اندروید در نخستین گوشی گلگسی سامسونگ و HTC Hero استفاده شد.
گوگل بلافاصله اندروید 6. 1 Donut را در سال 2009 عرضه کرد. از مهمترین ویژگیهای این اندروید میتوان به معرفی Quick Search Box و جابهجایی سریع اطلاعات بین گوشی و دوربین، دوربین فیلمبرداری و گالری عکسها اشاره کرد. این اندروید همچنین قسمتی را برای مدیریت وایفای، بلوتوث و GPS ایجاد کرد که روی گوشی پنج اینچی Dell Streak نصب بود.
یکسال بعد از اندروید 0. 1، گوگل نسخه 0. 2 را به نام Eclair عرضه کرد که برای اولینبار از فناوری متن به صوت پشتیبانی میکرد. این اندروید قابلیت نصب والپیپرهای متحرک، اکانتهای چندگانه و گوگلمپ را داشت. Motorola Droid اولین گوشیای بود که این اندروید روی آن نصب شد.
این نسخه که بهمعنای «ماست فریزشده» است، در سال 2010 عرضه شد. گوشیهای هوشمندی که مجهز به این اندروید هستند ویژگیهای جدیدی چون عملکرد هاتاسپات وایفای موبایل، ابر اندرویدی برای مدیریت دستگاه و چراغقوه هستند. Nexus One اولین گوشی مجهز به این اندروید است.
این اندروید سپتامبر 2010 عرضه شد و قدیمیترین نسخه سیستمعاملی است که گوگل در فهرست آپدیتهای پلتفرمهای ماهانه خود قرار داده است. این اندروید از قابلیت NFC پشتیبانی میکند. گوشی Nexus S، محصول مشترک گوگل و سامسونگ، اولین گوشی مجهز به اندروید Gingerbread و قابلیت NFC بود. در این اندروید برای اولینبار قابلیت عکس سلفی گنجانده شد.
این نسخه عجیب و غریبی از اندروید بود که در فوریه 2001 عرضه و تنها برای نصب روی تبلتها و سایر گوشیها با نمایشگرهایی بزرگتر از نمایشگرهای گوشیهای امروزی طراحی شد. تبلت Motolola Xoom اولین تبلت مجهز به این اندروید بود. در آن نواری با عنوان اعلانها در بالای نمایشگر تبلت نقش بست. طراحان آن معتقد بودند ویژگیهای این اندروید تنها قابلیت نمایش روی نمایشگرهای بزرگ را دارد.
عرضه این اندروید در اکتبر 2011 ویژگیهای جدیدی را برای کاربران به همراه داشت. در صفحه اصل اندروید، علاقهمندیها در نظر گرفته شده بود و برای اولینبار، کاربر با گرفتن عکس از چهره خود از طریق دوربین گوشی، میتوانست قفل گوشی را باز کند که نوعی تعیین هویت بیومتریک بهشمار میرود. تعبیه دکمهها روی نمایشگر، حرکات کشیدن اعلانها و جابهجا کردن برگههای مرورگر از قابلیتهای این اندروید بود.
دوره اندروید Jelly Bean در سال 2012 و با عرضه اندروید 1. 4 آغاز شد که بلافاصله بعد از آن در سال 2013 نسخه 2. 4 نیز روانه بازار شد. از ویژگیهای آن میتوان به آپدیت ویژگیهای اعلانها که عملکرد بیشتر دکمهها را شامل میشد و از مرورگر اینترنت کروم پشتیبانی میکرد، اشاره کرد. این اندروید اولینبار روی تبلت Nexus 7 نصب شد.
این نسخه در سال 2013 عرضه شد و برخلاف دیگر اندرویدها، قابلیتهای جدید زیادی نداشت. این نسخه روی گوشیهایی با رم پایین 512 مگابایت نیز قابل نصب بود. گوشی Nexus 5 گوگل نخستین گوشی مجهز به این اندروید بود. هنوز هم برخی گوشیها مجهز به این نسخه اندروید هستند.
این نسخه ابتدا پاییز 2014 عرضه شد که تغییر بزرگی در این سیستمعامل به شمار میآمد. این اندروید اولین نسخه سیستمعامل گوگل بود که مجهز به Material Design language جدید بود و کاربر از طریق آن میتوانست از افکتهای نور و سایه استفاده کند. به نسخه 1. 5 این اندروید قابلیت استفاده از دو سیمکارت و تماسهای صوتی HD نیز اضافه شد. گوشی Nexus 6 و تبلت Nexus 9 اولین گوشیهای مجهز به این نسخه بودند.
عرضه این اندروید به سال 2015 برمیگردد. در این نسخه برای اولینبار از قابلیت فناوری بیومتریک اثرانگشت استفاده شده و USB نوع C و امکان پرداخت اندرویدی از دیگر قابلیتهای آن است. گوشیهای Nexus 6P، Nexus 5X و تبلت Pixel C اولین گوشیهای مجهز به این اندروید هستند.
این سیستمعامل اندرویدی پاییز 2016 عرضه شد. این اندروید عملکرد چندگانه بهتری برای گوشیهای هوشمند با صفحه نمایشگر بزرگتر داشت بهطوری که صفحههای جداگانه با سرعت بالای تغییر بین برنامهها برای آن تعبیه شده بود. سرعت برنامهها در این نسخه افزایش یافت و قابلیت گردش سهبعدی صفحات به آن اضافه شد. گوشیهای the Pixel، Pixel XL و LG V20 برای اولینبار مجهز به این نسخه شدند.
این اندروید جدیدترین نسخه عرضهشده در سال 2017 است که به اندروید «گو» هم معروف است. در این نسخه، تغییرات بصری به تنظیمات منو اضافه شده و از حالت تصویر در تصویر پشتیبانی میکند. حالت کانالهای اعلان و قابلیتی برای مدیریت بهتر رمزهای عبور از دیگر قابلیتهای آن بهشمار میرود. این اندروید با گوشی Pixel 2 گوگل عرضه شد.
گوگل نخستین نسخه پیشنمایش اندروید P را هفتم مارس عرضه کرد. این نسخه پیشنمایش تنها روی گوشیهای هوشمند Pixel گوگل قابلیت اجرا دارد. این نسخه از فورمتهای ویدئویی HDR و HEIF پشتیبانی میکند، ردیابی داخلی در گوگلمپ و بهبود امنیتی و دوربین و حسگرها از دیگر توانمندیهای آن است. این نسخه اندروید قرار است در سهماهه چهارم سال 2018 بهطور رسمی عرضه شود.