به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روز یک شنبه حسن روحانی به دانشگاه تهران رفته بود تا در آیین آغاز سال تحصیلی به سخنرانی بپردازد. روحانی ابتدا با بیان این که اکثر بدنه ی دولت از اساتید دانشگاه ها هستند توانست ارتباطی میان دانشگاه و دولت خود بر قرار کند و از این ماجرا نتیجه بگیرد که:« دانشگاه نقش مهمی برای آینده جامعه و مدیریت آینده جامعه دارد. اگر امروز نقصی از مدیران گرفته می‌شود و نقد واردی مطرح می‌شود باید بپذیریم به نوعی نقد بر دانشگاه هم هست.»
حسن روحانی اما با گلایه از اساتیدی که در فضای عمومی به انتشار انتقادات خود می پردازند گفت: «ما یک بیانی در روایت داریم که برای جامعه بزرگ باید یک جور دیگر معنا کنیم که می‌گوید اگر کسی برادر مومنش را در فضای دوستانه دو نفری نصیحت کند به او زینت داده ومشکلش را حل کرده اما اگر همین نقد را در یک جمع عمومی بگوید نگران و ناراحتش کرده، در زندگی جمعی، خانوادگی واجتماعی اینچنین است. در زمینه دولت و حکومت هم می‌تواند تا حدی صادق باشد. اساتیدی که در کشور ما از لحاظ اقتصادی مصاحبه و نقد می‌کنند یک عده از اساتید هم داریم که اصلا ندیدم مصاحبه کنند و در روزنامه چیزی بنویسند اما مرتب برای من نامه می‌نویسند. خب این تاثیرگذارتر است استادی که در بحث اقتصادی نقد دارد برای من مستقیم نامه می‌نویسد و من هم به دقت می‌خوانم و پیام تشکر را برایش می‌فرستم. اما یکی هم می‌رود مصاحبه می‌کند که من آن را هم می‌شنوم اما گاهی وقت‌ها نقد به اندازه بسیار مفید است و نقد بیش از حد مثالش همان نمک طعام است که اگر به اندازه باشد لازم است و اگر نباشد بی‌مزه و اگر زیاد باشد نمی‌شود خورد.»
بیشتر بخوانید//مردم با این دولت به آینده خوش‌بین شدند/ مشروعیت‌زدایی از نظام هدف دشمن است
حسن روحانی در این سخنرانی تلوحیا از کسانی که در روزنامه ها و یا در رسانه های عمومی از دولت انتقاد می کنند گلایه کرده و از آنان خواسته است تا اگر حرفی دارند پنهانی بزنند. این طور که روحانی می گوید، به سخنان پنهانی بیشتر توجه می کند اما این در حالی است که برخی اساتید از توجه نکردن دولت به سخنان آنان در گفتگوهای خودمانی گله مند هستند.
اساتید مسبب یا ناراضی وضع موجود؟
هر چند حسن روحانی دیروز سعی کرد بخشی از مشکل را به عهده ی اساتید دانشگاه ها بگذارد اما بررسی ها نشان می دهد اساتید دانشگاه های مختلف بسیار قبل تر از نوسانات اقتصادی کنونی پیرامون شرایط اقتصادی به دولت هشدار داده بودند.
به جای التماس به خارجی‌ها محیط کسب و کار را آماده کنید
در اسفند ماه سال 95، 40 پژوهشگر و استاد اقتصاد در نامه علنی به حسن روحانی خواستار تغییراتی در شیوه ی مدیریت اقتصادی شدند، در بخشی از این نامه آمده است:« در کشوری که در تصمیم‌های ناگهانی و غافلگیرکننده مسئولان و بی تعهدی ادارات دولتی به عمل به قراردادها و پرداخت مطالبات پیمانکاران؛ امنیت اقتصادی را به شدت پایین آورده، در کشوری که مقررات اقتصادی مبهم و بدون ضمانت اجراست، اطلاعات اقتصادی شفاف نیست و رانت و رانت‌جویی به شدت رواج دارد، کسی داوطلب سرمایه گذاری نمی‌شود چه داخلی و چه خارجی. به تیم اقتصادی تان بگویید بجای اینکه به سرمایه گذاران خارجی بیهوده التماس کنند، محیط کسب و کار را سهل و با اصلاح مقررات و رفتارهایشان، امنیت اقتصادی را برقرار سازند.»
مشکل در میان مدیران اقتصادی دولت
در تیر ماه امسال نیز جامعه استادان بسیجی و 723 کانون اسانید طی نامه‌ای از رئیس جمهور خواستند تا در احترام به مردم؛ کرباسیان، سیف، آخوندی، زنگنه، شریعتمداری و ربیعی را فوراً عزل کند.
در بخشی از این نامه آمده بود: «راه‌حل‌های موجود برای برون رفت از این شرایط، هرچند عملی و اجرایی هستند اما از عهده برخی وزرا و مدیران مربوطه به‌خصوص تیم اقتصادی دولت دوازدهم خارج است زیرا عملکرد این مدیران نشان داده مشکل اصلی کشور نه تحریم‌های خارجی و نه نداشتن راه حل و راهکار برای گذار از معضلات؛ بلکه در میان خودِ مدیران تیم اقتصادی دولت است»
20 راهکار اقتصادی
در مرداد ماه سال جاری جمعی از اقتصاددانان کشور در نامه‌ای سرگشاده به رئیس جمهور از علل بحران کنونی اقتصاد کشور سخن گفته و راهکار‌هایی برای خروج از این شرایط ارائه کردند. در این نامه به بیان 29 مورد از ویژگی های اقتصادی کشور و 20 مورد راه حل اشاره شده بود. در بخشی از این نامه که به بیان شرایط کنونی پرداخته است، می‌خوانید: « الیگارشی برآمده از فرصت ها، رانت‌ها و درآمد‌های حاصل از توزیع منابع طبیعی عینیت یافت. قوانین و مقررات ناپخته و فاقد کارشناسی کافی فرصت‌های بزرگ استفاده از رانت‌های گسترده انرژی و فرصت‌های بی بدیل دسترسی به اعتبارات بانکی و ارزی، بخشودگی‌های مالیاتی، انحصار‌های مختلف وارداتی را برای این اقتصاد به اصطلاح خصوصی غیرمولد فراهم آورد»
این تعداد از نامه تنها بخشی از نامه هایی ست که توسط جامعه ی دانشگاهی جهت بهبود وضعیت اقتصادی برای دولت ارسال شده اما همان طور که می توان از وضعیت اقتصادی مشاهده کرد هیچ کدام مورد توجه دولت نبوده است.
دولت به دنبال شریک جرم
نحوه ی ارتباط دولت ها با منتقدان نشان داده است که دولت ها همواره به دنبال گوش دادن به نظرات منتقدان خود نبوده اند، دولت روحانی نیز همواره این سخنان منتقدان اقتصادی را به عنوان منتقدان پیشرفت و بهبود وضعیت کشور قلمداد کرده است! این درحالی است زمانی که در ناکارآمدی سیستم اقتصادی دولت هیچ شک و شبهه ای باقی نمانده دولت سعی می کند با درمیان گذاشتن این مباحث در میان مجامع مختلف چه دانشگاهی و چه گروه های مختلف سیاسی و یا حتی تولید کنندگان و صادر کنندگان، آنها را نیز مسبب وضعیت آشفته ی کشور بداند. در دانشگاه تهران همانطور که جناب روحانی سعی داشت وضعیت کنونی کشور را به پای اساتید بگذارد، جهانگیری در جای دیگر از لزوم وطن پرستی به تولید کنندگان و صادرکنندگان می گقت و از آنها انتقاد می کرد. حال آنکه این جامعه ی دانشگاهی در این سو و تولیدکنندگان در آن سو منتقد نگاه دولت هستند و معتقدند که دولت به سخنان و راهنمایی آنان توجهی ندارد. آزمون نهایی که دولت در پیش دارد آن است که آیا تا چه حد به سخنان جامعه ی دانشگاهی و دلسوختگان صنعت و تولید برای آینده گوش خواهد داد.
