به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، نتایج تازه‌ترین تحقیقات پژوهشگران هاروارد نشان داده است، دانشجویان ایالات متحده آمریکا رکورددار مصرف داروی «ADHD» هستند.
«ADHD»، اختلال کم‌توجّهی - بیش‌فعالی یک اختلال رفتاری رشدی است؛ معمولاً فرد توانایی دقّت و تمرکز بر روی یک موضوع را نداشته، یادگیری در او کند است و از فعّالیّت بدنی غیرمعمول و بسیار بالا برخوردار است؛ این اختلال معمولا مربوط به سنین کودکی می‌شود.
«ADHD»، با فقدان توجه، فعّالیت بیش‌ازحد، رفتارهای تکانشی، یا ترکیبی از این موارد همراه است.
براساس آمار موجود، در ایالات متحده آمریکا، بیش از 15 درصد دانش‌آموزان به این بیماری مبتلا هستند.
به گفته پژوهشگران، در هفته 200 تماس و به طور میانگین روزانه 29 تماس از سوی افراد 19 تا 23 سال برای دریافت داروی این اختلال صورت می‌گیرد.
براساس گزارش CDC، حدود 6.4 میلیون کودک در سن 4 تا 17 سال در ایالات متحده آمریکا با اختلال «ADHD» بین سال‌های 2011 تا 2012 تشخیص داده شده‌اند.
کارشناسان می‌گویند: «یک‌سوم دانشجویان آمریکایی تصور می‌کنند مصرف داروهایی که برای درمان «اختلال کم‌توجّهی - بیش‌فعالی» تجویز می‌شوند، به افزایش نمرات آنها کمک می‌کند؛ همین تصور میان دانش‌آموزان این کشور نیز وجود دارد.
محققان مرکز پزشکی «NYU Langone» در آمریکا، 7 هزار و 300 دانش‌آموز را بررسی کردند و دریافتند، بیش از 30 درصد آنها در طول سال تحصیلی به خصوص شب‌های امتحان از این نوع داروها استفاده می‌کنند؛ دانش‌آموزان علت مصرف این داروها را تنها کسب نمره بهتر در امتحانات عنوان کرده بودند و این در شرایطی است که هیچ کدام آنها مبتلا به اختلال «ADHD» نبوده‌اند.
علاوه بر این، حدود نیمی از افرادی که از این دارو سوء استفاده عمدی کردند، برای اقدام به خودکشی بوده است.
براساس بررسی‌های صورت گرفته، بیش از 29 درصد دانشجویان ترم آخری به منظور عملکرد بهتر در امتحانات از داروهای این بیماری استفاده می‌کنند؛ کارشناسان پزشکی هشدار می‌دهند که سوء استفاده از محرک‌ها می‌تواند خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.
این داروها به عنوان محرک شناخته می‌شوند، زیرا سطح دوپامین و نوراپی‌نفرین را در مغز افزایش می‌دهند؛ کارشناسان هشدار داده‌اند، در صورتی‌که فرد مبتلا به اختلال «ADHD» نباشد، خطر ابتلا به مشکلات قلبی، فشار خون بالا، اضطراب غیر طبیعی، بی‌خوابی و توهم در وی افزایش می‌یابد.
